Dat het niet plezant was geweest, gaf Wout van Aert meteen na zijn zege toe. “Vorig week zondag, na Hulst, was ik het allemaal een beetje beu. Ik zag ongelooflijk af en kwam in de verste verte niet in de buurt van de overwinning. Dan had je nog wat boegeroep van de Nederlanders en werd ik ook op Twitter bestookt. Toen heb ik mij voorgenomen om in Oostmalle nog eens de beste Wout boven te halen. Ik ben een heel week met deze wedstrijd bezig geweest en dat heeft geloond. Zelfs gisteren in Leuven ben ik niet voluit gegaan om vandaag goed te kunnen zijn.”

Van Aert toonde van bij de start dat het hem menens was. De Lillenaar schoot als een bolide het veld in en nam vanaf de eerste meter het heft in handen. De wereldkampioen reed vanaf ronde één alleen voorop, een zuinige zege was het dus niet. “Typisch Wout van Aert, hé”, lachte hij. “Aangezien ik niks moest overhouden voor een volgende wedstrijd, kon het geen kwaad om nog eens alles uit de kast te halen. Zo koers ik het liefst, zo heb ik dit seizoen al meerdere wedstrijden gewonnen.”

"Dan wordt het ook voor mij even te veel”

De onvrede zat diep, bekende Van Aert. “Het is de eerste dag dat ik heb kunnen genieten van die regenboogtrui. De voorbije periode was mentaal zeer belastend. Eerst was er mijn knieprobleem, daarna begonnen er mensen te twijfelen aan de echtheid van die blessure. En toen ik wereldkampioen werd, hoopte ik dat de heisa voorbij zou zijn. Niet dus! Ik won alleen omdat de anderen lek waren gereden. Niet ik, maar mijn tubes hadden gewonnen. Een week later vond er dan weer iemand dat ik met een motortje aan het rondrijden was. En als uitsmijter werd ik vorige week niet echt goed onthaald door de Nederlanders. Dan wordt het ook voor mij even te veel.”

En nu? “Mentaal heb ik rust nodig. Woensdag rij ik nog in Waregem, maar dan zit mijn seizoen erop. Zaterdag vertrek ik met Sarah naar de Dominicaanse Republiek. Om op het strand te liggen en de batterijen op te laden. Ik denk toch dat ik een maandje de fiets niet ga aanraken.”