RECENSIE. The Vaccines sluiten sterk af na matige start

© Geert Van de Velde

© Geert Van de Velde

© Geert Van de Velde

© Geert Van de Velde

© Geert Van de Velde

© Geert Van de Velde

© Geert Van de Velde

1 / 7
thumbnail: null
thumbnail: null
thumbnail: null
thumbnail: null
thumbnail: null
thumbnail: null
thumbnail: null

‘We willen zo groot worden als Coldplay’, lieten The Vaccines net voor het begin van hun naar de Main Stage geüpgrade show aan de radiocollega’s weten. Ambitieus plan in ieder geval, maar de Britten zijn er nog niet helemaal.

Wim Jacobs

Het potentieel is er nochtans: vier niet onknappe mannen die onlangs hun derde album English Graffiti op de wereld loslieten en een zonnige zondagse festivalweide met korte krachtige rocksongs moeiteloos uit de hand laten eten. Om zich met Chris Martin te kunnen meten, moet vooral de zang net iets beter.

Frontman Justin Jay Jay Pistolet Young amuseerde zich – met behulp van alcohol of niet, who cares - net als het publiek te pletter, maar heeft nu niet meteen het meest stabiele paar stembanden. Tijdens het mooie Wetsuit was het goed dat de wei de man luidkeels wou meehelpen en ook het gezang op de nieuwe Dream Lover kon niet meteen overtuigen.

In deel twee van de show zat meer schwung en leek Jay Jay zich te herpakken. Melody Calling, Teenage Icon, I Always Knew en Norgaard gingen in een hels tempo over de weide en werden op luid applaus onthaald. Dat tempo moest trouwens ook zijn: op de setlist stonden maar liefst 15 nummers voor amper één uurtje. Waar voor je geld, zeggen we dan.

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen