‘Alsof de naschokken van Dutroux blijven duren’

© BELGAIMAGE

‘Ik snap dat de vervroegde vrijlating van Michelle Martin bij velen in het verkeerde keelgat geschoten is, maar daardoor is dit nog geen goede beslissing.’ De Liga voor Mensenrechten is tegen de invoering van de beveiligingsperiode, wat strafrechters de mogelijkheid geeft om zware criminelen langer in de gevangenis te houden.

Michaël Temmerman

In het regeerakkoord van de federale regering staat dat strafrechters in de toekomst de mogelijkheid krijgen om celstraffen voor de zwaarste misdaden gepaard te laten gaan met een zogenaamde beveiligingsperiode. Dat is een minimumaantal jaren dat de veroordeelde moet uitzitten alvorens hij een aanvraag tot voorwaardelijke vrijlating kan indienen. De beveiligingsperiode zou wel alleen gelden voor ‘bepaalde, zeer ernstige misdrijven die de dood tot gevolg hebben, zoals terroristische feiten, verkrachtingen en aanrandingen van de eerbaarheid, foltering, ontvoering van minderjarigen, moord of moordaanslag op politieambtenaren’.

Jos Vander Velpen, voorzitter van de Liga voor Mensenrechten, vindt deze beslissing een ‘ernstige ondermijning’ van de werking van justitie. ‘Ik had gehoopt dat dit achter ons lag, maar het is alsof de naschokken van Dutroux ons blijven achtervolgen.’

‘Ook zwaarste criminelen zijn mensen’

Volgens Vander Velpen is de maatregel overbodig en leveren de strafuitvoeringsrechtbanken nu heel goed werk af. ‘Ze zorgen voor een evenwicht tussen de belangen van het slachtoffer en de reïntegratie van de dader in de maatschappij. Ze doen wat je van justitie mag verwachten. Het is ook niet logisch dat een rechter die de strafmaat bepaalt, ook de sleutel tot de strafuitvoering in handen krijgt. Het zijn twee heel aparte zaken. Een strafrechter kijkt alleen naar de dader op het moment van de feiten, bij de strafuitvoeringsrechtbanken moeten ze ook zijn evolutie opvolgen. Ook als het om de zwaarste criminelen gaat, want ook dat zijn mensen.’

‘Het is ook bewezen dat de mogelijkheid tot vervroegde vrijlating een positief effect heeft op die geleidelijke reïntegratie, resocialisatie van de veroordeelden’, aldus Vander Velpen. ‘Waarom neem je dat dan weg?’

Criminoloog Brice De Ruyver bevestigt dat het met deze beslissing gedaan is tussen de strikte scheiding tussen strafmaat en strafuitvoering, die sinds 1888 in ons land geldt. Toch vindt hij het daarom niet per se een slechte beslissing. ‘De overheid wil hiermee voor een signaal geven dat men de maatschappij veilig wil houden, dat men alles doet om de burger te beschermen. Maar eigenlijk wordt met een terbeschikkingstelling nu al hetzelfde resultaat bekomen.’

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen