Met een verrassende setlist, waarin plaats voor ‘jazz as we know it’, maar ook hele fijne jazz-bewerkingen van oa. Everybody's Talkin' van Fred Neil (bekend in de versie van Harry Nilsson uit de film Midnight Cowboy), een stuk van de klassieke componist Fauré, en ook enkele bossanova/jazz bewerkingen van 'top-Brazilianen' als Antonio Carlos Jobim (dacht ik toch) en Caetano Veloso. Ook uiterst mooi waren een wervelende versie van Fats Waller's Honeysuckle Rose en een nummer gezongen in het Portugees, E Com Esse Que Eu Vou genaamd, een compositie van Pedro Caetano.Nogmaals, ik kan het niet laten het nog eens te zeggen: Kim Versteynen is een topzangeres met een hemelse stem, welk repertoire ze ook zingt (of ‘scat’). Pianist Arne Van Coillie is een virtuoos op de 88 toetsen met een prachtige 'toucher', lyrisch en meeslepend. En het ritme-duo Flor en Luc zijn twee ervaren muzikanten - met prachtig melodieus basspel en een bijzonder uitgekiend slagwerk, onder het motto less is more. En dat geldt evenzeer voor de hele band: enkel het essentiële wordt gespeeld, wat maakt dat de muziek zoveel meer in zich heeft, en enorm boeiend blijft gedurende het hele concert (twee delen en een bis).Jazz bestaat 100 jaar dit jaar. Met muzikanten als deze bende zijn we nog een hele tijd verzekerd van geweldige live jazz muziek in Limburg.