'Wij winnen de titel. Dat zullen ze bij PSV ook zeggen'

Davy Klaassen

'Als we kampioen worden, is het mijn vierde landstitel. Bij de eerste twee voelde ik me minder kampioen. Ik heb weinig meegedaan. De eerste nog wel een beetje, toen heb ik een paar keer gespeeld en een doelpunt gemaakt bij mijn debuut. Bij mijn tweede landstitel heb ik de eerste twee wedstrijden gespeeld en was ik de rest van het seizoen geblesseerd. Die tel ik helemaal niet.

Bij het vorige kampioenschap, in 2014, was ik extra blij. Veel gespeeld, tien doelpunten. Nu heb ik bijna alles meegedaan, dat voelt nog beter. Het was zo speciaal, die wedstrijd tegen Heracles waarin we twee seizoenen geleden kampioen werden. Vanaf de zege bij Feyenoord lagen we op poll-position. Supporters stonden met vuurwerk op ons te wachten bij de Arena. Dat vergeet ik nooit.

'In januari was ik een paar duels geblesseerd. Dat is zo frustrerend. Je kunt niets doen. Ik ging bijna nergens heen met vrienden en was niet bepaald vrolijk. Nu ga ik eens een filmpje kijken, met vrienden of met mijn vriendin. Je merkt dat er druk op staat, maar ik blijf gewoon mijn normale dingen doen.

'Het idee bij Ajax is altijd hetzelfde: we moeten winnen. Alleen is de druk bij het eerste elftal veel groter. Wij moeten die druk aankunnen. Anders moet je niet in het eerste spelen. We hebben hier een focuscoach. Af en toe spreek ik hem even, als ik hem tegenkom. Maar we moeten het niet overdrijven. Ik verwacht dat wij de titel winnen. Dat zullen ze bij PSV ook zeggen.'

Leiderschap

'Ik ben trots op mijn aanvoerderschap. Je probeert vooraf zaken duidelijk te maken, zoals onlangs in Heerenveen en na dat gelijkspel tegen Utrecht: jongens, wat er ook gebeurt, we gaan winnen. Dat zeg ik dan, maar ik ben niet de enige. Dat gaat natuurlijk niet rustig. Er moet een bepaalde energie, schwung in het team komen. Het zijn ook geen hele teksten. Gewoon, dingetjes.

'John Heitinga was terug bij Ajax. Ik voelde aan dat John of ik aanvoerder zou worden tijdens het trainingskamp in Oostenrijk. Het betekent veel voor me, dat de trainer me extra verantwoordelijkheid geeft. Het is moeilijk om dat specifiek uit te leggen. Je bent gewoon meer verantwoordelijk dan de rest.

'Vanaf de B-jeugd dacht ik al: ik moet een van de voortrekkers worden. Ik heb er geen moeite mee om mensen te stimuleren of terecht te wijzen. Het houdt mezelf scherp, als ik met anderen bezig ben.

'Bij die 0-2 tegen FC Utrecht, in de 84ste minuut, had ik even het gevoel: nou, dit wordt lastig, we geven het kampioenschap weg. Maar de eerste bal na de aftrap ging gelijk naar voren, we gingen het proberen, met Mike (Van der Hoorn, verdediger, red.) voorin. Ik maakte meteen 1-2. Dan hoef je niet eens zoveel te zeggen: hup, met zijn allen, gas erop.

'Na die 1-2 hadden we een goed gevoel. Ach, er zijn zoveel wedstrijden geweest waarin het niet echt lekker liep en een van ons het dan toch openbreekt. Die penalty was natuurlijk cruciaal, maar het is ook zo vaak andersom geweest. Het het hele seizoen zijn er steeds weer omstreden beslissingen. Ik kan van elke club voordeeltjes opnoemen, maar op het eind van het seizoen worden ze breed uitgemeten.'

Persoonlijke groei

'Toen ik zolang geblesseerd was aan de lies ben ik op advies van Johan Cruijff behandeld in Barcelona. Hij kwam op bezoek, ik was 18, 19 jaar. Ik kende hem niet goed, maar zijn overlijden raakte me; de grootste Ajacied aller tijden, een van de grootste voetballers aller tijden. Mijn vader en opa hadden het er echt moeilijk mee. Die hebben hem zien spelen.

