Het was de regering-Di Rupo die in 2012 besliste om de wachtuitkering voor afgestudeerden te beperken tot 3 jaar. Vakbonden en OCMW’s vreesden een sociaal bloedbad, maar de impact blijkt althans in Vlaanderen mee te vallen. Dat leert N-VA-Kamerlid Valerie Van Peel uit de enquête van minister Borsus.

“De verwachting was altijd dat de verstrenging ertoe zou leiden dat een op drie werk zou vinden, een op drie geen recht op een uitkering zou blijken te hebben en een op drie op een leefloon zou terugvallen”, aldus Van Peel. “In Vlaanderen blijkt echter dat slechts 1 op de 5 jongeren bij het OCMW aankloppen, waar ze begeleid worden op weg naar een job. De rest vindt werk of is in staat te leven van andere gezinsinkomsten. Het is het bewijs voor ons dat een uitkering in de tijd beperken geen asociale maatregel is, maar ertoe leidt dat de sociale zekerheid ingezet wordt voor de mensen die er echt nood aan hebben.”

In de andere landsdelen is de situatie slechter. In Brussel valt 32 procent terug op een leefloon, in Wallonië 49 procent.