RECENSIE. Felix Pallas, koeler en bescheidener dan Bazart

© DBA

“Als Bazart gaat voor goud, tekent Felix Pallas voor zilver”, zei Ayco Duyster in haar aankondiging. Nou, het schavot waar Simon Nuytten met zijn nevenproject op staat, ligt misschien wel enkele meters lager, de vooruitgeschoven Bazart-luitenant maakte indruk.

Dennis Van Goethem

Althans, zijn songs. Samen met broer Pieter-Jan haalt Nuytten de saus bij sferische en uptempo r&b, nooit vies van een streep electronica. De sound leunt eerder aan bij Warhola - die andere zijsprong van collega Oliver Symons - dan bij het moederschip, en dat was best verfrissend: bescheiden doorbraak Rakata had een catchy refrein in de staart, Curse dweepte met Drake. Felix Pallas is melodieuzer, gevatter en vooral meer bescheiden dan Bazart - die levensgrote discobal achteraan even niet meegerekend.

© DBA

Maar bescheidenheid hoef je niet te verwarren met lamzucht. Nuytten focuste zich als frontman te vaak op de toetsen voor z’n neus en toonde zich een koele kikker, ver weg van de showman die Mathieu Terryn wél is. “Pukkelpop, eindelijk”, zei hij. Het klonk als een grafrede. Ook de bakvissen beten niet: Similarities kreeg geen gehoor - heerlijk ijzige baslijn, dat wel - en de oorsuizingen na ieder slotakkoord mochten we ook op zak houden. Raar, want de Club was ondanks het vroege uur aardig volgelopen met fangirls en nieuwsgierigen. De eerste regendruppels zaten daar weinig onwaarschijnlijk voor iets tussen.

Goed, vergelijken is banaal: Felix Pallas is Bazart niet, zal dat ook nooit zijn en laten we dat vooral aanmoedigen. Nuytten toonde een eigen snuit met ongelooflijk veel groeimarge. Iets minder de koele kikker uithangen, en we zien hier een valabele liveact in. Allez, les gars, vas-y.

© DBA

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen