‘Als lid van de schermbloemenfamilie wordt hij gemakkelijk verward met gelijkende soorten zoals peen of selderij’, zegt Annelies Jacobs (Natuurpunt). ‘Maar de stelen van deze plant verwerk je liever niet in een smakelijke pasta. Want dat zou wel eens je laatste maaltijd kunnen worden.’

Snelwerkend zenuwgif

De dodemansvingers is extreem giftig door de aanwezigheid van het snelwerkend zenuwgif oenanthotoxine. ‘Het gif, dat ook wordt aangetroffen in andere schermbloemen zoals gevlekte scheerling, werd door de oude Grieken gebruikt bij het vullen van de gifbeker’, aldus Jacobs.

Gelijkenissen met pastinaak en selderij

‘De wortels worden regelmatig verward met die van pastinaak of de stengels met die van selderij. Het aanraken van de dodemansvingers vormt helemaal geen probleem. Het inslikken van plantendelen wel. De hele plant is giftig, maar de grootste concentratie gif bevindt zich in de knolvormig verdikte wortels, die wel wat weg hebben van vingers.’

Driehoekige kelkblaadjes en witte bloemetjes

De schermbloemige is gelukkig makkelijk te onderscheiden van algemene soorten zoals gewone berenklauw, fluitenkruid of zevenblad. ‘Een typisch kenmerk zijn de spitse driehoekige groene kelkblaadjes aan de voet van de helder witte bloemetjes’, zegt Jacobs. ‘Die bloemetjes geven een wijnachtige geur af.’

De soort is afkomstig van de kusten aan het westelijk Middellands Zeegebied, maar ondertussen zijn er al dodemansvingers in Schotland of hartje Amsterdam gezien. In Vlaanderen werd de soort alleen nog maar in de Gentse zeehaven en langs de schorren van de Rupelstreek gevonden.