Hij sloeg haar vlak voor hun trouw het ziekenhuis in, toch bleef ze bij hem: experts verklaren waarom sommige slachtoffers toch bij hun gewelddadige partner blijven

Waarom blijven sommige slachtoffers van partner­geweld toch bij de dader?

“Rond partnergeweld speelt zich bijna altijd een hele dynamiek af”, zegt Koen Dedoncker, stafmedewerker bij de Beweging tegen Geweld, die rond intrafamiliaal geweld werkt. “Slachtoffers zijn om te beginnen verliefd, en dus bereid veel door de vingers te zien. Of ze overtuigen zichzelf dat het om een eenmalig incident ging, dat het wel zal beteren. Vaak krijgt de dader ook effectief berouw, volgt er een periode dat hij zich verontschuldigt, zich als de perfecte echtgenoot gedraagt. Tot het weer misgaat.”

Pascale Franck, die werkt bij het Antwerpse Family Justice Center, beaamt dat: “Veel vrouwen zeggen wel: als hij mij ooit slaat, ben ik weg. Daar trekken ze de grens. Maar als ze hun gewelddadige partner na een eerste incident weer in huis hebben genomen, schuift die grens stilletjes op. En wordt het weinig waarschijnlijk dat na een tweede, derde of vierde geval van agressie het slachtoffer alsnog haar man verlaat.”

Durven sommige slachtoffers ook niet weg te gaan?

“We zien dat veel slachtoffers van partnergeweld in grote mate afhankelijk zijn geraakt van de dader”, zegt Dendoncker. “Ze zijn sociaal geïsoleerd geraakt, want de geweldpleger wil niet dat ze nog contact heeft met familie en vrienden, vaak wegens hun kritiek op de relatie. Ze zijn soms ook financieel compleet afhankelijk van de dader, hebben niet meteen elders onderdak als ze willen weggaan. Ze hebben ook grote schrik voor de reactie van de dader als ze de relatie verbreken. Die afhankelijkheid op verschillende vlakken maakt het voor slachtoffers allesbehalve evident om definitief de deur achter je dicht te trekken. Om in zo’n situatie weer op je eigen benen te gaan staan, heb je veel energie nodig en daar ontbreekt het slachtoffers van partnergeweld vaak aan. Velen van hen kampen immers met een laag zelfbeeld.”

“Voor slachtoffers in hogere economische middens speelt soms ook het verlies aan sociale status mee, als reden om de dader niet te verlaten”, zegt Franck.

Wat kunnen familie of vrienden doen om het geweld te stoppen?

“Wij raden familie en vrienden van een slachtoffer aan om koste wat het kost contact te houden met de vrouw in kwestie, het geweld ook te bespreken, zowel met het slachtoffer als de dader”, zegt Pascale Franck. “Zodat die laatste weet dat er andere mensen op de hoogte zijn.”

Koen Dedoncker: “Door contact te houden, weet het slachtoffers dat ze ergens terechtkan, wanneer ze bereid is de dader te verlaten. Toegegeven, dat contact aanhouden, kan voor familie en vrienden erg frustrerend zijn. Je goede raad wordt misschien wel erg lang compleet in de wind geslagen, als het slachtoffer al niet zelf het contact verbreekt omdat ze de kritiek op haar relatie niet wil aanhoren. Maar besef: dan de deur dichtslaan, dan wegkijken, helpt het slachtoffer ook niet vooruit.”

En als omgeving naar de politie stappen?

“Ook dat is zeker een mogelijkheid”, zegt Franck. “Zeker wanneer er zwaar geweld wordt gebruikt, of er aan de kinderen wordt geraakt. Of je kan ook naar de gratis hulplijn 1712 van de Vlaamse overheid bellen, waar specialisten je bijstaan met raad en daad.”