Voor Tas is het de derde medaille op deze Spelen voor niet-olympische sporters. Eerder won ze zilver (in de 10 km puntenafvallingskoers) en brons (op de 300m tijdrit). Zaterdag bezorgde het vrouwelijk estafetteteam 4x25m popdragen in het reddend zwemmen België een eerste goud.

Bij de 1.000 meter op de piste kan een kleine onachtzaamheid razendsnel worden afgestraft. Van de series plaatst alleen de winnaar zich rechtstreeks voor de volgende ronde. Wordt er in een reeks onvoldoende tempo gemaakt, dan kan dat zomaaar uitschakeling betekenen. Door het tempo op te voeren, kan een skater ervoor zorgen dat veel collega’s uit zijn reeks naar de volgende ronde komen.

Op die manier bereikte achter Tas Anke Vos ook de finale, waarin België dus met twee skaters was vertegenwoordigd. De eindstrijd wisselden de Colombiaanse Fabriana Arias en Tas voortdurend van plaats. Het was duidelijk dat de titel naar een van hen ging. Op 800 meter schaduwde Tas haar tegenstandster nog, maar in de slotronde plaatste ze de beslissende jump. Achter de Chileense Alejandra Traslavina Lopez eindigde Vos als vierde.

Miniem verschil

Swings nam in het Millenium Park revanche voor de uitschakeling in de puntenafvallingskoers van zaterdag. Van ontgoocheling wilde hij niet spreken, maar gefrustreerd was hij zeker. Aan zijn reputatie van tweevoudig winnaar van de Spelen van Cali (2013) was hij wel verplicht iets te laten zien.

Dat deed hij in de finale. Gestart in de ongunstige vijfde baan verbleef Swings de eerste drie ronden in het midden van de acht finalisten. Ook een ronde voor het einde lag hij nog vierde, waarna hij met een sterke finish nog bijna op één lijn kwam met de Colombiaanse winnaar Andres Mauricio Jimenez (verschil 34 duizendsten).