Het is mijn bedoeling hier een soort verjaardagskalender op te stellen met daarin een keuze van uitgestuurde ruimtesondes naar de maan en planeten, alsmede van bemande vluchten en ruimtevaarders in de 20ste eeuw.

Aangezien op het internet hierover zeer uitgebreide informatie te vinden is, zal ik mij beperken tot de beknopte gegevens. Ook de voornaamste andere geslaagde lanceringen zal ik hierbij vermelden.

In de rand staan verklaringen, geruchten, mysteries enz, die betrekking hebben op de gebeurtenissen.

Mijn blog staat natuurlijk open voor komentaar, verbeteringen en tips.

Alles wat op mijn blog verschijnt mag wat mij betreft vrij niet-commercieel gebruikt worden; wel steeds rekening houdend met de rechten van mijn gegevensbronnen.

Veel kijk en leesplezier.

lancering in 1964 vanaf Cape Canaveral, van de onbemande testvlucht van de Apollo BP-13 capsule, voor 50 omlopen omheen de aarde.

De primaire doelstelling was de verdere kwalificatie van het Saturn I lanceertuig en verdere ontwikkeling van de technologie die nodig was om de meer krachtige Saturn IB en Saturnus V draagraketten te bouwen.

De Apollo geheel had een globale massa van 16900 kg en was 24,4 meter lang.

Het ruimtevaartuig was uitgerust voor 116 metingen voor oa spanning, druk en acceleratie.

(afbeelding: een model van dit ruimtetuig)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1964-025A

Norad ID: 800

Andere namen: Apollo SA-6 Test Flight, Apollo Model 1

Lanceertuig: Saturn 1

Massa: 17645 kg.

lancering in 1971 vanaf Baikonur LC81/23, van de Soviet ruimtesonde 4M N°172/Mars 3.

Deze sonde is bedoeld als mars orbiter en lander voor het nemen van foto’s, bodemontleding en atmosfeeronderzoek.

De marsorbit van 1560x25000 km wordt bereikt op 2 december; waarna de eerste zachte landing van een menselijk tuig op mars volgt op 45°Z-158°W. De gegevensstroom stopt om niet gekende reden al na 20sec, met zeer onduidelijke foto’s (zie afbeelding).

Er werd tevens een Frans experiment (Spectrum 1) uitgevoerd, voor het meten van de zonne-

activiteit gelijktijdig met een instrument op aarde.

(afbeeldingen: een model van de lander en een bodemfoto)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1971-049A

Norad ID: 5252

Lading: Mars M-71

Lanceertuig: Proton 8K82K / 11S824 249-01

Massa: 4650 kg.

geboorte in 1944 te Sydney – Australia, van Paul Desmond Scully-Power.

Amerikaanse ladingspecialist/astronaut.

Lid van USN-Observer 1984 groep.

Maakte ruimtevlucht als ladingspecialist in STS 13/41G.

Verbleef 8,22 dagen in de ruimte.

Was astronaut tot oktober 1984.

- In 1959 is er de sub-orbitale vlucht AM-18 Bioflight 2 (VS) met de aapjes Able en Baker, gelanceerd met een JUPITER-raket. De raket bereikt vermoedelijk 600 km hoogte.

Ze doorstonden versnellingen die opliepen tot 38 keer de normale zwaartekracht op aarde en waren 9 minuten lang gewichtloos. Able en Baker waren de eerste dieren die levend terugkeerden uit de ruimte.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1962: de SU wetenschapssatelliet Sputnik 15/2MS-2(?);

in 1971: een SU fotoverkenner Zenit-4M;

in 1975: acht SU militaire communicatiesatellieten Strela-1M en een fotoverkenner Zenit-4MK;

in 1976: een SU doelsatelliet Vektor;

in 1979: een VS fotospion KH 8;

in 1980: een SU fotoverkenner Zenit-6;

in 1982: de SU communicatiesatelliet Molniya 1-54 en een militaire waarnemer Siluet;

in 1984: het Saljut 7 cargoschip Progress 22 en acht SU militaire communicatiesatellieten Strela-1M;

in 1986: een SU aardobservatie satelliet Resurs F1;

in 1987: een SU fotoverkenner Oblik;

in 1988: een SU oceaanobservatie satelliet US-PU;

in 1992: een SU militaire waarnemer Kobal't.

lancering in 1974 vanaf Baikonur LC1, van de Soviet ruimteschip Soyuz 7K-T N°61.

