Swings maakte onmiddellijk duidelijk dat hij deze race absoluut wilde winnen. Een tegenvallende en een compleet mislukte race op de lange afstanden hadden hem tomeloos geërgerd. ‘Eindelijk een gouden medaille. Ik voelde mij ook dinsdag al sterk’, klonk het. Met een tijd van 1:17.434 (een officieus wereldrecord) had Swings in de halve eindstrijd al getoond dat het menens was. ‘Dat gaf mij voor de finale vertrouwen. Ik kon super versnellen op deze baan.’

Bij de meisjes A-junioren moest Tas op haar 1.000 meter afrekenen met de ontsnapte Amaia Faber. Twee ronden voor het einde waande de Spaanse zich in gewonnen positie, maar met een paar krachten slagen achterhaalde de 18-jarige Tas haar tegenstandster. In de slotronde leek Vanessa Bittner nog een bedreiging, maar de Oostenrijkse moest op de laatste meters buigen.

Swings en Tas waren ook de avond tevoren de hoofdrolspelers in het Belgische team geweest. Toch was in het Belgische kamp in Blumberg, op zo’n 20 kilometer van Geisingen, niet lang nagepraat over de triomf van Tas en de mislukte afvallingskoers van Swings. ‘Sandrine weet dat het toernooi nog tot zondag duurt en Bart was niet al te spraakzaam’, liet sporttechnisch coördinator Herman Laureys van de rollerbond weten.