RECENSIE. Geen huis maar wel goeie punten voor Douglas Firs

© DBA

© DBA

© DBA

© DBA

© DBA

© DBA

© DBA

1 / 7
thumbnail: null
thumbnail: null
thumbnail: null
thumbnail: null
thumbnail: null
thumbnail: null
thumbnail: null

‘Jullie zijn... Nee, dat is te melig, ik ga het niet zeggen.’ De bescheidenheid zelve stond zaterdagnamiddag op het podium van de Wablief?!-tent. Douglas Firs toonde zich een uitstekend singer-songwriter.

Guy Stevens

Werkelijk overal speelt Gentenaar Gertjan Van Hellemont deze zomer. Je moet al hard zoeken om een festival te vinden waar Douglas Firs niet op de affiche staat. Niet onlogisch, want de singer-songwriter heeft een uitstekende plaat gemaakt en wordt op bijna alle radiozenders gedraaid.

Dat zijn nummers veel hitpotentieel hebben, bewees hij ook in de snikhete Wablief?!-tent op Pukkelpop. Aftrappen met zijn grootste hit - Caroline - was een gewaagde keuze, maar wel een hele goeie. De volgelopen tent zat meteen in de sfeer en dompelde zich wat graag onder in de mix van blues en sfeervolle pop die hen voorgeschoteld werd.

Van Hellemont putte vooral uit zijn meest recente album. Mooi was het om te zien en te horen hoe hij Can you tell her I said hi? en Summer’s leaving live naar een nog hoger niveau tilde dan op plaat.

Halfweg het optreden nam hij even de tijd om het publiek toe te spreken. Of dat wilde hij toch. ‘Jullie zijn... Nee, dat is te melig, ik ga het niet zeggen. Straks misschien.’ Die straks kwam niet, maar het publiek gaf hem en zijn band wel na elk nummer een stevig applaus. En dan moest het hoogtepunt nog komen: Don’t buy the house was nog wat steviger dan op de radio en dat inspireerde de festivalgangers tot een potje - rustig - headbangen. Geen huis, maar wel goeie punten voor Douglas Firs.

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen