“Het schooljaar is bijna ten einde. Tijd om te ontspannen... voor velen onder ons althans. Voor ons zullen het echter onrustige weken worden want de storm die uw m-decreet veroorzaakt, heeft onze deur zonder pardon ingebeukt. Alles wat voor routine en structuur zorgde is op een ellendig hoopje onzekerheid geblazen”, met die woorden begint Sylvia Thibaut haar open brief op Facebook. Die werd op enkele dagen tijd al meer dan 3.000 keer gedeeld.

“2 van mijn 3 kinderen behoren tot de doelgroep waarvoor u beweert te strijden. 7 en 11 zijn ze, mevrouw Crevits. Schatten van kinderen. De vreugde van mijn leven. Allebei hebben ze ASS en ADHD, dezelfde afkortingen voor 2 broers die niet verschillender kunnen zijn dan zij”, zo gaat Sylvia verder.

“De laatste 2 jaren heb ik het aantal klassen en leerkrachten zien slinken door uw m-decreet, mevrouw Crevits. Omdat u eist dat ook een kind zoals mijn eigen 11-jarige, recht heeft op “gewoon” onderwijs. U vindt dus dat mijn 11-jarige de kans moet krijgen om steeds weer de laatste van de klas te zijn.”

“Om uitgelachen te worden door leeftijdsgenootjes omdat hij niet mee kan, omdat hij een taalachterstand heeft en weer maar eens berispt wordt omdat hij buiten twee vogeltjes ziet fladderen terwijl hij eigenlijk een oefening wiskunde moet maken terwijl zijn boek spelling nog voor zijn neus ligt. Om de leerkracht weer maar eens boos en moedeloos te maken omdat na tien minuutjes aandacht er toch even een kreetje uit moet.”

De vrouw heeft er geen vertrouwen in dat het M-decreet de omstandigheden voor haar kinderen zal verbeteren en is er het hart van in dat haar zoon van zeven nu ook afscheid zal moeten nemen van zijn begeleidster, “de vrouw die mijn kind door en door kent en op heel wat vlakken stukken beter met hem kan communiceren dan ik.”

“Weet je wat, als je de komende weken een momentje tijd hebt, kan jij het hem even komen uitleggen want ik kan het niet. Kan jij hem komen vertellen waarom zijn GON-juf niet meer mag komen. Dat het niet aan hem ligt. Dat hij zijn autisme nu maar aan de kant moet schuiven en de boel niet op stelten moet zetten nu zijn uitlaatklep weg is. Dat hij niet woedend moet worden als hij niet begrepen wordt of niet begrijpt wat van hem verlangt wordt. Dat hij het maar aan de leerkracht zelf moet vertellen zodat die dat dan wel eens kan opnemen met de GON-begeleider die het team ondersteunt in plaats van hem?”

Lees hier de volledige open brief van Sylvia.