7 op de 10 langdurig zieken toch ontslagen na re-integratietraject

Omdat de werknemers definitief ongeschikt zijn, opent dat de deur voor de werkgever om hen kosteloos te ontslaan, zonder ontslagvergoeding.

Het was de socialistische vakbond ABVV die de cijfers voor het eerste trimester 2017 opgevraagd heeft bij de sectororganisatie van de externe diensten voor preventie en bescherming op het werk (Co-Prev). De bond noemt de re-integratietrajecten "een ontslaginstrument voor werkgevers".

Uit de cijfers blijkt dat de arbeidsgeneesheer in 72 procent van de beslissingen oordeelt dat de werknemer definitief ongeschikt is om nog bij zijn bedrijf te werken. De arbeidsovereenkomst van deze werknemers wordt dan verbroken wegens medische overmacht. Zonder ontslagvergoeding", stelt de socialistische vakbond, die stelt dat het traject eigenlijk een besparing in de ziekte- en invaliditeitsuitkeringen inhoudt.

Uit de cijfers blijkt voorts dat de werkgevers maar in 32 procent van de gevallen de procedure opstarten, in 57 procent van de gevallen zijn het de werknemers. "Deze cijfers weerleggen het vooroordeel dat zieken het werk niet wensen te hervatten", besluit het ABVV, dat tegelijk vermoedt dat veel zieke werknemers onder druk worden gezet om in de procedure te stappen, zonder te beseffen wat de gevolgen kunnen zijn.

Als de langdurig zieke werknemers "niet genoeg meewerken" aan hun re-integratie, kunnen ze, na controles, een deel van hun uitkering kwijtspelen. De christelijke vakbond LBC-NVK heeft daartegen actie gevoerd aan het kabinet van minister van Volksgezondheid Maggie De Block.

Volgens de vakbond voeren De Block en de regering een onrechtvaardige en onverstandige koers door langdurig zieke werknemers te bedreigen met financiële sancties ,en is dat vooral ingegeven door de wens om geld te besparen.

Mensen met een ziekte-uitkering hebben vaak al moeite om de eindjes aan elkaar te knopen, door de lage uitkering en hoge ziektekosten, en 10% van de uitkering afpakken, betekent een financiële ramp en extra zorgen, zegt de LBC-NVK. De controles voor de Maggie-straf veroorzaken bovendien extra stress en dat is nooit goed voor een zieke.

De regeling voor de langdurig zieke werknemers mikt op een re-integratie bij de eigen werkgever.

Het traject kan worden opgestart door de werknemer of zijn behandelend arts, door de adviserend geneesheer van het ziekenfonds of door de werkgever, maar dan wel pas ten vroegste na vier maanden arbeidsongeschiktheid.

De preventieadviseur-geneesheer start vervolgens het re-integratietraject op door te onderzoeken of de werknemer zijn oude job op termijn weer zal kunnen opnemen en of er tijdelijk of definitief aangepast werk mogelijk is.

Komt er geen re-integratieplan, dan moet de werkgever motiveren waarom hij geen ander of aangepast werk aanbiedt. Omgekeerd moet de langdurig zieke eventueel motiveren waarom hij het voorstel verwerpt. Als die motivatie als onvoldoende beschouwd wordt, kan de werknemer tot tien procent van zijn uitkering verliezen, ook de werknemer kan financieel gestraft worden.