‘De Arden Challenge bestaat uit vier ritten’, vertelt de renner van het ProRace Team. ‘Je bent niet verplicht ze alle vier te rijden. Alleen als je in aanmerking wil komen voor het eindklassement moet je uiteraard wel alle etappes uitrijden.’

‘Ik reed alleen de vrijdag- en de zondagrit. Vrijdag stonden we met niet minder dan 234 deelnemers, waaronder ook een pak Nederlanders en een Italiaanse ploeg, aan de start. In de finale trok ik samen met de Nederlandse ex-prof Rob Ruygh en Bjorn De Decker in de aanval. Dertig kilometer lang reden we op kop, maar meer dan een halve minuut voorsprong werd ons niet gegund.’

‘Op tien kilometer van het einde werden we weer ingerekend. De streep lag getrokken aan het eind van een lange helling. Aan de voet van de klim voelde ik me nog vrij goed en nestelde ik me in de eerste rijen van het peloton. Toen er op driehonderd meter van de streep nog niemand initiatief had genomen, ben ik zelf aangegaan. Ik ben voluit doorgegaan en tot mijn eigen verbazing kon niemand me nog remonteren.’

‘Onnodig te zeggen dat ik dolgelukkig was met die zege. Het is van bij de juniores geleden dat ik nog eens op het hoogste podiumtrapje mocht staan. Dat was toen na een veldrit in Luxemburg.’

‘Als belofte heeft het me niet meegezeten. Toen ik op een dag terugkeerde met de fiets van school, werd ik omvergereden door een wagen waarbij ik mijn beide dijbenen brak. Twee maanden heb ik in een rolstoel moeten zitten en daarna wachtte een lange revalidatie. Sinds een tweetal jaar ondervind ik daar geen hinder meer van. Ik liet het veldrijden voor wat het was en oriënteerde me naar de weg. Vooral de zwaardere wedstrijden en zeker die in de Ardennen kunnen me inspireren.’

Sinds dit jaar rijdt Mortelmans voor het ProRace team. Daar voelt hij zich best op zijn gemak.

‘Er wordt ons een heel mooi programma aangeboden. Ik heb tot op heden nog geen enkele kermiskoers moeten rijden. Elke week staat er wel een interclub of een mooie wedstrijd op het programma. Zo reden we het weekend voor dit nog twee dagen in Normandië. Ik krijg ook de nodige vrijheid om mijn programma samen te stellen.’

‘Ik ben halftijds tewerkgesteld als fietsenmaker en twijfelde begin dit jaar nog of ik niet voltijds moest beginnen werken, maar ik ben blij dat ik dat nog met minstens een jaartje heb uitgesteld. De conditie is uitstekend en dat hoop ik de komende weken nog te bewijzen in de Ardense Pijl op 10 mei en de week daarna in de Ardense Triptiek.’