© BELGA
© Belga
Mathieu van der Poel blaast Belgen weg op WK veldrijden
Mathieu van der Poel is in Tabor wereldkampioen veldrijden geworden na een heuse demonstratie. Op een spekglad maar sneeuwvrij parcours trok de topfavoriet meteen in de aanval en de Belgen moesten al snel hun meerdere erkennen in de 20-jarige Nederlander. Wout Van Aert pakte ondanks materiaalpech nog het zilver, voor Lars van der Haar.
Topfavoriet Mathieu van der Poel en Wout Van Aert namen van bij de start de wedstrijd resoluut in handen. De twee jonkies reden meteen een tiental meters weg van de tegenstand. Nog voor het ingaan van de tweede ronde liep de ketting van Van Aert er echter af en meteen sloeg Van der Poel een eerste kloofje. Sven Nys (38) moest onder al dat jonge geweld al na één ronde een halve minuut prijsgeven en zou nooit vooraan in de cross opduiken.
De overige Belgen waren echter niet van zin de Nederlandse lefgozer meteen een vrijgeleide te geven en toen Van der Poel bij de tweede passage aan de balkjes in de fout ging, konden Pauwels en Van Aert vooraan weer aansluiten. Met ook Tom Meeusen, Klaas Vantornout en Lars van der Haar kregen we even later zelfs een kopgroep van zes, met vier Belgen versus twee Nederlanders.
Problemen voor Van Aert
Toen Van Aert een tweede keer kettingproblemen kende vlak voor ingaan van ronde drie, twijfelde Van der Poel geen seconde: de 20-jarige klasbak trok door en de rest moest passen. Kevin Pauwels was de eerste achtervolger maar keek al snel tegen een kloofje van acht seconden aan. Hij moest het echter in zijn eentje zien te rooien want ook in zijn wiel zat een Nederlander met Lars van der Haar. Van Aert viel vooraan letterlijk weg en zou even tijd nodig hebben om van die mentale opdoffer te herstellen.
Van der Poel trok zich niets aan van alle heisa achter zijn smalle rug. Pauwels leek nog even tegen te stribbelen: hij kwam tot op vijf seconden van de leider maar na een slippertje in ronde vier moest ook hij Van der Poel definitief laten gaan.
Nederland boven
Het was Nederland boven in Tsjechië want Van der Haar liet Pauwels ter plekke en trok in de achtervolging op zijn landgenoot. De kleine Nederlander volgde toen echter al op meer dan tien seconden en de eindzege van Van der Poel zou nooit in gevaar komen. Meer zelfs, de 23-jarige Van der Haar kreeg een klop van de hamer en zijn jongere landgenoot diepte in het slot de kloof nog verder uit.
Van der Haar moest in de sprint zelfs nog een sterke Van Aert laten voorgaan, die ondanks alle pech nog een zilveren medaille uit de wacht wist te slepen.
Met 20 jaar en 13 dagen kroont Van der Poel na zijn eerste WK bij de profs zich meteen tot de jongste wereldkampioen ooit bij de profs. Hij stoot Erik De Vlaeminck van zijn troon, die in 1966 20 jaar en 341 dagen oud was...
Herbeleef hier de wedstrijd fase per fase
Uitslag:
1. Mathieu van der Poel (Ned)2. WOUT VAN AERT3. Lars van der Haar (Ned)4. KEVIN PAUWELS5. KLAAS VANTORNOUT6. TOM MEEUSEN7. GIANNI VERMEERSCH8. Marcel Meisen (Dui)9. Philipp Walsleben (Dui)10. Marco Aurelio Fontana (Ita)...17. SVEN NYS
Van der Poel: 'Bij de profs rijden was beste keuze die ik ooit maakte'
© Belga
Iedereen wist dat Mathieu van der Poel de grote favoriet was voor het WK veldrijden in Tabor, maar in tegenstelling tot vorig in Hoogerheide op het WK voor beloften bezweek de 20-jarige ditmaal niet onder de druk. Hij reed de verzamelde concurrentie van in het begin in de vernieling en reed autoritair naar de regenboogtrui bij de grote jongens. En na afloop gaf het jonkie ook nog eens vol vertrouwen een persconferentie alsof hij nooit iets anders gedaan heeft...
'Ik was niet bang. Ik weet dat ik ook bij de eliterenners kan presteren, en dat heb ik al bewezen in Hoogerheide vorige week', vertelt van der Poel na de aankomst in Tabor. 'Dit parcours was voor technische renners, en dat was zeker in mijn voordeel. Zo zag ik in de opwarming al dat de trappen onder meer het verschil konden maken. Mentaal was het wel een harde race. Ook al had ik meestal tien seconden voorsprong, toch keek ik vaak achterom. Soms kwamen Lars en Wout terug tot op vijf seconden, maar dan had ik het voordeel dat ik over de balkjes kon springen. En dan maakte ik opnieuw het verschil. Of ik met een plan aan de start ben gekomen? Neen hoor, gewoon rijden. Dit belooft wel voor de toekomst: ik en Wout hebben pas op het laatste moment beslist om dit WK bij de elite te rijden, en we hebben getoond dat dat de juiste beslissing was. De laatste halve ronde wist ik dat ik wereldkampioen zou worden, en ik zag de mensen die me het hele jaar helpen. Dat is een onbeschrijflijk gevoel.'
