Babs De Wacker en haar man Hans De Mondt uit ’s-Gravenwezel ontdekten na de geboorte dat hun zoontje Maxim (nu 8) het syndroom van Down had. “Na de klassieke combinatietest leek alles in orde. Maar zelfs áls we het geweten hadden, hadden we de zwangerschap niet afgebroken. Als de baby niet levensvatbaar zou zijn geweest of zou lijden, was dat anders geweest. Kinderen met down zijn heel gelukkig en ze zijn tot veel in staat. Maxim kan ons meer leren dan wij hem”, vertelt een trotse mama.

Babs De Wacker kent een aantal vrouwen die hun zwangerschap wél afgebroken hebben omdat ze wisten dat de baby geboren zou worden met het syndroom van Down. “Die hebben daar nog altijd last van. Als ze Maxim zien, zeggen ze: hadden we maar geweten dat het dit maar was. Een kind met het downsyndroom heeft een lagere intelligentie, maar Maxim zit op een gewone school, leert lezen en rekenen, heeft hobby’s en gaat naar feestjes. Twee van onze kinderen zijn hoogbegaafd. Dat is dan wél maatschappelijk aanvaard, terwijl zij ook extra zorg nodig hebben. Maxim zal geen universitair diploma halen, maar dat heeft hij ook niet nodig om gelukkig te zijn.”

Gekwetst

Het nieuws over de bijna volledige terugbetaling van de NIPT (Niet-Invasieve Prenatale Test) heeft heel wat ouders van kinderen met down gekwetst. “Op de radio sprak een gynaecoloog over mongooltjes en over de downtest, terwijl er ook andere chromosoomafwijkingen vastgesteld kunnen worden met de NIP-test”, zegt Hans De Mondt, echtgenoot van Babs. “Het is ook pijnlijk om een dokter op de radio te horen zeggen dat kinderen met down dan niet geboren moeten worden. Als een dokter zoiets zegt, heeft dat heel veel impact. Het wordt normaal gevonden om een zwangerschap van een kindje met downsyndroom af te breken. De sociale druk om dat te doen, wordt veel groter. Dan doe je eigenlijk aan genetische selectie. Er is een streven naar het perfecte kind of de perfecte samenleving.”

Ouders vinden ook dat kinderen met downsyndroom gediscrimineerd worden. Toen Maxim net geboren was, kregen zijn ouders meteen een hele lijst over het downsyndroom en de kans op andere aandoeningen. “Bij een andere baby krijg je zo’n lijst niet, terwijl die ook allerlei ziektes kan krijgen. Kinderen met down- syndroom hebben op latere leeftijd meer kans op dementie, maar ze krijgen bijna nooit kanker. Je weet nooit met welke ziektes je als volwassene geconfronteerd wordt.”

Juiste informatie

Babs en Hans hopen maar dat mensen juist geïnformeerd worden als ze te horen krijgen dat hun baby het downsyndroom heeft. “Voor veel mensen is dat nieuws echt niet het einde van de wereld. Vergeet ook niet dat er veel veranderd is ten opzichte van een aantal generaties geleden. Toen werden kinderen met down thuis gehouden en kregen ze nauwelijks kansen. Nu weten artsen meer over het downsyndroom. De kennis én de zorg zijn verbeterd. Voor ons voelt het raar aan dat mensen een kindje met down zouden willen aborteren. Maxim is een verrijking voor ons gezin, en we zijn heel trots op hem.”