Zelfs twee zware operaties brengen geen soelaas: emotionele Johan Vansummeren stopt met koersen

© belga

© kike taberner

© Belga

thumbnail: null
thumbnail: null
thumbnail: null

Johan Vansummeren (AG2R-La Mondiale) stopt definitief met wielrennen wegens hartproblemen. Dat maakte de 35-jarige wielrenner, in 2011 winnaar van Parijs-Roubaix, bekend op een persconferentie in Lommel. "Wat de toekomst me zal brengen, is een groot vraagteken. Ik had de hoop opnieuw te kunnen koersen, maar dat is dus niet het geval. Dit is voor mij een fikse klap", reageerde de Limburger emotioneel.

Vansummeren moest in februari afstappen in de Ronde van Oman wegens problemen met de gezondheid. Pas later was er sprake van hartproblemen. Al snel werd duidelijk dat hij zijn voorjaar mocht vergeten, maar voor het overige werd er enkel gecommuniceerd dat er nog onderzoeken moesten volgen om de aard van de hartproblemen vast te stellen. Gedurende al die tijd onderging een strijdvaardige Vansummeren een batterij testen. Ook onderging hij in alle stilte twee hartoperaties -een van zes en een van 8,5u- maar die brachten dus geen soelaas. Toen ook na advies van een specialist bleek dat voortfietsen levensgevaarlijk was, restte Vansummeren geen andere uitweg meer dan een punt achter zijn carrière te zetten.

Zo komt hij in het rijtje van Klaas Lode­wyck, Niels Albert, Romain Zingle en Olivier Kaisen te staan, die eveneens vroegtijdig de remmen moesten dichtknijpen na hartproblemen.

"Het zal even duren vooraleer ik dit verwerkt heb"

"Eind vorig jaar werden er bij een routinecontrole onregelmatigheden aan mijn hart vastgesteld", vertelde een emotionele Vansummeren op de persconferentie in Lommel. "Ik werd meteen doorverwezen naar de hartkliniek van Hasselt bij het team van professor Heidbuchel. Na een eerste analyse kreeg ik toch het licht op groen maar kreeg ik eveneens een looprecorder om mijn hart te monitoren. Tijdens mijn tweede wedstrijd van het seizoen, de Ronde van Oman, nam deze looprecorder onregelmatigheden waar. In overleg met mijn teamarts en professor Heidbuchel werd er beslist dat ik niet meer mocht koersen."

"Thuis volgde de ene test de andere op. Toen kwam de diagnose dat ik hartritmestoornissen had. Er was echter hoop. Er bestaat immers een techniek die de hartritmestoornissen zou kunnen wegnemen: een ablatie. De daaropvolgende maanden werd ik tweemaal geopereerd. Hoewel ik ervan overtuigd ben dat professor Heidbuchel en zijn team alles in het werk hebben gesteld om me te helpen, bleek het resultaat echter negatief. Een tweede controle bij professor Brugada gaf dezelfde resultaten.""Gelukkig vormen deze hartritmestoornissen geen probleem voor mijn verder leven. Topsport is echter uitgesloten. Fietsen was nooit mijn job, maar steeds een passie. Jammer genoeg moet ik daarvan afscheid nemen. Ik vind het jammer dat dit zo abrupt is gekomen en dat ik nooit de kans heb gekregen om in schoonheid afscheid te nemen van mijn fans. De talrijke mooie momenten die de wielersport me gegeven hebben zal ik steeds blijven koesteren, zeker die mooie lentedag op de piste van Roubaix in april 2011. Ik wil mijn team Ag2r-La Mondiale bedanken voor de steun. Ook mijn familie en vrouw Jasmine Vangrieken wil ik bedanken. Wat de toekomst me zal brengen, is een groot vraagteken. Ik had de hoop opnieuw te kunnen koersen, maar dat is dus niet het geval. Dit is voor mij een fikse klap en het zal even duren vooraleer ik dit alles verwerkt heb", besloot Vansummeren.

Dubbel hoogtepunt op piste van Roubaix

Vansummeren was een gerespecteerd renner in het peloton. In 2002 begon hij als stagiair bij Domo-Farm Frites en vanaf 2005 reed hij vijf jaar in het shirt van Lotto. In 2009 verkaste hij naar Garmin en sinds 2015 reed hij voor AG2R.

"Summie" of "de lange van Lommel" was een meesterknecht die zich zonder problemen telkens dubbel plooide voor zijn kopmannen. Op 10 april 2011 beleefde hij echter zijn gloriedag toen hij Parijs-Roubaix won, zijn grootste overwinning. Meteen na de finish en voor het oog van de camera vroeg hij zijn vriendin Jasmine Vangrieken ten huwelijk. Een beeld dat elke wielerliefhebber nooit zal vergeten...

Geen zegekoning

Een zegekoning was Vansummeren zeker niet in zijn vijftienjarige carrière, zijn mooiste resultaten zette hij vaak in de Helleklassieker neer. Naast zijn zege in 2011 finishte hij er nog drie keer in de top tien (8e in 2008, 5e in 2009 en 9e in 2012).

Ook in de andere voorjaarsklassiekers verscheen hij vaak aan de start, maar meedoen voor de zege of de ereplaatsen zat er nooit in.

Als meesterknecht mocht hij ook negen keer deelnemen aan de Ronde van Frankrijk. Zijn beste resultaat aan de eindmeet in Parijs is een 29e plaats in 2010.