Chef de mission Jeroen Bijl na Winterspelen weg bij NOCNSF

Het zelfgekozen vertrek van Bijl, een bindende kracht op het Nationaal Sportcentrum Papendal, is de consequentie van het ineenschuiven van de posities technisch directeur en manager topsport bij de nationale olympische sportkoepel. Het NOCNSF koos vorig jaar al voor die vereenvoudiging van de eigen topsporttop.

Daarmee moest het bestuurBolhuis een keuze maken tussen Maurits Hendriks, de vorig jaar ernstig bekritiseerde chef de mission van Rio 2016, en Jeroen Bijl. Dit voorjaar koos het bestuur bij de sollicitatie van de twee managers voor de ervaring van Hendriks. Bijl, jonger, werd feitelijk zonder vaste baan gelaten.

Chef de mission

Hij diende zich te concentreren op de hem eerder toegewezen job van chef de mission. Die was bij de Spelen van Londen (2012), Sotsji (2014) en Rio (2016) in handen van Hendriks. Diens agenda was dermate volgestort met afspraken dat een vierde periode voor Hendriks onwenselijk werd geacht. Zo kwam Bijl, die succesvol warmdraaide bij de Europese Spelen 2015 in Bakoe, op die positie terecht.

De Zwollenaar leek een kandidaat voor het chef de mission-schap van 2020, de Zomerspelen van Tokio. Het NOC-bestuur koos ervoor die beslissing uit te stellen tot 2018. Het leidde tot het besluit van Bijl zelf de voordeur te openen. In zijn persbericht meldde hij over zijn beslissing na Pyeongchang te vertrekken: 'Ik heb besloten dat het dan tijd is voor een nieuwe uitdaging.'

Gezien Bijls ervaring, hij was directeur van PEC Zwolle, lijken de banen voor het oprapen te liggen. Hij was op Papendal een workaholic die nimmer versaagde. In het olympisch jaar 2016 deed hij het met twee weekendjes vakantie met de familie. De technische staf op Papendal lijkt al jaren onderbezet en lijdt onder grote werkdruk.