Dit is de onbemande vlucht van een Soyuz-versie, ontworpen voor koppeling aan het militair ruimtestation Almaz. Het landingsgedeelte werd op 29 mei geborgen.

(afbeelding: model van dergelijk ruimtetuig)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1974-036A

Norad ID: 7313

Andere naam: Kosmos 656

Lanceertuig: Soyuz 11A511

Massa: 6570 kg.

vertrek in 1999 van de ruimtependel Discovery STS 96 (Norad ID: 25760), naar het ruimtestation ISS voor opdracht 2A.1.

Op 30 mei begeven Jernigan en Barry zich gedurende 8u naar buiten om 2 meegebrachte kranen en 2 voetsteunen op ISS de installeren. Ze plaatsen ook 3 zakken met materiaal om later de konstruktie van ISS verder te zetten. Ook werd in het ISS de vervanging gedaan van onderdelen van 6 batterijladers in de Zarya module, alsmede de afstandssturing in Unity.

Bij de lading zijn ook Spacehab en de wetenschappelijke subsatelliet Starshine 1. Deze laatste heeft de vorm van een spiegeltjesbol en wordt op 5 juni in de ruimte gezet.

De duur van de vlucht is negen dagen, waarvan zes gekoppeld aan ISS.

De inzittenden zijn:

Kent V.Rominger, bevelhebber,

Rick D.Husband, piloot,

Tamara E.Jernigan/Wisoff, missiespecialist,

Daniel T.Barry, missiespecialist,

Ellen L.Ochoa, missiespecialist,

Julie Payette, missiespecialist - CSA,

Valeri I.Tokarev, missiespecialist - RSA.

selektie in 1968 van de TsKBEM-1 burgerspecialisten

Vladimir Fartushny,

Konstantin Feoktistov,

Georgi Grechko,

Valery Kubasov,

Oleg Makarov,

Viktor Patsayev,

kolai Rukavishnikov,

Vitali Sevastiyanov,

Vladislav Volkov,

Valeri Yazdovsky,

Aleksei Yeliseyev.

Behalve Fartushny en Yazdovsky zullen al deze cosmonauten deelnemen aan ruimtemissies.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1965: een VS fotospion KH-7;

in 1969 en 1971: een SU doelsatelliet DS-P1-Yu;

in 1986: de SU weersatelliet Meteor 2-14;

in 1999: een SU militaire communicatiesatelliet Strela.    

- Terwijl Discovery STS 96 nabij het ISS maneuvreert zouden acht lichten of lichtgevende voorwerpen voorbij gevlogen zijn; waarvan filmbeelden zouden bestaan.

vertrek in 1980 van het ruimteschip Soyuz 36 (Norad ID: 11811 – roepnaam ‘Orion’), naar het Soviet ruimtestation Salyut 6.

Kubasov en Farkasj zijn de Orion-bezoekers aan het station in het kader van de Hongaarse Intercosmos missie. Zij doen er experimenten met oa materialen, aardobservatie en leven in de ruimte. Na hun verblijf van acht dagen komen ze in Soyuz 35 terug naar de aarde.

Soyuz 36 landt op 31 juli met Gorbatko en Tuan aan boord.

De inzittenden bij de lancering zijn:

Valery N.Kubasov, gezagvoerder,

Bertalan Farkasj, wetenschapper - Hongarije;

bij de landing:

Viktor V.Gorbatko, gezagvoerder,

Pham Tuan, wetenschapper – Vietnam.

geboorte in 1951 te Los Angeles – California, van Dr Sally Kristen Ride.

Amerikaanse missiespecialist/astronaute – Natuurkundige.

Huwde astronaut Steven Alan Hawley.

Lid van Nasa 8-1978 groep.

Maakte ruimtevlucht als missiespecialist in STS 7 en STS 13/41G.

Verbleef 14,32 dagen in de ruimte.

Was aktief in de ruimtevaart tot 15 augustus 1987.

Overlijdt aan pancreaskanker op 23 juli 2012, te La Jolla - California.

geboorte in 1951 te Aleppo, van Mohammed Ahmed Faris.

