Direct naar artikelinhoud

Thuisblijvende moeders zijn eenzaam

De ingezonden brieven van 28 april 2014.

Moeder met kind.Beeld An-Sofie Kesteleyn

Brief van de dag

Houd de baby het eerste jaar thuis! Ik ben blij dat dit geluid weer mag klinken, dankzij de wetenschap (Sir Edmund, 25 april). Dertig jaar geleden was ik bij een lezing van professor Wilhelmina Bladergroen die ging over 'hechting'.

Zij had er een proefschrift over geschreven en zei dat ze wat ze nu ging vertellen niet meer mocht zeggen van feministen. Ik heb als oudere heel veel kinderen gezien die naar de crèche werden gebracht met drie maanden. Ik zag hun verschrikte, gestresste oogjes.

Ik zag ze in wipstoeltjes liggen in een hele rij. Al die aardige crècheleidsters konden ze niet de persoonlijke aandacht geven van een moeder. Een moeder, of andere verzorger thuis, knuffelt ze, praat met ze, zingt liedjes. Vooral de veelvuldige aanraking is belangrijk.

En dat heeft een baby het eerste jaar hard nodig om zich te hechten aan de mensen. Maar er is nu wel een probleem: moeders die thuisblijven zijn wel eenzaam. Vroeger bleven alle vrouwen thuis en had je overdag veel contacten.

Nu zou je dat in een ruimte kunnen doen waar ouders samenkomen en ervaringen uitwisselen.

M.L. Cuijpers, Nijmegen

Dit zijn de overige brieven.

Hoezo provincie?

Ik had mij voorgenomen mij niet meer te storen aan het woord 'provincie' als het gebruikt wordt om iets te kleineren. In het verslag over de wedstrijd van FC Twente werd het woord weer gebruikt. 'FC Twente is straks weer een provincieclub' (Sport, 27 april).

Mij is niet duidelijk wat de schrijver ermee bedoelde. Bedoelde hij dat Enschede vanaf nu weer in de 'provincie' ligt? Lag het daar niet toen ze kampioen werden? Of bedoelde hij dat FC Twente straks geen topclub meer is? Zijn Excelsior, ADO Den Haag en FC Utrecht dan ook een 'provincieclub'?

Wieb ten Wolde, Enschede

Barbertje moet hangen

Op grond van de bevindingen van de Rotterdamse Rekenkamer is de directeur van het Wereldmuseum van Rotterdam uit zijn functie ontheven (Kunst, 25 april). Evenwel wordt de gemeente Rotterdam op een aantal punten ook ernstige nalatigheid verweten. Het lijkt me dan voor de hand te liggen dat de verantwoordelijke wethouder ook daaruit zijn conclusies trekt. Anders zou de gemeenteraad die consequentie daaraan moeten verbinden.

P.E.Knape, Rotterdam

Helemaal niet aardig

Arjan Hollechien krijgt 3.200 euro netto, waarbij hij zegt dat onderwijs helemaal niet slecht betaalt en dat hij echt niet steeds zit te werken in zijn vakanties. Fijn voor hem (Magazine, 25 april). De werkelijkheid is wat genuanceerder. Arjan zit kennelijk in de hoogste trede van een eerstegraads salariëring. Zover komen veel hardwerkende onderwijsmensen nooit.

Als basisschoolleerkracht en later docent op een vmbo-school kwam ik in 40 jaar niet verder dan 2.300 netto en ik moest wel degelijk op de vrije dagen werken. Dat hij zijn eigen riante situatie gebruikt om een algemeen standpunt over onderbetaald werk in het onderwijs kenbaar te maken is niet bepaald aardig.

Joyce van der Velden, Ven-Zelderheide

Wat fijn dat je Jan vraagt

'Het is een bijzonder kind, en dat is het', in het Volkskrant Magazine van 25 april, beschrijft belangrijk onderzoek over feedback aan kinderen. Helaas wordt de boodschap uit onderzoek er op een wat ongenuanceerde manier weergegeven. Je kunt de conclusie trekken dat het altijd riskant is om kinderen complimenten te geven.

In ons eigen onderzoek onder 1.346 basisschoolleerlingen werden leerlingen geholpen bij de bewustwording van hun persoonlijke kwaliteiten (kernkwaliteiten) en bij het gebruiken daarvan.

Dit bleek zowel hun welbevinden als hun zelfbeeld te versterken. De positieve feedback die leraren in dit onderzoek gaven, werd gekoppeld aan het benoemen van een kernkwaliteit (zoals vriendelijkheid, humor of creativiteit). Bijvoorbeeld: 'Wat fijn dat jij aan Jan, die nieuw is op school, vroeg om mee te spelen. Ik zie daaraan dat je zorgzaam bent.'

Juist bij leerlingen met een negatief zelfbeeld blijkt het bewustworden en gebruiken van kernkwaliteiten een positieve invloed te hebben op hun zelfbeeld, ook op langere termijn. Dat is belangrijk, want kinderen met een negatief zelfbeeld hebben een verhoogd risico op een ongunstige schoolloopbaan, een slechte sociale ontwikkeling en allerlei emotionele problemen. Het probleem is nu juist dat veel kinderen te weinig worden gesteund bij het bewustworden van hun persoonlijke kwaliteiten en bij het gebruiken daarvan.

Peter Ruit, onderzoeker, Driestar hogeschool, Gouda
Fred Korthagen, emeritus-hoogleraar onderwijskunde, Universiteit Utrecht

Lekker druk op Malta

In de column 'Ionica zag een getal' (Sir Edmund, 25 april) probeert Ionica een correlatie aan te geven tussen de bevolkingsdichtheid van een land en de opname van het aantal (boot)vluchtelingen. Ze slaat de plank behoorlijk mis door te beweren dat Nederland het dichtstbevolkte land van de Europese Unie is. Malta, uitgerekend het land dat het dichtst bij Afrika gelegen is, met een bevolking van circa 425 duizend inwoners (hierbij zijn de aanwezige vluchtelingen niet meegeteld) op een oppervlakte van 317 km2 , heeft een bevolkingsdichtheid van 1.345 mensen.

Er wonen in dit land dus gemiddeld ruim drie keer zoveel mensen per km2 als in Nederland. Het begrip bevolkingsdichtheid is een zeer relatief criterium daar geen rekening wordt gehouden met de natuurlijke omstandigheden. Bij het territorium van Nederland behoren ook de Waddenzee en het IJsselmeer. Het bevolkingsdichtheidcijfer wordt daardoor verlaagd.

Jacq Arets, Roermond