Wat ging er mis met de Delftse zoetjesraket?

Problemen met het Flight Termination System leidden ertoe dat de start werd afgeblazen. Dit systeem zet de raketmotor uit in geval van calamiteiten bij de lancering. 'We zagen op het laatste moment dat er iets mis is, en we kunnen geen enkel risico nemen', zegt projectleider Rob Hermsen vanuit Spanje. Ook was door een klein lek in de tussentijd zoveel lachgas ontsnapt dat lanceren niet meer mogelijk was.

De tegenslag kwam na een dag van uitstel. Aanvankelijk zou de studentenraket in de ochtend worden gelanceerd, maar de weersomstandigheden waren niet goed genoeg. Aan het eind van de middag werd een nieuwe poging ondernomen. De raket was gevuld met lachgas, dat als oxidator dient voor de raketmotor, en alles leek klaar voor lancering. Maar het aftellen werd op het laatste moment afgebroken.

Vannacht wordt de raket onderzocht om te kijken wat er mis ging. Vrijdag wordt een nieuwe poging gedaan, zegt Hermsen. Dit is de laatste dag waarop het luchtruim rond de lanceerbasis vrij gehouden is van vlieg- en scheepvaartverkeer. De studenten lanceren hun raket vanaf de lanceerbasis El Arenosillo van de Spaanse ruimtevaartorganisatie Instituto Nacional de Téchnica Aeroespacial in Zuid-Spanje.

Lachgas
De zeven meter hoge Stratos II heeft een hybride aandrijving; de brandstof is zowel vast als gasvormig. Dat gas is distikstofmonoxide, ook wel bekend als lachgas, dat onder druk in vloeibare vorm in een aluminium pijp van ruim 4 meter wordt bewaard. Het deel boven in de tank wordt gasvormig en stroomt via een leiding en de bewuste gasklep naar de verbrandingskamer onder in de raket. Daar zit de vaste brandstof, die bestaat uit paraffine, aluminiumpoeder en koffiezoetjes, ofwel sorbitol. Mensen worden er niet dik van, maar toch zit er veel energie in. Raketmotoren draaien er prima op.

De hybride aandrijving van de Delftse raket bestaat al lang, maar is in onbruik geraakt. De Delftenaren maken er nu weer school mee: sir Richard Branson gebruikt dezelfde wijze van aandrijving voor zijn Space Ship Two, het vaartuig dat binnenkort toeristen de ruimte in moet schieten. De reden is dat hybride aandrijving veilig is, relatief eenvoudig te construeren en dat het motorvermogen regelbaar is.

Bij de lancering van vrijdag gaat het echter alleen maar vol gas: de motor met een stuwkracht van 10 kilonewton, omgerekend 1.000 kilogram zal twintig seconden branden. Daarna schiet de raket in parabool tot 50 kilometer hoogte, om daarna aan parachutes een zachte landing in de Middellandse Zee te maken.

Twee ingebouwde camera's maken opnamen van de lancering en zenden de beelden rechtstreeks naar de vluchtleiding en de kijkers thuis. De zendapparatuur is ontwikkeld door Delft Dynamics, een spin-off van de TU die onder meer drones bouwt.

Als de lancering slaagt, blijft de studentenvereniging Europees recordhouder. Het eerdere record staat ook al op haar naam: Stratos I, die in 2009 werd gelanceerd, bereikte 12,5 kilometer hoogte. Het ultieme doel is de 'echte' ruimte, die bij 100 kilometer begint. Dat zou kunnen lukken met de aandrijftechniek die de Delftse studenten nu hebben ontwikkeld.