Zure appel

Het mag een beetje ironisch heten dat de voorbije jaren nooit zoveel over een vermogenswinstbelasting te doen is geweest als in de eerste regering sinds lang zonder socialisten. Maar goed, het debat blijft voortwoeden en de zenuwen van de jonge coalitie op de proef stellen. Vorige week leek het thema al bijna begraven, deze week gaat de discussie gewoon voort.

Liesbeth Van Impe

Met de voorzichtige suggestie van een ruildeal – vermogenswinstbelasting in ruil voor sociale vrede – van het ACV staat de deur weer op een kier. Natuurlijk wil het ACV dat niet helemaal met zoveel woorden gezegd hebben. Je legt nu eenmaal niet al je kaarten op tafel nog voor de onderhandelingen goed en wel begonnen zijn. Maar de vakbond weet ook dat je met het succes van stakings- en betogingsdagen op zich weinig koopt. Iemand moet weten te verzinnen hoe het na 15 december verder moet. Eindeloos verder actie voeren is voor niemand een aantrekkelijke optie. En dus moet er een begin van een onderhandelingspositie zijn.

Binnen de regering blijft het hardnekkigste verzet van Open VLD komen, volgens een MR-insider omdat de partij vreest dat een dergelijke taks wel eens de ‘verkeerde’ vermogens zou kunnen treffen. Met permissie, dat is een kromredenering. De lineaire besparingen zullen her en der ook de ‘verkeerde’ mensen treffen. Zo gaat dat nu eenmaal met regeringsbeslissingen die grote gaten in de begroting moeten dichtrijden. Waarom zou je met de grote vermogens zoveel omzichtiger omspringen als waren het allemaal breekbare kasplantjes? En hoe rijm je met de telkens herhaalde mantra dat iedereen zijn steentje moet bijdragen?

De piste om hard in te zetten op de vermogenswinstbelasting is net omwille van de solidariteit in besparingstijden de juiste. Maar dat betekent niet dat het voor de vakbonden een makkelijke overwinning zou kunnen worden. Wie droomt dat een dergelijke ‘rijkentaks’ een paar onappetijtelijke maatregelen uit het regeerakkoord zal doen verdwijnen, maakt zich illusies. Ooit moeten de vakbonden in dit scenario dus terug naar de achterban om uit te leggen dat de pensioenleeftijd op 67 jaar blijft en de indexsprong er komt, maar dat nu tenminste de grootste vermogens ook een inspanning zullen moeten doen. Groot applaus zal dat niet opleveren. Maar het zou de oproep om ‘allemaal samen door de zure appel heen te bijten’ een stuk minder hol doen klinken.

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen