Je zou het haar niet nageven, maar zuster Beata vierde gisteren haar negentigste verjaardag in woon-zorgcentrum Sint-Vincentius, de plek waar ze zelf altijd met hart en ziel gewerkt heeft. Ze werd er verrast door de veertien werkneemsters die ze ooit zelf heeft aangeworven. De gewezen directrice van het rustoord wordt omschreven als een lieve zuster met het hart op de juiste plaats. Streng, maar altijd rechtvaardig.

De zuster, die vóór ze in het klooster trad door het leven ging als Gusta Meeusen, wist als kind al heel snel dat ze in het klooster wilde treden.

“Ik was de oudste van zeven kinderen”, zegt ze. “Ik wist al heel jong dat ik in het klooster wilde gaan. Het is een roeping geweest waar ik niet aan kon weerstaan. Mijn moeder was altijd zo trots op mij omdat ik ’s ochtends in de kerk heel devoot en innig aan het bidden was. Ik heb er dan ook nooit spijt van gehad. Ik ben ingetreden bij de zusters van de Heilige Vincentius van Opwijk. Ik gaf les huishoudkunde en algemene vakken. Later kwam ik terecht in het voormalig ziekenhuis Sint-Lucas in Ekeren.

Lees het hele verhaal vrijdag in Gazet Van Antwerpen, editie Noord