Ajax weert zich opmerkelijk kranig tegen Nice en houdt volop kans op volgende ronde
Donny van de Beek, de speler die twaalf jaar lief en leed met Nouri deelde, neemt Ajax woensdag bij de hand tegen Nice. Door zijn gelijkmaker is de positie van de Amsterdammers perspectiefrijk.
Nog dagelijks praat Ajax over Abdelhak 'Appie' Nouri, de jonge middenvelder die na hartfalen ruim twee weken geleden ernstige hersenschade opliep. Nog altijd is het ongeloof over diens wreed veranderde toekomstperspectief immens.
Maar pauzes in de voetbalwereld bestaan amper meer, er wordt altijd gevoetbald zo lijkt het wel. Vanavond was Ajax weer aan de beurt in Nice op weg naar Champions Leaguekwalificatie. Het weerde zich, zeker gezien de omstandigheden, opmerkelijk kranig tegen OGC.
Ajax probeerde het vertrouwde combinatievoetbal te spelen, zich doof te houden voor het gekrijs van de onbehouwen thuisfans en kwam tot een perspectiefrijk 1-1 gelijkspel.
Van de Beek
Iedereen houdt bij Ajax van Appie Nouri, maar misschien Donny van de Beek nog het meest. Ze kennen elkaar al twaalf jaar, deelden lief en leed. Dat juist Van de Beek kort na rust de 1-1 aantekende met een technisch knappe volley leek hijzelf amper te kunnen geloven.
Een bekeken treffer na een half uur van Nice-spits Balotelli werd zo van zijn meeste waarde ontdaan. Over een week hoeft Ajax zodoende niet vol op de aanval te spelen tegen de fanatiek counterende Franse nummer drie.
De sfeer in Nice was intens in alle opzichten. Het futuristische Riviera stadion, schitterend gesitueerd tussen uitlopers van de Alpen, zat vol verwachting. Hoogtepunten - vier landstitels - dateren immers uit de jaren zestig, daarna trad een lange droogte in, in de Franse badplaats.
Ajax oogde even wat beduusd, doch sloeg snel aan het combineren
De spelersbus werd twee uur voor de aftrap bijna letterlijk in de armen gesloten met uitbundig gezang en roodzwart vuurwerk. De speaker en een ultra met een megafoon brachten de zwartrode massa in eendrachtige samenwerking naar een kookpunt.
OGC Nice heeft het momentum door de verhuizing naar het nieuwe fonkelnieuwe onderkomen, gebouwd voor het EK van vorig jaar in Frankrijk. En door geldstromen uit China die, anders dan lange tijd bij ADO Den Haag, de weg naar Nice wel schijnen te vinden. De Franse competitie wint almaar aan aantrekkingskracht. Geld maakt nog meer geld.
Nice onderscheidt zich door visie. En menselijkheid. Bij de clubleiding althans, getuige de witte shirts met Stay Strong Appie erop waarin de Nice-spelers zich hulden tijdens de warming up.
Ajax oogde even wat beduusd, doch sloeg snel aan het combineren. Het is de natuur van deze ploeg, die nog nadrukkelijk het stempel van Peter Bosz draagt, ondanks het vertrek van aanvoerder Klaassen, rechtsbuiten Traoré en de vaste invallers Tete en Riedewald. Hun vervangers, de zelf opgeleide Kluivert en Van de Beek, weten niet beter dan dat zelf het slagritme dient te worden bepaald.
Een vroeg doelpunt had Ajax extra vertrouwen kunnen geven, echt geïmponeerd had de ploeg tijdens de door alle verwikkelingen rond Nouri hevig beïnvloede oefencampagne niet.
Maar dat kwam niet, want de jonge aanvallers Younes, Dolberg en Kluivert misten lang iedere vorm van scherpte, zelfs toen Nice-keeper Cardinale een eerste cadeau uitdeelde door de bal in de voeten van Dolberg te deponeren.
Zoals vaker in thuiswedstrijden van Nice verschoot het perspectief vanuit het niets van kleur. Geklooi van Schöne en naïef instappen van Viergever gaven Nice-middenvelder Seri een vrijgeleide aan de rechterkant. Balotelli hoefde de daaropvolgende voorzet slechts met zijn binnenkant te beroeren voor de 1-0. 'Lalalalala Superballo,' gilden de zich wat al te rauw gedragende Nice-fans achter het doel. Dat was na 32 minuten en Ajax wist even niet hoe het 't had, want Balotelli leek zichzelf eerder letterlijk uit de wedstrijd te werken door gefrustreerd gedrag.
Kansen in de slotfase
Even onverwacht kwam kort na rust toch het antwoord, geholpen door Cardinale. De jonge, onbezonnen Nice-doelman stompte een voorzet van Kluivert voor de voeten van Van de Beek die direct raak mikte.
Van de Beek juichte ingetogen, de 20-jarige middenvelder voelde zich als een broertje van Nouri, als een pleegzoon van diens familie. Almaar dominanter werd Van de Beek daarna, zoals hij ook al een week eerder tegen Olympique Lyon imponeerde. Sánchez kopte zijn voorzet op de lat, even later greep hij hardhandig in bij een gevaarlijke uitbraak van Nice, dat, moet gezegd, ook nog veel ritme miste, getuige ook de slechte afronding van grote kansen in de slotfase.
Het staat in geen verhouding tot de levenslessen die de Ajacieden voor de kiezen kregen. Plaatsing over een week voor de play offs van de Champions League ligt binnen handbereik; een mentale krachttoer van jewelste.