Gilbert Talbot (†1915) gaf zijn naam aan Talbot House

Politieke analyse en maatschappelijk debat krijgt Gilbert met de paplepel binnen. Vader is bisschop van Winchester en krijgt alle tenoren van kerk, cultuur en politiek over de vloer. Onder meer oud-premier Balfour (foto), naar wie de jonge Talbot opkijkt. Hij wordt zijn politieke vader.

Gilbert trekt in 1910 naar Oxford. Hij stort er zich in het universitaire clubleven. In elke vereniging wordt hij steevast voorzitter of secretaris. Zijn redenaarstalent, ambitie en natuurlijk leiderschap worden alom geprezen.

Volgens de familietraditie leidt hij ook de Oxford Union, de legendarische debatclub. Wanneer de onpopulaire minister (en latere premier) Lloyd-George er wordt uitgejouwd, kan Gilbert de dolle zaal kalmeren. De twee raken bevriend en corresponderen vaak.

Gilbert Talbot is een idealistische aanhanger van de Britse Tories en richt mee de Jong Conservatieven op. Vrienden plagen hem: “Jij wordt ooit premier!” Ambitie en contacten voor een carrière heeft hij zat. Zelfs Edward, Prince of Wales, behoort in Oxford tot zijn intimi. Na zijn studie publiceert Gilbert Talbot een gesmaakt portret van de kroonprins in The Times.

Eind juli 1914 trekt Gilbert op wereldreis. Wanneer de oorlog uitbreekt, keert hij meteen uit Québec terug om te gaan vechten. Het wordt de Rifle Brigade, waar zijn oudere broer Neville aalmoezenier is. Gilbert schrijft vanuit het trainingskamp: “De oorlog is enorm inspirerend. De gruwel die de Belgen wordt aangedaan doet een mens verlangen om eraan te beginnen, hoewel ik geen hoge dunk van mezelf heb dat ik oorlog aangenaam vind! Het is zo fantastisch – het zuivert ons allemaal…”

Tien maanden later mag hij naar het front in Flanders. Hij zal amper 10 weken overleven en merkt dat oorlog enkel dood en ellende meebrengt. Ook een bezoek aan het totaal verwoeste Ieper schokt hem: “… Niet één huis dat niet tot een ruïne herschapen was…”, noteert hij.

Geregeld zoekt hij troost voor de ruwe realiteit bij broer Neville, intussen hoofdaalmoezenier van de 6e Divisie. Gilbert schrijft: “Ik zei hem dat een mens zich hier nietig voelt. Wie sneuvelt, is een zandkorrel op het strand.”

En hij sneuvelt. Op 30 juli 1915 zetten de Duitsers bij Bellewaerde, op de wijk Het Hooghe in Zillebeke, hun nieuwe wapen in: de gruwelijke vlammenwerper. Tijdens een tegenaanval met zijn 7e Bataljon wordt luitenant Gilbert Talbot in de hals geraakt.

Zijn broer, Reverend Neville Talbot, zet twee dagen later een expeditie op om Gilberts lichaam uit Niemandsland te bergen. Hij bekoopt het haast zelf met zijn leven. Een week later lukt het. Neville begraaft zijn jonge broer op Sanctuary Wood Cemetery (Zillebeke). Zeker twee keer wordt Gilberts houten grafkruis in latere gevechten vernield; telkens laat Neville het herstellen.

Neville werkt intussen voort aan zijn project dat het “Talbot House” zal worden. Hij wil het leven van de Tommies zo dragelijk mogelijk maken. In december richt hij samen met (dominee) Philip ‘Tubby’ Clayton de eerste Every Man’s Club op in Poperinge.

Rang of stand tellen er niet. Eerst dopen ze de club “Church House”, maar hun kolonel wil iets aantrekkelijkers. Uiteindelijk gaat Neville akkoord met de naam “Talbot House”, die hij opdraagt aan zijn broer Gilbert en de gouden generatie die nooit meer terugkwam uit de loopgraven. Talbot House is nog altijd een soort bedevaartsoord. De sfeer van toen hangt er nog. Gilberts houten kruis staat er in de zolderkapel.

De Vrienden van Talbot House organiseren een publieke herdenking voor Gilbert Talbot: donderdag 30 juli om 18u.30 bij het graf, Sanctuary Wood Cemetery, Canadalaan, Zillebeke (Ieper). Zaterdag 1 augustus is er een frontwandeling met gids: vertrek aan het Menin Road Museum (Meenseweg 470, Zillebeke) om 13u. Meer info: tel. 057-33 32 28 (Talbot House) of via simon_louagie@hotmail.com (gsm 0496 38 54 50).