Een team wetenschappers was benieuwd wat er blijft hangen in het geheugen van een baby. Om dat te testen observeerden ze een groep kleintjes van vijf maanden oud. De kindjes mochten in een afgesloten ruimte naar verschillende beeldfragmenten kijken.

In het ene filmpje zagen ze een vrolijke persoon tegen hen praten, in de tweede video kwam een neutrale persoon langs en in een derde filmpje zagen ze hoe een mens zich boos op hen maakte. Net na het ‘gesprek’, verscheen een geometrische vorm op het televisiescherm. Intussen werden de bewegingen die hun ogen maakten gemonitord.

In de tweede fase van het onderzoek, vijf minuten en de dag erna, kregen de baby’s de vormen opnieuw te zien. Eén van de figuren hadden ze de dag ervoor gezien op het scherm, de andere vorm was nieuw voor hen. De vorsers analyseerden hoe lang en hoe vaak de kindjes naar elke vorm keken.

Uit die observatie blijkt dat de baby’s zich de vormen niet herinneren die aan een boze persoon werden gekoppeld . Dat geldt wel voor de vormen die in de filmpjes werden geassocieerd met opgewekte mensen: de baby’s reageerden blijer als ze die bepaalde vorm opnieuw zagen.

‘We denken dat positieve gebeurtenissen het aandachtssysteem en de opwinding van de baby’s verhoogt. Door de verhoging van die systemen, verhoogt hun vermogen om zaken te verwerken en dat kan verklaren waarom ze sommige geometrische patronen al dan niet onthouden’, zegt hoofdonderzoeker Ross Flom in het wetenschappelijk blad Infant Behavior and Development.