Wout Van Aert: 'We gaan niet met modder gooien'
© Belga
Wout Van Aert kon zijn rivaal Mathieu van der Poel niet bijbenen op het WK veldrijden in Tabor. Hij was nadien dan ook bijzonder teleurgesteld met zijn prestatie: 'Vooraf had ik getekend voor een zilveren medaille, maar niet na zo'n race'.
Van Aert: 'In het begin liep het nochtans goed. Mathieu ging wel zeer hard, maar ik bleef in zijn wiel. Maar dan ging mijn ketting er voor het eerst af. Dat was eigenlijk geen onoverkomelijk probleem. En in de tweede ronde was het weer van dat. Maar ik dacht nog altijd dat ik zou kunnen terugkomen. Maar in de derde ronde wilde ik te snel terugkeren, nam ik een bocht net voor de eerste materiaalpost te snel en viel ik hard op mijn schouder, aan de kant van mijn schouderbeenbreuk. Ik heb een ronde nodig gehad om daarvan te bekomen, en op dat moment had Mathieu al vijftig seconden voorsprong. Dus heb ik eigenlijk een hele wedstrijd lang moeten achtervolgen.'
'Of ik dan nog geloofde in een podiumplaats? Ik dacht dat het moeilijk zou worden, want ik zag niemand voor me uit rijden. Maar dan haalde ik Meeusen en Vantornout terug, en aan de streep zag ik dat ik zesde was. Dus ben ik voluit voor die medaille gegaan. Mijn plan op voorhand was om altijd te blijven gaan en zeker niet op te geven, maar het is toch jammer dat ik er niet samen met Mathieu een mooie race van kon maken. Hij was vandaag ook gewoon zéér sterk, hij is een mooi wereldkampioen. Hij zal die trui een jaar lang tonen. Wat mijn gefrustreerde gebaar betekende toen ik over de meet kwam? Wel, ik had Mathieu een hele cross niet meer gezien, maar in de laatste rechte lijn zie ik hem nog net in de bocht rijden. Daarom zat er veel frustratie in dat gebaar: ik wist dat ik veel had ingehaald. Normaal doe ik altijd mee voor goud: halverwege reed ik steeds de snelste rondetijden, dat zegt toch ook iets.'
'Een podiumplaats? Dat is niet belangrijk. Dat staat morgen in de krant maar tegen volgende week is iedereen dat weer vergeten. Ik was vandaag super: ik moet met deze superbenen altijd wereldkampioen worden. Maar het zat gewoon allemaal tegen: ik ben ook nog eens lekgereden in de laatste ronde, waardoor ik bijna die tweede plaats kwijt was. Ik heb het gevoel dat ik mijn kansen niet heb kunnen verdedigen. Ik ben zwaar teleurgesteld: ik heb hier goud verloren.'
'Of ik een fout heb begaan door te starten met mijn nieuwe blauwe fiets? Dat is natuurlijk makkelijk gezegd na afloop. Maar ik keek er écht naar uit om ermee te rijden: Niels (Albert, ploegleider, nvdr) had me een nieuwe fiets beloofd voor het WK, maar ze hadden me wijsgemaakt dat dat niet mocht op een wereldkampioenschap. Dat vond ik klote. En toen ik hier aankwam stond daar opeens een unieke, mooie, blauwe fiets te blinken. Dus dat was dan weer een mentaal voordeel. Ik weet eerlijk gezegd niet wat het probleem was. Ik denk dat er te veel modder tussen de ketting en de plaat zat.'
'Ja, ik reed voor met een enkelvoudige plaat, en dat was in het verleden een dubbele. Maar ik had er al een paar keer mee gereden, en er was geen enkel probleem. Maar we moeten nu niet met modder gaan gooien. En het was toch vooral de val die me last heeft bezorgd, niet de kettingproblemen. En dat was mijn eigen schuld: het lag er daar vettig bij en ik ben er te onstuimig ingereden. Ik had misschien ook al na mijn eerste kettingprobleem moeten wisselen, dan had ik het daarna misschien niet meer voorgehad. Maar ik wilde vooral snel weer aansluiten.'
'Ik reed vandaag trouwens ook met heel speciale tubes, en daar voelde ik me super bij. Niels had nog oude Michelins liggen die niemand anders had en die niet meer te verkrijgen zijn. Ik heb er een paar keer mee getraind en had er superveel grip mee.'
plusartikels. Je moet nog even inloggen. Zo herkennen we je als abonnee.