'Het is moeilijk te voorspellen waar je kunt komen als voetballer. Ik heb het gevoel dat ik me goed ontwikkel, dat ik grote stappen heb gemaakt; aanvoerder, meer doelpunten. Dertien, terwijl tien mijn record was.

'Fit, op een korte periode na. Maar van vooruitkijken houd ik niet zo. Er kan zomaar iets gebeuren waardoor het helemaal anders loopt.

'Het is moeilijk mezelf met andere spelers te vergelijken. Iedereen is zichzelf. Ik keek vroeger graag naar Litmanen, dat klopt. Toen ik voor het eerst naar Ajax ging, was hij de man, zo halverwege de jaren negentig. Als 4-jarige mocht ik voor het eerst met mijn vader mee.

'Ik wil sterker en sneller worden. Door die knieblessure in januari was het even lastig, omdat ik meer bezig was met fit worden dan met echt trainen. Ik zal nooit de snelste speler ooit worden, maar het kan beter. En sterker zeker. Twee, drie keer per week zitten we in het krachthonk. Beter worden moet, van mezelf. Vanaf de B-jeugd behoorde ik tot de grote talenten van Ajax, maar dat levert alleen goede druk op.

'Als er geen druk opstaat, lijkt het alsof je nergens voor speelt. Vorig jaar stonden we ruim achter PSV in de slotfase van het seizoen, dan speel je voor niks eigenlijk. Nu is een bepaalde naïviteit die we in het begin van het seizoen nog hadden, verdwenen.'

Toekomst

'Ik zie me volgend seizoen gewoon hier bij Ajax spelen. Is 23 jaar al oud, voor vertrek naar het buitenland? Ik bepaal zelf of en wanneer ik ga.'

Over Luuk de Jong

'Een lastige speler. Aanspeelpunt. Maakt doelpunten. Hij is gewoon de leider van PSV met Guardado en Moreno. Met zijn kopkracht helpt hij PSV vaak over het dode punt heen. In feite hebben ze bij PSV meer ervaring.

'Als ik zie hoe bij ons Nick (Viergever) en Mike (Van der Hoorn) als invaller spelen; ze laten het gewoon zien. Dat is belangrijk in een team: dat anderen opstaan, als jongens wegvallen. En je hoeft niet zoveel tegen ze te zeggen. Ze trainen altijd goed, al waren ze weleens teleurgesteld. Ze zijn niet nerveus, ze doen geen gekke dingen. Je weet precies wat je aan ze hebt.'

Luuk de Jong

'Het kan 4-3 worden als we het redden. Vier titels voor mijn broer Siem met Ajax, drie voor mij. Eén met Twente, twee met PSV. Als hij degradeert met Newcastle United - wat ik natuurlijk niet hoop - staat dat ook gelijk, want ik ben een keer gedegradeerd met De Graafschap. Nee, ik weet niet voor wie Siem is. Ajax zit in zijn hart, maar ik denk dat hij ook voor mij is.

'Achterhalen we Ajax nog dan blijft de landstitel voor het zevende jaar op rij in de familie. Best bizar. Maar dat is de drijfveer niet. Ik wil gewoon supergraag die schaal vasthouden. Voor het eerst als aanvoerder. Lijkt me heel bijzonder.

'Normaal gesproken ben je met dit puntentotaal kampioen. De winst is dat we het beste uit elkaar naar boven halen. Je mag geen moment verslappen. Goed voor je ontwikkeling. En als je het redt, zal de ontlading groter zijn.

'We hebben dit seizoen van de Champions League geproefd. Onbeschrijflijke avonden meegemaakt. Dat maakt de honger groter. We hebben behoorlijk wat punten verloren rond die duels. Maar we zijn topsporters, we moeten drie wedstrijden in de week aankunnen, vind ik. Geen excuses.'

Leiderschap

'Het lukt aardig om het voortouw te nemen als het team het nodig heeft. Ik zit hier bijna twee jaar, ben aanvoerder, dan moet dat ook. Als spits kun je niet iedereen bereiken. Het beste is dan zelf het goede voorbeeld te geven. Nog meer energie in je duels leggen, in de coaching van de mensen om je heen, in het druk zetten.

'Het botst ergens met het ambt van afmaker. Soms wil je jezelf bij de scheidsrechter laten gelden, of een ploeggenoot helpen op je eigen helft, waardoor je op een cruciaal moment voor het doel ontbreekt. Of je bent er wel, maar net niet scherp. Via videobeelden wijzen Cocu en Nilis (PSV-trainers, red.) me daarop. Je moet een evenwicht zoeken.

'Weet je wat het ook is? Ik moet bezig zijn. Dat heb ik nodig om me goed te voelen. Als de bal komt en ik heb de tien minuten daarvoor alleen maar een beetje geloerd dan ben ik minder scherp. Dan is de motor niet warm.

'Wat dat betreft is de Champions League een flinke beproeving geweest. Ik denk dat ik de strijd wel aankon met die verdedigers, maar we kwamen simpelweg minder aan bod voorin. Soms kreeg ik ook de opdracht om puur de centrale verdedigers te beletten het middenveld in te spelen. Dat gaat dan misschien ten koste van mijn kans op goals, maar dat vind ik niet erg. Ik ben voor alles een teamspeler.

'Als aanvoerder moet je soms een toespraakje houden. Dat gaat redelijk, maar ik ben geen Toon Gerbrands (algemeen directeur PSV, red.), die, als-ie spontaan het woord krijgt, een kwartier lang goede, leuke dingen vertelt. Hij heeft mij daarin gecoacht. En hij heeft me ook geleerd dat de jongens die hoog in de hiërarchie staan ervoor moeten zorgen dat we een eenheid zijn. Dat moet je niet alleen aan de coach overlaten.

'Ik kan het goed met Toon vinden. Ik kende hem al via mijn ouders, die ook uit de volleybalwereld komen. Ik houd van de mentaliteit in die sport, die is wat meer Amerikaans. 'Team! Team! Team!', hoor je vaak tijdens een time-out.

'In volleybal ben je afhankelijker van elkaar. Je kunt nooit in je eentje een punt maken, kunt je nooit verstoppen, alles grijpt in elkaar. In het voetbal kun je met een laat doelpunt nog gewaardeerd worden door de buitenwacht, ondanks dat je het team daarvoor 89 minuten in de steek hebt gelaten. Dan moet je als groep ingrijpen. Dat komt beter aan dan als alleen de trainer dat doet.'

Persoonlijke groei

'Ik denk dat ik positioneel beter en completer ben geworden. Ik heb meer oog voor mijn medespelers. Geef weleens een steekbal of een crosspass, dat zag je me vroeger niet doen. Ik voel nog meer vertrouwen in de lucht, durf alles aan te gaan. Dat heeft er altijd wel in gezeten.

'Mijn ouders zeggen dat ik vroeger al door muren ging. Toen ik 16 was, negen jaar geleden, is mijn neus behoorlijk geraakt. Laatst kreeg ik er weer een klap op. De dokter zag op een scan dat er door één neusgat wat minder lucht kan. Ik heb er niet echt last van. Misschien dat ik na mijn carrière alle littekens eens laat wegwerken. Nu boeit het me niet zo, een blauw oog of een kromme neus.'

Toekomst

'De clubleiding slaagt er telkens in de selectie te versterken. Dat is knap. Ik ben iemand die wil worden uitgedaagd. Dat kan ook bij PSV. Het buitenland trekt nog steeds. Dat ik bij Borussia Mönchengladbach en Newcastle United niet helemaal uit de verf kwam, zegt me niet zoveel. Ik ben twee jaar verder. Ik moet een goed gevoel hebben bij een club, maar dat is van later zorg. Eerst kampioen worden.

'De topscorerstitel komt echt op het tweede plan. Als het niet het derde is. Misschien ben ik daarin anders dan andere spitsen. Ik wil zoveel mogelijk doelpunten maken, maar ik wil vooral dat we winnen. Er zijn genoeg clubs die verder kijken dan persoonlijke statistieken. Coach Simeone van Atlético Madrid wil dat iedereen meeverdedigt. Griezmann en Torres zie je gewoon achterin ballen opruimen. Ik vind dat mooi om te zien.'

Over Davy Klaassen

'Hij staat op als het moet, speelde op jonge leeftijd al erg volwassen. Daarnaast is hij redelijk allround met als extra kwaliteit dat hij gevaarlijk voor het doel is. Als verdedigende middenvelder voert-ie ook gewoon prima zijn taken uit.

'Die types worden onderschat. Dat gevoel heb ik bij mijn broer Siem ook altijd. Als iemand schrijft dat ik de betere voetballer ben, snap ik dat niet. Siem is beter. Zal-ie wel leuk vinden om te lezen, dit, trouwens.'