“Ik word elke dag geconfronteerd met monumenten voor koning Leopold II zijn opgezet. Het is een doorn in het oog van veel Congolezen en andere Afrikanen in dit land”, vertelt Don Moussa Pandzou (29) die in Brussel woont en van origine Mechelaar is. “Het debat moet op verschillende beleidsniveaus worden gevoerd. Jeugdwerking kan awareness creëren onder de jongeren, maar ook het onderwijs moet haar kinderen op een correcte manier informeren.”

“Ik weet nog niet zo heel lang dat er straten en standbeelden verwijzen naar Leopold II. Ik begrijp het echt niet. Alsof je Adolf Hitler op een voetstuk gaat plaatsen”, zegt de geshockeerde Antwerpse studente Sarah Limanya (19). “De monumenten van Leopold II uit het straatbeeld verbannen, zou een enorme stap vooruit zijn. Ik zou me eindelijk echt gerespecteerd voelen.”

“Ik ijver niet voor een radicale beeldenstorm”, zegt Sandrine Ekofo (28) uit Kontich. “Het is en blijft een koning van België. Maar het minste wat je kan doen, is de monumenten op een correcte manier duiden. Of de beelden in een museum zetten. Zulke standbeelden horen niet op straat, waar ze dagelijks zoveel mensen kwetsen. Ik wil geen polemiek. Het enige wat ik vraag is erkenning en rechtvaardigheid. Jaarlijks wordt de Holocaust herdacht. Wanneer zal het koloniale verleden een herdenkingsdag krijgen?”