© HBvL

Van Turteltaks naar Tommelheffing

De Turteltaks. Zelden is een woord zo snel naar de top 10 van onpopulaire woorden gekatapulteerd als de smalende bijnaam van de Vlaamse energieheffing. Met vernietigend resultaat, want wanneer er een nieuwe taks naar je wordt genoemd, kan je het als liberale politica wel schudden. En precies die reden geeft Annemie Turtelboom voor haar plotse ontslag als Vlaamse vice-minister-president en minister voor Energie: het hele debat over de energietaks is te erg gepersonaliseerd.

Indra Dewitte

Ze heeft gelijk. Want geen hond in de straat - op wat journalisten en opiniemakers na - lijkt zich te herinneren dat die verguisde Turteltaks een gezamenlijke beslissing was van de Vlaamse overheid om de enorme schuldenberg door de oversubsidiëring van groene stroom weg te werken. En niemand van de regeringspartners heeft er blijkbaar veel zin in om die perceptie bij te sturen. Hoewel ze allemaal in het bad zitten, komt een zondebok goed van pas wanneer de boel dreigt te ontploffen. Zelfs haar eigen partij Open Vld springt niet in de bres en dat moet zuur zijn voor Turtelboom, die al jaren een van de partijtoppers en een trouwe partijsoldaat is.

De liberale politica is naïef geweest. Ze heeft de bijnaam van de energieheffing in het begin wat spottend omarmd en als geuzennaam gebruikt. Een strategische vergissing, die bewijst dat ze nooit echt heeft begrepen dat de Vlaming dit als een ultieme pestbelasting ervaart. Door de taks moet iedereen tenslotte extra betalen voor de politieke stommiteiten uit het verleden, ook diegenen die niet van de groenestroomcertificaten hebben kunnen profiteren. Tegelijk betalen de grootste profiteurs van die subsidiepotten zo goed als niks. Multinationals met grote zonnepanelenparken rijven op die manier tonnen belastinggeld binnen, terwijl kmo’s vandaag een dubbele factuur betalen. Zo is de Turteltaks symbool geworden voor een beleid dat vooral de middenklasse laat bloeden, iets wat vernietigend is voor de hele regering.

Toen de ex-minister dat besefte en ze de onpopulaire taks wilde verminderen door de subsidiëring van de dure biomassacentrales af te schaffen, was haar rekening gemaakt. Het gros van haar partij is namelijk voorstander van die biomassacentrales, omdat ze nodig zijn om tegen 2020 voor 10,5% hernieuwbare energie te kunnen produceren. Dat moet van Europa, anders riskeren we een jaarlijkse boete van ruim 8 miljoen euro én een dwangsom van zo’n 70 miljoen per jaar dat we onder die opgelegde norm blijven. Dat risico wil niemand nemen. Maar zolang we liever een minister slachtofferen dan het debat over een duurzaam energiebeleid aan te gaan, zal de Turteltaks hooguit eenTommelheffing worden. En wie heeft daar wat aan?

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer