Ajax wilde een meeslepende finale spelen, maar Manchester was in alle facetten van het spel beter

Zoveel mislukte acties, zo vaak afgetroefd, het was Ajax dit seizoen alleen overkomen tegen de Russen uit Rostov, toen Peter Bosz net trainer was. De wedstrijd was geafficheerd als David (Ajax) tegen Goliath, maar in tegenstelling tot het Bijbelse verhaal was en bleef Goliath de grootste.

Na negentien Europese wedstrijden mag Ajax nochtans trots zijn op zijn prestatie, een ware opsteker voor het Nederlandse clubvoetbal. Van het voornemen om te gloriëren, om Europa te laten zien dat Ajax terug is, als club van creativiteit en subliem talent, kwam vrijwel niets terecht. Het oude cliché van mannen tegen jongens was bruikbaar, waarbij gezegd dat de echte jongen bij Ajax, de 17-jarige Matthijs de Ligt, vooral in fysiek opzicht meekon met de tegenstander. Hij botste af en toe zo hard op de speersnelle Engelse spits Rashford, dat die gewoon een tijdje bleef liggen. Hij kreeg van Mata ook nog een gemene schop op de enkel, door scheidsrechter Skomina slechts met geel bestraft.

De zege in de Europa League is dus voor Manchester United, dat daardoor toch op een geslaagd seizoen kan terugzien, ondanks de zeer matige competitie, afgesloten met de zesde plaats. De League Cup gewonnen in Engeland, plus dus de Europa League, en daarmee kwalificatie voor de Champions League afgedwongen. Ajax krijgt de bloemen voor mooi voetbal tot de finale en zal zich, als nummer twee van de eredivisie, via twee voorrondes moeten proberen alsnog te plaatsen voor de Champions League.

Ajax had soms vrij spel in vorige ronden tegen Schalke en Lyon, zeker in de thuisduels, maar verdwaalde woensdag op het neutrale terrein van de Friends Arena in Solna, bij Stockholm, op twee zeker rijen met krachtige mannen. Ervaren, gestaald, gewoon goed. Fysieke kracht, geslepenheid. Paul Pogba kostte dan wel 105 miljoen, maar dan heb je ook wat.

Dommekracht

Trainer José Mourinho is de tacticus bij uitstek. Hij liet de Belg Fellaini, nogal eens uitgemaakt voor dommekracht, geen meter wijken van spelmaker Schöne, wat soms een koddig gezicht was. De Belgische reus tegen de frêle Deen. Fellaini won vrijwel al zijn duels, zeker in de lucht, en gaf de assist op de eerste treffer. De centrale verdedigers De Ligt en vooral Sanchez waren derhalve veelvuldig aan de bal. Wie denkt dat Sanchez na één seizoen Ajax al toe is aan een transfer naar pakweg Barcelona, kon zien dat hij in opbouwend opzicht nog een slag te maken heeft.

Op kinderlijke wijze gaf Ajax bovendien een doelpunt weg, in de achttiende minuut. Wat Riedewald, invaller voor de geschorste Viergever, bewoog om in te gooien zoals hij ingooide; wie zal het weten. Hij wierp te veel naar het midden, wat trainers de jongens in de pupillen al afleren. Hij gooide ook te slap. Na de onderschepping van Mata ging het snel. Van Rashford via weer Mata naar Fellaini en  Pogba. De Fransman, die in Amsterdam Oranje al in het verderf stortte met de enige goal van de wedstrijd tijdens de WK-kwalificatie, schoot met links. De bal veranderde van richting, via het lichaam van Sanchez. Doelman Onana was kansloos.

Zenuwachtig spel

Het duurde eigenlijk 35 minuten voordat Ajax enigszins verlost raakte van dat zenuwachtige spel, dat naarstig zoeken naar openingen op het overbezette middenveld. Het liep nog het best over de rechterflank, waar Veltman een van de besten was, en Traoré als enige voor wat gevaar zorgde. Romero stopte een schot van de Burkinees, die bij een volgende poging net niet kon uithalen na een gave solo. Ziyech, Dolberg, Younes, Klaassen, spelers die het spel van Ajax dit seizoen kleur gaven, kwamen er nauwelijks aan te pas en gingen ten onder in het fysieke spel. Riedewald was de minste van allemaal.

Kort na rust was de wedstrijd beslist, door een hoekschop van Mata. Smalling won het kopduel van Dolberg, waarna de Armeniër Henrik Mkhitarian met de rug naar het doel staand scoorde, met een halve omhaal. Ajax had nog bijna een helft de tijd, maar iedereen in het stadion wist dat de strijd was beslist. Ajax viel krachteloos en machteloos aan, met een totaal mislukte boogbal van invaller Neres in de slotminuut als dieptepunt, United counterde gevaarlijk. En Mourinho won zijn vierde Europa Cup: twee met Porto, eentje met Inter, een met Manchester United. Wat wie ook beweert over hem, een winnaar is hij wel.