Syrische piloot/cosmonaut.

Lid van Internationale 1985 groep.

Maakte ruimtevlucht als wetenschapper in Soyuz TM3(TM2).

Verbleef 7,96 dagen in de ruimte.

Eerste Syrier in de ruimte - 22 juli 1987.

Was cosmonaut tot juli 1987.

selektie in 1964 van de

AN Voskhod-1 wetenschapper

Georgi Katys;

VVS Voskhod-1 cosmonauten

Vasili Lazarev,

Aleksei Sorokin;

IMBP Voskhod-1 medici

Boris Polyakov,

Boris Yegorov.

Enkel Lazarev en Yegorov zullen in de ruimte vertoeven.

- In 1955 is er de sub-orbitale vlucht van een T-1 raket (SU) met twee honden in de neuskegel. Over de bereikte hoogte of over het resultaat hiervan heb ik geen gegevens.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1976: een SU fotoverkenner Zenit-4MK;

in 1977: een SU fotoverkenner Fram en de communicatiesatelliet intelsat IVA-F4;

in 1983: de ESA wetenschapssatelliet EXOSat en een SU militaire waarnemer Oktan en een zwerm doelsatellieten Romb;

in 1987: een SU militaire waarnemer Kobal't;

in 1988: de SU communicatiesatelliet Molniya 3-32;

in 1993: de SU communicatiesatelliet Molniya 1-86;

in 1999: de IN oceaanobservatie satelliet IRS-P4/Oceansat 1, de KR aardbevingsmelder Kitsat 3 en de DE aardobservatie technologiesatelliet TUBsat (C).

lancering in 1965 vanaf Cape Canaveral, van Pegasus 2, met het Apollo Model 4.

Dit is een onbemande test met de lege Apollo CSM module BP-26.

Het Pegasus gedeelte zal dmv twee 29 meter lange ‘vleugels’ de meteorieten hoeveelheid meten in de ruimte; terwijl bij de CSM de ontsnappingstoren getest werd.

(afbeelding: vrije voorstelling van een Pegasus in de ruimte)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1965-039A

Norad ID: 1381

Andere namen: Apollo SA-8 Test Flight, Apollo Model 4

Lanceertuig: Saturn I SA-8.

Massa: 10464 kg.

vertrek in 1973 van het ruimteschip Skylab 1 (Norad ID: 6655), naar het VS ruimtestation Skylab, voor een 28-daags verblijf als eerste bezetting.

Bij de lancering van de onbemande Skylab ging het meteoren- en zonneschild verloren en bleef één van de twee zonnepanelen gesloten. Dank zij hun vindingrijkheid kon deze bemanning een ‘amateur-scherm’ plaatsen en ook het zonnepaneel openen, waardoor het station leefbaar werd.

De naam Skylab slaat zowel op het station als op het bemand ruimteschip, wat soms voor verwarring zorgt.

Beknopt overzicht van de buitenaktiviteiten:

- op 26 mei tracht Weitz tevergeefs het geblokkeerde zonnepaneel te openen;

- op 7 juni lukken Conrad en Kerwin erin om het hinderend puin te verwijderen en kunnen zo het zonnepaneel openen;

- op 19 juni vervangen Conrad en Weitz de belichte film in de buitencamera door een nieuwe.

De inzittenden zijn:

Charles P.Conrad, Jr, bevelhebber,

Paul J.Weitz, piloot,

Joseph P.Kerwin, wetenschapper.

geboorte in 1931 te Leningrad, van Georgi Mikhailovich Grechko.

Russische ingenieur/cosmonaut.

Lid van Energia Ingenieurs 1-1966 groep.

Maakte ruimtevlucht als vluchtingenieur in Soyuz 17, Soyuz 26(27) en Soyuz T14(T13).

Verbleef 134,86 dagen in de ruimte.

Maakte 1 ruimtewandeling van 1u28’.

Bleef aktief in de ruimtevaart tot 1992.

geboorte in 1964 te Dolna Lehota, van Ivan Bella.

Slovaakse piloot/cosmonaut.

Lid van MIR “Stefanik”-1998 selektie.

Maakte ruimtevlucht als wetenschapper in Soyuz TM29(TM28).

Verbleef 7,91 dagen in de ruimte.

Eerste Slovaak in de ruimte - 19990220.

Was cosmonaut tot 28 februari 1999.

geboorte in 1965 te North Hollywood – California, van John Daniel 'Danny' Olivas.

Amerikaanse missiespecialist/astronaut.

Lid van NASA 17-1998 “The Penguins”.

Maakte ruimtevlucht als missiespecialist in STS 117 en STS 128.

Verbleef 27,71 dagen in de ruimte.

Maakte 5 ruimtewandelingen - samen 34u28’.

Was astronaut tot 25 mei 2010 en bleef aktief in de ruimtevaart.

geboorte in 1969 te Irkutsk, van Dmitry Yuriyevich Kondratiyev.

Russische piloot/cosmonaut.

Lid van Luchtmacht TsPK 12-1997 selektie.

Maakte ruimtevlucht als ISS expeditielid in Soyuz TMA20.

Verbleef 159,30 dagen in de ruimte.

Maakte 2 ruimtewandelingen – samen 10u14’.

Was cosmonaut tot 25 juli 2012.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1965: een SU fotoverkenner Zenit-4;

in 1966: de VS wetenschapssatelliet Explorer 32 (AE-B);

in 1972: een SU fotoverkenner Zenit-4M;

in 1973 en 1978: een SU fotoverkenner Zenit-2M;

in 1977: een SU aardobservatie satelliet Sfera;

in 1979: een SU fotoverkenner Zenit-2M/Nauka

in 1982: een SU aardobservatie satelliet Resurs F1;

in 1984: een SU militaire waarnemer Kobal't;

in 1989: een SU aardobservatie satelliet Resurs F1 met Pion 1 en 2 voor atmosfeeronderzoek;

in 1995: een SU militaire waarschuwer Oko;

in 1996: de SU communicatiesatelliet Gorizont 32.

- Acht maal komt de Skylab-capsule vlakbij het station, maar telkens weigeren de koppelklauwen de twee ruimteschepen te verbinden. Na een noodingreep aan het koppelmechanisme lukt het eindelijk om aan te meren.

- Naar aanleiding van vreemde waarnemingen in de ruimte neemt Grechko in juli 1982 deel aan een bijeenkomst van ruimtevaarders en hoge Soviet ambtenaren. De vergadering richt de ‘Organisatie voor Ruimte-onderzoek’ op.

vlucht in 1962 van de ruimtecapsule Mercury Atlas 7 “Aurora 7” (Norad ID: 295), van drie rondjes omheen de aarde.                                          

Carpenter verspeelt kostbare tijd met het nemen van foto’s van de aarde en de wolken, buiten deze die hem opgelegd waren. Ook bevelen, die hem vanaf de aarde werden gegeven, negeert hij, met het gevolg dat zijn veiligheid en ook de recuperatie van zijn capsule in gevaar komen.

Na 3 omlopen om de aarde valt Aurora 7 om 17:41 UTC op 19°29 NB–64°05 WL in zee, 400 km

van de voorziene plaats. Carpenter is dan gedurende 4u 39m 32s gewichtloos geweest.

Tijdens de vlucht werden belangrijke wetenschappelijke gegevens verzameld over o.a. het

gedrag van vloeistoffen in gewichtloze toestand en de lichtgevende laag (airglow layer)

boven onze dampkring (reeds door Glenn opgemerkt).

Een experiment met een opblaasbare subsatelliet, die door Carpenter in de ruimte uitgezet

werd, was maar een gedeeltelijk succes; daar de ballon door een defect onvolledig opge-

blazen werd. Dit experiment moest onderzoek toelaten naar de weerstand van de bovenste

luchtlagen en kleurwaarneming in de ruimte te toetsen.

De inzittende is:

Scott M.Carpenter.

vertrek in 1975 van het ruimteschip Soyuz 18 (Norad ID: 7818 – roepnaam ‘Kavkaz’), naar het Soviet ruimtestation Saljut 4.

De cosmonauten zullen er 63 dagen verblijven met als hoofddoel medisch onderzoek naar de invloed van langdurig verblijf in gewichtloze toestand. Ook waarnemingen van de aarde en de zon stonden op het programma.

