Het is een open deur intrappen, maar het blijft een uitdaging in het onderwijs: leerlingen met een moeilijke socio-economische achtergrond hebben het vaak ook moeilijker op school. Dat leidt vaak tot schoolse achterstand en een groter risico op schooluitval. Er bestaan ook al verschillende structuren en functies die dit probleem proberen te remediëren, gaande van de Centra voor Leerlingenbegeleiding (CLB’s) tot begeleiders voor geïntegreerd onderwijs (GON-begeleiders) en zorgleerkrachten.

“Positief, maar in de praktijk ontoereikend”, zegt sp.a-parlementslid Steve Vandenberghe. Die bestaande structuren treden volgens hem namelijk vooral reactief op, “waardoor er op alle niveaus ondertussen kostbare tijd en middelen verloren is gegaan”.

Vandenberghe stelt voor ook pro-actief te werken door ervaringsdeskundige in armoede en sociale uitsluiting (edas) in te zetten. Het gaat om mensen die vanuit hun eigen ervaringen thema’s als armoede en uitsluiting begrijpbaar maken voor anderen. In scholen zouden zij versneld signalen kunnen oppikken zodat er meteen kan ingegrepen worden. “De ervaringsdeskundige moet een eerstelijnshulp zijn die automatisch in een vroeg stadium, en zonder waardeoordeel te vellen, in werking treedt”, legt het sp.a-parlementslid uit.

Zo’n ervargingsdeskundigen inzetten zal extra middelen vragen, maar die zullen volgens Vandenberghe “maatschappelijk dubbel en dik terugverdiend worden”. “Het terugdringen van een mismatch tussen persoonlijke talenten en behaald diploma als gevolg van omgevingsfactoren moet een belangrijke hefboom zijn om generatiekansarmoede te bestrijden. Want nu zijn het vaak de meest kwetsbare leerlingen die met de meest precaire diploma’s afstuderen, als ze al afstuderen.”