Op zoek naar wolhandkrabben: “Die beesten zitten met miljoenen in onze beken”

Het is nog vroeg wanneer Paul Van Loon en Gunther Van Haut van VMM de fuik op de Molenbeek ter hoogte van de duiker onder het Albertkanaal in Viersel in de Watersportlaan inspecteren. De voorbije twee à drie maanden verschalkten ze hier duizenden Chinese wolhandkrabben met een speciale fuik met een liftsysteem. “Hier op de Molenbeek is het niet meteen de bedoeling om zo veel mogelijk krabben te vangen. We willen vooral testen of het systeem werkt”, vertelt Paul Van Loon. “Op het Albertkanaal tussen Antwerpen en Hasselt zijn veel van dergelijke duikers. Als het systeem succes heeft – en dat lijkt hier wel bewezen – kunnen we het uitbreiden naar de andere duikers.”

In het voorjaar trekken de jonge Chinese wolhandkrabben van de zee naar zoete wateren. “Ze vreten hier onze waterlopen leeg. Vooral onze inheemse waterplanten zijn hier de dupe van. In september-oktober trekken de volwassen exemplaren dan opnieuw naar zee om te paren.”

Verhakseld

Paul en Gunther zijn exotenbestrijders bij de VMM. Vroeger vingen ze muskusratten. “Die hebben we zo goed als kunnen uitroeien, maar we moeten ons geen illusies maken dat we dat met de Chinese wolhandkrab ook gaan kunnen. Een aantal weken geleden hebben we in onze schietfuik aan de vistrap aan de watermolen in Grobbendonk 30.000 krabben in één dag gevangen. In Grobbendonk vangen we krabben in samenwerking met het INBO (Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek, red.). Als we de uitbreiding onder controle krijgen, zal het al goed zijn.”

Nu met de warmte zijn de Chinese wolhandkrabben actiever. De exemplaren die door de stuwing van het water in de fuik geraken, worden ter plaatse verhakseld. “We leggen ze eerst in een bad met kruidnagelolie om ze te verdoven. Nadien gaan ze door de hakselaar. Dat gaat echt razendsnel. Vorige week hebben we 400 krabben in 4 seconden verhakseld.”

Bevers

De bijvangst, zoals Amerikaanse rivierkreeftjes, worden teruggezet. “Dat zijn ook exoten, maar geen invasieve soort”, legt Gunther Van Haut uit.

Of er al een speciaal dier in hun fuik met liftsysteem gesukkeld is? Een bever, om maar iets te noemen? “Nee, een bever geraakt hier onmogelijk in, want de krabben worden via een netje met kleine opening in de fuik gestuwd. We hebben hier wel al eens in één dag drie bevers zien zwemmen.”

Nederland stuurt de jonge Chinese wolhandkrabben zelfs al per boot terug naar China, omdat er daar juist te weinig zijn. “Ze zijn eetbaar en het water is proper hier, maar omdat ze zich over de bodem verplaatsen en hier wel bodemverontreiniging is, raad ik toch af om ze te eten. Bovendien zit er ook geen wit krabbenvlees in. Als we ze verhakselen komt er een grijze spijs uit: niet appetijtelijk.”