‘Nooit een gitarist gemist’
Ontregelde tweemans-noise, synths, meer dreiging dan in een gemiddeld IS-offensief: The Strzebonsky Noizescene - een naam als een ratelslang - heeft een derde plaat uit. Ze heet ‘Exploding Head Syndrome’ en de West-Limburgers stellen ze nu vrijdag voor in Muziekodroom.
Jullie derde plaat is meteen jullie eerste full-album. Wat mogen we verwachten?
Stijn Preuveneers (bassist): “We trekken de lijn van de vorige albums netjes door - smerige, lage noise - maar laten, zo hopen we, toch een evolutie horen. De plaat is gelaagder dan de vorige twee, ze klinkt complexer, specialer. We hebben de limieten van onze tweemansband verkend, en oplossingen gezocht voor de nadelen. Daarom spelen we elk een aantal instrumenten tegelijk: de sound wordt zo plots een stuk breder. De songs live brengen is geen evidentie, vandaar dat het ook twee jaar duurde eer de plaat er kwam. We wilden klaar zijn. Het moet perfect zijn.”
Een duo heeft zijn nadelen, maar zeker ook zijn voordelen.
“Absoluut. Repetities zijn snel vastgelegd (grinnikt). We hebben ook meer vrijheid om met songs en sounds aan de slag te gaan: we moeten niet met een halve band overleggen over de richting die we kiezen. Een gitarist hebben we nooit gemist.”
Bas en drum zijn bij de meeste bands achtergrondinstrumenten, jullie zetten ze op het voorplan.
“Dat zorgt ervoor dat we ‘anders’ klinken, energieker, dreigender ook. Tussen onze fans zitten, zo zien we tijdens concerten, opvallend veel metalliefhebbers.”
Stel dat je de plaat naar iemand mocht opsturen: van wie zou je graag de mening over je muziek kennen?
“Ik zou wel eens willen weten wat Death From Above - ook een duo dat bas en drum combineert - van onze songs vindt. Neen, ik heb nog nooit songs van ons doorgestuurd naar bands waar ik zelf naar luister, wel naar boekings- en managementskantoren. We willen namelijk een stap hoger zetten, en als je graag supports van fijne bands wil doen, lijkt ons de weg langs de boekers de juiste te zijn. De reacties waren overigens goed, al wezen ze er ons fijntjes op dat onze muziek niet echt commercieel is (lacht). Dat hoeft voor ons ook niet: liever een klein maar geïnteresseerd publiek dat onze songs echt apprecieert.”
Jullie zijn ongeveer vijf jaar bezig. Kunnen jullie nog stappen vooruit zetten?
“Zeker. Ik merk dat we nog veel meer lagen in de muziek willen stoppen. We willen ook meer optreden. Groot of klein: dat maakt niet uit. We hebben ooit gespeeld op een hippiefestival in Brussel waar het podium door de aanhoudende regen langzaam in de modder wegzakte. Alles stond scheef en krom, de drum liep bijna van het podium af, maar het was het chicste optreden dat we hebben gedaan.”
Limbolink presents The Strzebonsky Noizescene, vrijdag 8 mei, 20 uur, Muziekodroom Hasselt.