Direct naar artikelinhoud

Sheila Sitalsing: Hoe het landsbelang een gruwelijke hekel heeft aan motorblokken

Sheila Sitalsing: Hoe het landsbelang een gruwelijke hekel heeft aan motorblokken

Het landsbelang ligt uitgeteld op de bank. Door het openstaande raam drijft een flard radio naar binnen: '... politici die niet handelen in het landsbelang...' Hij zucht. Gék wordt hij ervan. De godganse dag gaat het over hem, landsbelang zus, landsbelang zo, iedereen schijnt alles over hem te weten.

Het ergste is de regen aan meninkjes in obscure blaadjes.

Wekenlang heeft hij moeten lezen dat iedereen die voorzichtig 'hoezo dan?', of 'nou daar ben ik het niet volledig mee eens' zegt tegen een stel mannetjes dat staat te popelen om het regeringspluche te beklimmen, 'niet handelt in het landsbelang'. Daar heeft hij hard en vreugdeloos om gelachen. Zelf vindt hij mannetjes die staan te popelen om het regeringspluche te beklimmen zelden in wiens belang dan ook.

Niemand die de moeite heeft genomen hem te bellen. Dan had hij hen kunnen uitleggen dat het landsbelang een gruwelijke hekel heeft aan motorblokken. Het landsbelang gaat meestal lopend, dan kom je nog eens een gewoon iemand tegen.

Hij had hen kunnen uitleggen dat het het landsbelang geen fluit kan schelen dat de formatie wat langer dan gebruikelijk duurt, zolang ze maar geen gekkigheid opschrijven in het regeerakkoord. Dat het landsbelang dol is op een strijdbare en waakse oppositie, op mensen die 'neen' zeggen en weigeren in te binden als ze menen dat ze anders hun opvattingen geweld zouden aandoen. Sterker: het landsbelang meent dat dit essentieel is voor, nou ja, het landsbelang.

Dat het landsbelang heel goed begrijpt dat niet iedereen zomaar zonder reserves op schoot kruipt bij die manisch optimistische man die altijd de duimen in de lucht heeft. Zelf is het landsbelang niet zo'n lachebekje. Hij is er nog helemaal niet uit of het wel in zijn belang is, die man nóg een termijn.

Het kan het landsbelang geen fluit schelen dat de formatie wat langer dan gebruikelijk duurt, zolang ze maar geen gekkigheid opschrijven in het regeerakkoord

Belangstellend heeft hij het nieuws gevolgd dat er een nieuwe informateur komt die in het kader van het landsbelang de popelende mannen het pluche op gaat helpen. Ook al eentje die graag en hard lacht. Hij kent hem wel. Geen ongeschikte man, lang minister geweest. Heeft bij een vorige formatie, toen hij nog VVD-leider was, de vorming van een superministerie van Justitie en Politie tegengehouden omdat hij het waanzin vond - niet in het landsbelang, zeg maar. Zijn verre opvolger voegde beide ministeries vele jaren later alsnog samen - ook dát was in het landsbelang. Wellicht kunnen ze nu tot ontvlechting besluiten - wederom landsbelang. Best verwarrend, landsbelang zijn.

Het landsbelang is wel vaker in de war. Pas geleden nog werden in zijn naam de bonussen voor bankiers aan banden gelegd. Gisteren werden de bonuseisen weer verruimd, want nu zijn bonussen júíst goed - wederom in zijn naam.

Een mens zou voor minder bij de psycholoog aankloppen, en dat doet het landsbelang dan ook geregeld

Een mens zou voor minder bij de psycholoog aankloppen, en dat doet het landsbelang dan ook geregeld. Dan ligt hij op de behandelbank 'Wie ben ik?' te lamenteren. Steevast houdt de therapeut hem vervolgens een handspiegel voor en vraagt hem: 'Nou, wat zie je?'

'Niks', jammert het landsbelang dan, 'Ik zie m'n spiegelbeeld niet!'

'Krek', zegt de therapeut dan. 'Je bestaat niet. Je bent een verzinsel. Een goedkoop excuus. Opzouten.'

En dan druipt het landsbelang maar weer af. Zachtjes wenend.