Tijdens de graafwerken voor de bouw van een nieuwe vleugel van de Sint-Maarten Bovenschool kwam een aantal waardevolle archeologische vondsten aan het licht. Het was een heus toeval, want zonder de lesvoorbereiding van twee leerkrachten aardrijkskunde zouden de voorwerpen nooit gevonden zijn.

"Ter voorbereiding van een les bodemkunde voor het zesde jaar wetenschappen daalden wij af in de bouwput van de school. We wilden zien of we de verschillende aardlagen konden terugvinden om die aan de leerlingen te tonen", vertellen Brenda Van Wallendael en Hans Maricou. "Op een gegeven ogenblik vonden we een bot en dat hebben we meteen gemeld aan de Archeologische Dienst Waasland (ADW)."

Keramiek

"Wij kwamen ter plaatse en bij nader onderzoek vonden we in de zanderige bodem naast resten van het Wilhelmietenklooster dat hier ooit stond, ook aanwijzingen van de aanwezigheid van oude waterputten", zegt beheersarcheoloog Jeroen Van Vaerenbergh van ADW. "In totaal vonden we drie dichtgeslibde waterputten en in één ervan lag een opvallende hoeveelheid gebroken keramiek. Op basis van dat aardewerk kunnen we de waterputten dateren in de ijzertijd."

De ijzertijd in onze contreien wordt gerekend van 700 voor Christus tot het begin van onze jaartelling, waardoor de gevonden voorwerpen meer dan tweeduizend jaar oud zijn. "Naast enkele mooie fragmenten van versierde potten vonden we ook een lepel in klei", gaat Van Vaerenbergh verder, "en dat is een vrij unieke vondst."

De bouwput in de school dient voor de uitbreiding met acht klaslokalen, een vergrote speelplaats en een ondergrondse fietsenstalling voor 900 fietsen.