Minister Schauvliege omschrijft zichzelf als "ongevoelig voor lobby's". Een giller
Bart Eeckhout is opiniërend hoofdredacteur.
Jammer dat het recente interview in Knack met minister van Natuur en Landbouw Joke Schauvliege (CD&V) overschaduwd werd door een welles-nietes over de vraag of de minister bioboeren 'keuterboerkes' had genoemd (het korte antwoord: nietes). Daardoor ging verloren hoe mevrouw Schauvliege haar beleid naadloos afstemt op de wensen van de agro-industrie, met de Boerenbond uiteraard als grote belangenbehartiger.
Rücksichtslos verdedigt de minister het model van de grootschalige landbouw. Dat minister Schauvliege zichzelf omschrijft als "redelijk ongevoelig voor lobby's" is een giller. Of bedoelt ze 'andere lobby’s dan de Boerenbond'?
Boskaart
De pijnlijke affaire met de Vlaamse boskaart, mede door het kabinet-Schauvliege vakkundig om zeep geholpen, valt niet te begrijpen zonder inzicht in de invloed van de Boerenbond. Al jarenlang voert de organisatie, net als de Voka-betonlobby, strijd tegen een betere bescherming van bos en groene ruimte. Met succes.
Het is verre van het enige succes. Het maakt van de Boerenbond een van de meest effectieve lobbygroepen van het land. Met dank aan CD&V. Doordat landbouwers een redelijk trouw kiespubliek zijn binnen een tanend CD&V-electoraat, lijkt de invloed zelfs nog toe te nemen.
De verstrengeling blijft innig, ook al zijn de glorieuze dagen van de boerenstand al even voorbij en heeft Schauvliege als minister minder impact dan haar voorganger, ene Kris Peeters. Een artikel in de weekendkrant toont hoe de Boerenbond toch nog zijn pionnetje op het kabinet heeft, de voorzitter van de commissie Landbouw op zak heeft, alsook een rechtstreekse lijn naar het Europees Parlement.
Het overwicht van de Boerenbond op zijn terrein is zo groot dat het beleid al decennialang overhelt naar dezelfde kant
Dat CVP/CD&V altijd als het de kans krijgt de portefeuilles Landbouw en Leefmilieu claimt, is ook een Boerenbond-effect. De enkele Vlaamse milieuminister van buiten de zuil heeft het mogen ondervinden. Zowel Norbert De Batselier (SP/sp.a) als Vera Dua (Agalev/Groen) kreeg hevige en persoonlijke intimidatie te verwerken. Democratisch gezond is dat allemaal niet.
Natuurlijk hebben landbouwers recht op uitstekende belangenbehartiging. De Boerenbond speelt zijn rol, net als andere organisaties dat doen. Alleen is het overwicht van de Boerenbond op zijn terrein zo groot dat het beleid al decennialang overhelt naar dezelfde kant. Een democratisch weldadige tegenmacht is er niet.
Hoge prijs
De bescherming van het industriële agrosysteem komt aan een hoge prijs. Het opgelegde zakenmodel is voor vele landbouwers wankel, het beslag op de ruimte groot, de voedselkwaliteit is industrieel, de verspilling aanzienlijk.
Het zou in 2017 toch stilaan mogelijk moeten zijn om een debat te voeren of dit werkelijk de enig mogelijke en wenselijke toekomst is voor dit gewest.