"Er is maar één echte graadmeter en dat is hoe hard de mensen meezingen als je het podium opkomt", zegt hij. "Dat is de enige graadmeter die je als artiest nog hebt."
"Daar worden de prijzen verdeeld. Hitlijsten zijn mooi om in te staan, maar je moet het wel relativeren. Wat is de belangrijkheid ervan? Een hit in de krant is nog geen hit in het land."
Bauer reageert hiermee op een recente steekproef van Buma/Stemra, die uitwees dat het Hollandse lied nog maar amper wordt gedraaid op de radio. "Mensen zijn altijd geneigd het negatieve te belichten, ik ben daar niet zo voor. Maar diep in mijn hart kijkend, zeg ik: het wordt niet genoeg gedraaid."
"Het staat niet in balans. Datzelfde geldt voor rockmuziek, een genre dat ook bijna niet te horen is. We zitten in hetzelfde bootje." Anderzijds ziet hij radiostations in die niche duiken. "We moeten niet vergeten dat er een paar zenders zijn die het Nederlandse lied hoog in het vaandel hebben staan", aldus de zanger.
Niet gedraaid
Wel erkent Bauer dat volkszangers een moeizame relatie met de hitlijsten hebben. "Als je het heel breed gaat trekken, zie je dat het volkse heel erg leeft en aan de andere kant hoop je dat zenders die de lijsten vertegenwoordigen je ook gaan draaien zodra je in een lijst staat."
"Vroeger werd je gedraaid als je in zo'n lijst stond. Nu staat er wel een naam in de lijst, maar ik hoor mezelf niet op zo'n zender", stelt hij. "Je moet je afvragen: wat voor waarde ken ik toe aan een hitparade? Voor mij tellen de hitparades van radiozenders Puur NL en Radio NL."
"Lijsten als de Top 40 en Top 50 zijn een apart ding, want die worden samengesteld op basis van airplay op zenders die je niet draaien", legt hij uit. "Het zal altijd wel een strijd blijven. Zolang het Nederlandse lied er is, is dat een gegeven. Iets dat misschien ook wel bij het genre hoort."
Ra Ta Ta Da Da Da is te vinden op het album Lieve Schat, dat 31 oktober verschijnt. "Het omvat alles wat je van Frans Bauer mag verwachten", zegt hij over de plaat. "Ondeugende liedjes als Skippyball, wat carnavaleske dingen als Ra Ta Ta Da Da Da en uitstapjes naar het echte, zware levenslied. Het omvat alles."
Gedichten
Alle liedteksten zijn door Bauer zelf geschreven. "Ik ben jong begonnen en had snel een vast team om me heen. Dat werkte hartstikke goed. Maar je wordt ouder en gelukkig mag je jezelf ontwikkelen. Ik heb heel mijn leven lang teksten en gedichten geschreven en ideeën doorgegeven voor liedjes."
"Op een gegeven moment dacht ik, ik ga een liedje maken. Zo is het begonnen en ik ben toen doorgegaan. Ik heb mijn verdriet en mijn lach daarin kwijt gekund." Het was een grote stap voor Bauer om zijn vaste productieteam achter zich te laten. "Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en voor mezelf gekozen."
"Dat was een moeilijke keuze, want ik liet een vertrouwd nest achter en koos voor het onbekende", erkent Bauer. "Fans kunnen zeggen: 'We vinden het niks.' Ik stel me veel kwetsbaarder op en wordt veel meer geraakt wanneer iets wordt gezegd over mijn eigen liedjes."
Niet herkende
Een paar jaar geleden heeft Bauer zijn carrière in Duitsland achter zich gelaten. Hij koos voor zijn gezin. "Op een gegeven moment was het goed geweest. Ik heb mooie momenten gehad, ik ben overal geweest. Ik weet nog toen ik net vader was van de tweede, dat ik thuis kwam en mijn oudste zoon me niet meer herkende."
"Ik was zes maanden niet thuis geweest", zegt de zanger wanneer hij erop terugblikt. "Ik dacht: als dit de prijs is, moet ik snel kappen hiermee. Het was een bizarre ervaring. Zanger zijn en je passie achtervolgen is mooi, maar vader zijn is iets waar ik veel waarde aan hecht."
Terugkijkend is Frans Bauer, die donderdag zijn tiende theatertournee start, absoluut niet rouwig over het einde van zijn Duitse avontuur. "Je moet op den duur tevreden zijn", zegt hij. "En ik vind dat ik tevreden mag zijn. Soms zit ik op de bank na te denken over wat ik gedaan heb en dan denk ik: droom ik?"