Als de meerderheid blijft antwoorden zoals dat nu het geval is, hebben ze nog een kans ook. Hoewel de nieuwbakken minister-president gevat uit de hoek kwam, ontbrak het aan argumentatie. ‘Ik hoor geen alternatief’, is niet iets wat je antwoordt op de kritiek van de oppositie. Nu iedereen – vaak in het wilde weg – berekent hoeveel de ingrepen een modaal gezin zullen kosten, is het antwoord ‘dat is niet correct’ onvoldoende. Het hoeven geen cijfers achter de komma te zijn maar een beetje toelichting had gemogen. Er ontbreekt verantwoording voor de maatregelen die de ploeg in eer en geweten zegt ge­nomen te hebben, met het oog op de toekomst. De commentaar zaterdag van Geert Bourgeois in deze krant op het afschaffen van de gratis bus, klonk als een goedkope oneliner: ‘Het is toch niet omdat je 65-plusser bent dat je geen abonnement op De Lijn kan betalen.’ Het is geen argument om het systeem af te schaffen. Wel om het zodanig te verfijnen dat diegenen die het zich kunnen permitteren, de ritjes betalen. En de minderheid die het echt moeilijk heeft, niet. Hetzelfde met het besparen op de werkingskosten van het hoger onderwijs. Er is geen onderwijsspecialist die in theorie tegen een hoger inschrijvingsgeld is. Integendeel, er zijn argumenten zat om meer te investeren in de opleiding van onze toekomst, ook op kosten van de student. Het plan nu lijkt een vestzak- broekzak operatie. Omkaderende maat­regelen, zoals extra studieleningen of beurzen om talent aan te sporen, om studenten die het echt niet kunnen ­be­talen, toch een kans te geven, hebben we nog niet ­gehoord. Alleen die van minister van Staat Miet Smet, die vindt dat studenten toch geld genoeg hebben, aan­gezien ze naar Werchter of Tomorrowland gaan.

Snoeien om te groeien: als de regering in september ­terug is uit vakantie, mag daar dan een woordje uitleg bij? Zodat we weten welke opofferingen we moeten doen en tot welk resultaat dat moet leiden. Het grootste ­gevaar dat Bourgeois I loopt, is zelfgenoegzaamheid door de macht van het getal.