De 87-jarige Nobelprijswinnaar voor de Literatuur van 1982 keerde vorige week naar huis terug in Mexico-stad nadat hij acht dagen in het ziekenhuis had gelegen met een zware longontsteking. Hij moest wel nog kunstmatige beademing krijgen.

Maandag had de Mexicaanse krant El universal nog gemeld dat Márquez opnieuw het gevecht met kanker diende aan te gaan. De schrijver werd vijftien jaar geleden getroffen door lymfeklierkanker, die had zich opnieuw gemanifesteerd, met uitzaaiingen naar onder meer longen en lever.

Zijn familie had samen met zijn dokters beslist om hem niet meer te behandelen, maar hem thuis ‘palliatieve zorgen’ toe te dienen. In 2012 werd bekend gemaakt dat hij aan dementie leed en er geen publicaties meer zouden volgen.

Journalistiek en vriendschap met Fidel Castro

Gabriel 'Gabo' García Márquez zag het levenslicht op 6 maart 1927 in Aracataca, Colombia. De schrijver groeide op bij zijn grootouders. De verhalen die zijn grootmoeder hem vertelde tijdens zijn jeugd zouden een grote invloed zijn in zijn latere werk.

Márquez studeerde eerst rechten, maar dat kon bij hem op weinig interesse rekenen. Het werk van Franz Kafka veranderde zijn leven en hij gaf die studie op. De latere Nobelprijswinnaar rolde door de journalistiek in het schrijversvak. Hij bleef actief als journalist, ook toen hij al bejubeld werd als een groot romancier.

Zijn journalistieke bedrijvigheid bracht hem in de jaren '60 naar Cuba. Fidel Castro werd een dierbare vriend van de schrijver, zeer tot ongenoegen van de Verenigde Staten die tien jaar hun grenzen voor hem gesloten hielden.

Magisch realisme

Márquez haalde zijn inspiratie vooral uit zijn familieverleden. Voor zijn 'magisch-realistische' schrijfstijl is hij vooral schatplichtig aan zijn grootmoeder. Dat komt tot uiting in 'Honderd jaar eenzaamheid' waar fantasie en realiteit naadloos in elkaar vervloeien. 'Liefde in tijden van Cholera' is dan weer deels gebaseerd op de liefdesperikelen van zijn ouders.

Ook zijn Colombiaanse roots zijn een belangrijke voedingsbodem geweest voor zijn werk, onder meer in 'De oorlog van duizend dagen' en 'Honderd jaar eenzaamheid'. In 1982 ontving hij de Nobelprijs voor de Literatuur.

Met zijn geboorteland Colombia had Márquez een haat-liefdeverhouding. Hij voelde er zich veeleer onveilig. De schrijver woonde sinds 1961 in Mexico, maar verbleef ook periodes in Cartagena, Barcelona en Havana.

Hij had zich al jaren teruggetrokken uit het openbare leven. Zijn laatste roman dateert uit 2004, 'Herinnering aan mijn droeve hoeren'. Het fel geanticipeerde tweede deel van zijn memoires is nooit verschenen.

Gabriel García Márquez laat een vrouw, Mercedes Barcha, en twee zonen, Rodrigo en Gonzalo, na. Zijn geboorteland Colombia heeft drie dagen van nationale rouw aangekondigd.

Hoe herinnert u zich García Márquez? Reageer via de knop rechtsboven.