Jongeren bekijken alles kritisch, dus ook zichzelf in de spiegel. Met de hartenwens er mooi uit te zien, is niets mis. Het kan zelfs helpen om gezonder te leven. Om toch maar van de sigaretten af te blijven, goed te eten of te ­sporten, als dat helpt om er beter uit te zien. Het wordt ­bedenkelijk zodra extreme middelen worden ­ingeschakeld. Het taboe over plastische chirurgie is weg, wat op zich een goede zaak is. Maar als je de rolmodellen en bv’s hoort ­praten, krijg je soms de indruk dat je ­abnormaal bent als je niet toch minstens een keertje iets hebt laten liften.

Jongedames van 16+ zijn ook het product van hun tijd. We zijn door alle generaties heen behept met een ­opgedrongen schoonheidsgevoel. Daarvoor hebben we ­letterlijk en figuurlijk een arm en een been over. Voor een stuk design of een trendy iPhone zijn we ­bereid het dubbele te ­betalen van de eigenlijke waarde. Schoonheid is op ­alle gebieden big business. Op alle vlakken zijn er rolmodellen die ons, en vooral jongeren (de consumenten van de toekomst), meelokken. Met de boodschap: anders slaag je niet in het leven.

Nieuw en alarmerend in de bevraging van het Eén­magazine Koppen, is dat een deel van de ondervraagden enkele levensjaren wil opofferen om dichter bij hun schoonheidsideaal te staan. Zo ­obsessief is de drang nog nooit geuit. Tegelijkertijd brengt een al even nieuwe vast­stelling ook hoop: tachtig procent zegt al die fotoshop­lijven kotsbeu te zijn. We zitten op een kantelmoment. De drang om tot het ­extreme te gaan en om het lichaam te ­corrigeren, is bij ­jongedames nog nooit zo groot geweest, het verwerpen van het voorgespiegelde ideaalbeeld nog nooit zo krachtig.

Het pleidooi om de lessen seksuele opvoeding uit te ­breiden naar het menselijk lichaam, met alle leuke en ­onvolmaakte kanten, is iets wat de nieuwe Vlaamse minister van Onderwijs mag aankruisen in zijn agenda. Als we nog een paar procentjes jongeren kunnen overtuigen dat het ideaal niet bestaat, stuurt de schoonheidsindustrie haar strategie wel bij. Uiteraard niet voor het algemeen welzijn. Wel uit eigenbelang. De utopie brengt dan niet langer geld op. De consument van de toekomst is altijd baas. Ook over zijn eigen, onvolmaakte, lijf.