Deze vrouw laat het lichaam van Salvador Dali opgraven omdat ze aast op de helft van zijn fortuin

“Je kan toch niet ontkennen dat ik op hem lijk? Het enige wat ontbreekt, is een snor.” Voor Pilar Abel uit Girona (Catalonië) is het een uitgemaakte zaak: zij is de dochter van de beroemde schilder Salvador Dalí. Maar na een strijd van tien jaar heeft Abel – voluit Maria Pilar Abel Martínez – nog steeds geen bewijs. Officieel had Dalí geen kinderen, en met meer dan het woord van haar moeder kan de Spaanse haar verhaal niet staven. Om komaf te maken met de claim, heeft een rechter toestemming gegeven om het stoffelijk overschot van de Spaanse surrealist op te graven. Het DNA van de skeletresten moet uitsluitsel geven.

Nochtans liet Abel, die acht jaar lang waarzegster was op een lokale televisiezender in Spanje, in 2007 al een vaderschapstest afnemen. Toen gebruikte ze haar en huid die waren achtergebleven in het dodenmasker van Dalí. De test bleek negatief. Niet veel later volgde met de hulp van Dalí’s biograaf, de Fransman Robert Descharnes, een tweede onderzoek. Maar die resultaten zou Abel nooit ontvangen hebben. Daarna bleef het stil, tot Abel in 2015 naar de rechtbank stapte. “Met het DNA in zijn graf kan de waarheid eindelijk aan het licht komen”, zei ze toen. “Dan kan ik iedereen de mond snoeren. Ik doe dit voor mijn vier dochters en mijn moeder.”

“Even raar als haar vader”

Abels moeder, Antonia, zou Salvador Dalí ontmoet hebben in Cadaqués, een Catalaans vissersdorpje aan de Costa Brava. Zij werkte als dienstmeid bij vrienden van Dalí, die vlakbij woonde met zijn muze en echtgenote Gala. In 1955 zou de toen 25-jarige Antonia een affaire gehad hebben met Dalí, een jaar later beviel ze van Abel. Niet veel later trouwde Antonia met een man genaamd Juan. Hij erkende Abel als zijn dochter. Maar tijdens haar jeugd kreeg Abel meermaals te horen dat niet Juan, maar Dalí haar vader was. Haar moeder beweerde dat zelfs ongegeneerd in het bijzijn van anderen. En tijdens ruzies noemde Antonia haar dochter “even raar als haar vader”. “Ik heb hem een vijftal keer ontmoet”, vertelde Abel aan de rechter. “Op de Rambla van Figueres. Hallo en tot ziens, meer zeiden we niet. Pas later besefte ik wie hij was.”

Dat Abel na al die jaren plots in het licht stapt, wekt argwaan op. “Ze doet het gewoon voor het geld”, zegt de Vlaamse auteur en meestervervalser Stan Laureyssens, die Dalí heeft gekend en enkele boeken over hem schreef. “Ze is trouwens niet de eerste. Al zeker tien mensen beweerden ooit het kind van Dalí te zijn. Terwijl iedereen die hem kende, weet dat zoiets niet kan. Dalí kon enkel klaarkomen wanneer hij masturbeerde. Bij een vrouw kon hij niet presteren, laat staan dat hij ze zwanger kon maken.” Zo denkt ook de Colombiaanse galeriehouder Carlos Lozano, een vriend van Dalí, erover. “Ik betwijfel dat hij ooit een druppel van zijn goddelijke sperma in de baarmoeder van een vrouw heeft gelost”, schreef de bewonderaar gisteren in een column.

“Respectloos”

Geld valt er alleszins zeker te winnen in deze zaak. De erfenis van Dalí, die hij naliet aan de Dalí Foundation en de Spaanse overheid, wordt geschat op 300 miljoen euro. Als Abel erkend zou worden, mag ze volgens het Spaanse erfrecht een kwart van dat fortuin opeisen én krijgt ze de rechten op Dalí’s werken in handen. De Foundation en het Spaanse ministerie van financiën gaan dan ook in beroep tegen de beslissing van de rechter. Zij hopen de zaak te blokkeren. De opgraving zou immers al volgende maand kunnen gebeuren en de rechter moet op 18 september een uitspraak doen.

Volgens Abel zelf gaat het niet om geld. “Ik wil gewoon weten wie ik ben en waar ik vandaan kom.” Dat ze in 2005 al eens geld eiste in een rechtbank, spreekt niet in haar voordeel. Toen vroeg ze 600.000 euro van de schrijver Javier Cercas, die haar een heks had genoemd. Die zaak werd geklasseerd.

“Ik ben momenteel in Catalonië, en hier is iedereen er zeker van: ze liegt”, zegt Laureyssens. “Dit is spuwen op het graf van hun volksheld. Als je dat graf dan ook nog eens openbreekt, heb je geen respect. Dit soort oplichters heeft gewoon geld geroken.”