Virton verkoos de aanval als beste verdediging op een weer goed gevulde Bosuil, maar eerst leverde dat niets op. Na nog geen tien minuten spel ging de bal echter plots op de stip toen Bisets ellenboog in de baan van een Ardens schot stak. Ngadrira liet Kudimbana geen kans: 0-1.

Antwerp wist zeker vanaf dan wat het te doen stond: snel voor de gelijkmaker zorgen, of het zou zeker nog een moeilijke avond worden. Owusu kon een voorzet van Limbombe net niet verzilveren. Ook nadien was het onzekerheid troef tijdens de Deurnese ‘afwerking’. Toen al schreeuwde de thuisaanhang Nico Binst van de bank naar het veld. Niet veel later kopte Owusu alweer naast. En de Ghanees faalde ook nog eens onbegrijpelijk even voor de koffie.

Hairemans – blijkbaar toch voldoende fit voor de dienst - werd op dat moment al klaargestoomd om het zaakje in handen te gaan nemen. De onzichtbare N’Diaye betaalde terecht het gelag, zeker omdat de Great Old voor eigen volk uit een heel ander vaatje moest gaan tappen.

Niet dat Virton ons deed kirren van voetbalplezier, maar de Ardennezen stonden na de omgezette penalty wel mentaal sterk. Schijnbaar toch, want na de pauze kreeg een plots onder stoom spelend Antwerp ook een zestienmeter in de schoot geworpen. Dufer klaarde de klus al even nauwkeurig als Virton: 1-1. De vrijstaande Dom knalde laag naast.

Owusu maakte plaats voor de luid aangemoedigde Binst. Het was duidelijk: Gevaert moest en zou de drie punten pakken, of dat nu onder zware druk van alles en iedereen was of niet. Limbombe schoot dan weer van kortbij op Valette, zodat de zenuwen strak gespannen bleven. Antwerp bleef het doel van Virton bestoken, maar op de winnende goal bleef het wachten, hoewel de tenen van Biset er dichtbij waren. Ook de eindelijk nog eens ingevallen Di Lallo bezorgde de Bosuil nog bijna een hartaanval van jolijt, maar het leer waaide naast.