© Yassine Atari

Hoe is het zo ver kunnen komen in Borgerhout?

De incidenten in Borgerhout dit weekend hebben tot forse verklaringen en kordaat optreden geleid: twee mannen die de politie hebben aangevallen terwijl die een interventie deed, zijn voorgeleid, het parket neemt de zaak zeer ernstig, de politievakbond pleit voor snelrecht, minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon veroordeelde het geweld in de strengste bewoordingen en minister van Justitie Koen Geens zit woensdag samen het college van procureurs-generaal om de problematiek te bespreken.

Kris Vanmarsenille

Dat is allemaal niks overdreven. Geweld gebruiken tegen politieagenten is een regelrechte aanslag op onze rechtstaat. De daders moeten streng en snel gestraft worden. Maar intussen moeten we wel uitzoeken hoe het zo ver is kunnen komen en hoe we dit geweld in de toekomst kunnen vermijden.

De beelden van Borgerhout doen denken aan scènes uit Molenbeek enkele jaren geleden. Daar waren straten waar de politie gewoon niet meer kwam. In die wijken heerste complete wetteloosheid. Het comité P maakte in 2015 een vernietigend rapport over de politie van Molenbeek: die kwam alleen in de wijk als er zich problemen voordeden en had geen enkel contact met de inwoners. Dat leidde tot steeds meer geweld. Het advies van het comité was duidelijk: kom vaker op straat, hou de vinger aan de pols, praat met de mensen.

Natuurlijk is Borgerhout niet zo ziek als Molenbeek toen was, maar als we de inwoners van de wijk waar de incidenten zich voordeden mogen geloven, zijn er wel gelijkenissen. De meeste inwoners vertellen dat ze de politie bijna uitsluitend zien als er interventies moeten gebeuren, de leden van die teams kennen ze niet en de agenten kennen de wijk niet. Ze spreken allemaal over één commissaris met wie ze nog praten, voor de rest voelen ze zich aan hun lot overgelaten. En de wijk kampt nochtans met problemen die de politie kan helpen oplossen: hangjongeren, baldadigheden, nachtlawaai, straatracen... Toen er vorige week iemand werd neergestoken op de Turnhoutsebaan, kwamen tientallen mensen op straat, maar niemand verwittigde de politie. Dat zegt veel. De agenten worden door de buurtbewoners niet gezien als de mensen die hen dienen en beschermen, maar als onbekenden die af en toe optreden en dan weer weg zijn.

Het onderzoek moet uitwijzen wat er precies gebeurd is. Geen enkele ergernis of frustratie kan geweld tegen politieagenten vergoelijken en de daders moeten bestraft worden. De politiebond heeft gelijk: de agenten moeten zich gesteund voelen door Justitie. Maar daarmee is het probleem niet opgelost. Politie en bewoners moeten uit deze spiraal van geweld geraken. Dat kan alleen door de dialoog aan te gaan. De bereidwilligheid daarvoor moet van twee kanten komen. Hopelijk zien alle partijen dat in voor het geweld verder escaleert.

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

MEER OVER