'Wat er ook beslist wordt, wij krijgen levenslang', zuchtte de zus van het slachtoffer. 'Wij bewaren nu alles over zijn vader om zijn zoontje later alles te vertellen. Hier en daar vangt hij wel al iets op, hij wordt slimmer. Ja, papa is nu een sterretje aan de hemel...'

De ouders van Michaël Gerekens hadden het eveneens heel moeilijk en getuigden samen. 'Michael stond altijd klaar om te helpen. Michael was superactief. Hij was een haantje de voorste. Carnaval zit in zijn genen. Dat zit in de familie. Tientallen kameraden van Michael komen nog altijd bij ons als de carnavalstoet passeert. Ik maak dan eten voor die hele groep kameraden die zich allemaal verkleden. Hij was populair bij de meisjes. Als ge hem liet doen, dan stond er iedere week een ander voor de deur', zei de moeder.

Weglopen

Ze wisten dat hun zoon zowel bij de Outlaws als bij de Hells Angels vrienden had en waarschuwden hem daarvoor. 'Hij had geen motor, we hadden hem overtuigd om er geen te kopen omwille van zijn zoontje. Michaël zei dat die mannen geen kwaad deden, maar je ziet wel…'

Het koppel vangt het zoontje van hun overleden zoon regelmatig op. 'Ondertussen begint hij al vragen te stellen, hij weet dat zijn papa is doodgeschoten. ‘Waarom werd papa doodgeschoten? Hij zat toch in de auto?’, vraagt hij dan. 'Ja, maar papa kon niet weglopen...' We moeten soms ons verdriet inhouden voor dat manneke.'

'Uw kind verliezen is erg, maar op zo’n manier. Dat doen ze met de beesten nog niet. Dan mag je nog de grootste bandiet zijn geweest, dit verdient niemand. Onze zoon was 28 jaar en had ook recht op een leven. Meneer Ipekci zei dat hij aan zijn vrouw en aan zijn kinderen heeft gedacht toen hij in die auto zat. Maar hebt u ook aan ons gedacht en aan zijn kindje?', besloot de moeder.

Ipekci reageerde kort op deze verhalen: 'Ik heb die mensen niet doodgeschoten'.