Zijn advocaat, meester Jacques Verhaegen, argumenteerde dat Uber geen taxidiensten verleent maar een vorm van autodelen die niet toegankelijk is voor het brede publiek. De komende maanden zouden nog een 40-tal andere Uber-chauffeurs zich voor de politierechtbank moeten verantwoorden.

‘Het ging hier duidelijk om een vorm van betaald vervoer en niet om autodelen’, zei het openbaar ministerie. ‘Bij autodelen is het de bestuurder die beslist waar er vertrokken wordt en waar de rit eindigt. Hier heeft de chauffeur zijn wagen ter beschikking gesteld, tegen betaling, aan een klant die besliste waar hij opgehaald werd en waar hij afgezet werd. Wie een dergelijke dienst van betaald vervoer aanbiedt, moet aan een aantal voorwaarden voldoen op het vlak van medische controle, technische keuring en verzekering. Dat was hier niet het geval.’

Openbaar nut

Naast de geldboete eiste het parket ook de verbeurdverklaring van de wagen van de Uber-chauffeur. Volgens de advocaat van de verdediging bood Uber echter geen taxidienst aan. ‘Uber biedt enkel technologie aan voor de sharing-economie’, zei meester Verhaegen. ‘Dit is ook geen dienst van openbaar nut, zoals een taxidienst, die verplicht openstaat voor het volledige publiek. Alleen wie zich ingeschreven heeft op het Uber-platform en op voorhand alle gebruiksvoorwaarden aanvaard heeft, kan beroep doen op een Uber-chauffeur, die bovendien niet verplicht is een bepaalde klant mee te nemen.’ De verdediging wees er ook op dat het nieuwe taxi-plan van de Brusselse regering een duidelijk onderscheid maakt tussen taxi’s en initiatieven zoals Uber.

Het vonnis valt op 4 mei.