De inzittenden zijn:

Pyotr I.Klimuk, gezagvoerder,

Vitali I.Sevastyanov , vluchtingenieur.

geboorte in 1951 te Warren - Ohio, van Dr Ronald Anthony (Ron) Parise.

Amerikaanse ladingspecialist/astronaut .

Lid van ASTRO 1 & 2 groep.

Maakte ruimtevlucht als ladingspecialist in STS 35 en STS 67.

Verbleef 25,59 dagen in de ruimte.

Was astronaut tot maart 1995.

Overlijdt aan hersentumor op 9 mei 2008, te Silver Spring - Maryland.

geboorte in 1972 te Chelyabinsk, van Maksim Viktorovich Surayev.

Russische piloot/cosmonaut.

Lid van Luchtmacht TsPK 12-1997 selektie.

Maakte ruimtevlucht als ISS expeditielid in Soyuz TMA16 en Soyuz TMA13M.

Verbleef al 334,50 dagen in de ruimte.

Maakte al 2 ruimtewandelingen - samen 9u22’.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1960: de VS militaire satelliet MIDAS 2;

in 1963: een SU fotoverkenner Zenit-2;

in 1966: een SU militaire wetenschapssatelliet DS-U2-1 en een VS fotospion KH-4A;

in 1967: de VS wetenschapssatelliet Explorer 34 en de SU communicatiesatelliet Molniya 1-5(E);

in 1968: een SU doelsatelliet DS-P1-Yu;

in 1975: de VS militaire weersatelliet DMSP 7;

in 1983: een SU militaire navigatiesatelliet Parus;

in 1986: een SU communicatiesatelliet Ekran;

in 1989: een SU militaire waarnemer Kometa;

in 1991: een SU militaire waarnemer Kobal't;

in 1996: de PAS communicatiesatelliet Galaxy IX;

in 1997: de VS telecomsatelliet Telstar 5.

- Tijdens de vlucht van Mercury-Atlas 7 maakt Scott Carpenter een foto welke een beeld toont van een lichtvlek in de vorm van een klassieke schotel met koepel.

Volgens de officiele uitleg zijn het de resten van de mislukte ballonlancering.

Later ontkent de astronaut het hele verhaal.

- De benaming Soyuz 18 was ook al gegeven aan de missie van 5 april waarvan de lancering onderbroken werd. Die lancering wordt nu meestal aangeduid als 18-1 of 18-A.

geboorte in 1958 te Frankfurt am Main, van Thomas Arthur Reiter.

Duitse ingenieur/astronaut.

Lid van ESA 2-1992 en EAC-1998 selektie.

Maakte ruimtevlucht als

vluchtingenieur in Soyuz TM22 en

ISS expeditielid in STS 121(116).

Verbleef 350,23 dagen in de ruimte.

Maakte 3 ruimtewandelingen - samen 14u26’.

Was astronaut tot 30 september 2007 en bleef aktief in de ruimtevaart.

selektie in 1966 van de OKB-1-Mishin burgerspecialisten

Sergei Anokhin,

Vladimir Bugrov,

Gennadi Dolgopolov,

Georgi Grechko,

Valeri Kubasov,

Oleg Makarov,

Vladislav Volkov,

Aleksei Yeliseyev;

Nikolai Rukavishnikov,

Vitali Sevastyanov,

Valeri Yazdovsky.

Anokhin, Bugrov, Dolgopolov en Yazdovsky namen nooit deel aan een ruimtevlucht.

selektie in 1978 van de

TsPK(VVS)-7 cosmonauten

Nikolai Grekov,

Alexander Viktorenko;

TsKBM-3(OKB-52) burgerspecialisten

Vladimir Gevorkian,

Aleksei Grechanik,

Vladimir Khatulev,

Valeri A.Romanov.

Hiervan vertoefde alleen Viktorenko in de ruimte.

selektie in 1984 van de NASA-10 groep “The Maggots”

piloten:

Kenneth Cameron,

John Casper,

Frank Culbertson,

Sidney Gutierrez,

Blaine Hammond,

Michael McCulley,

James Wetherbee;

missiespecialisten:

James Adamson,

Ellen Baker/Shulman,

Mark Brown,

Sonny Carter,

Marsha Ivins,

Mark Lee,

David Low,

William Shepherd,

Kathryn Thornton,

Charles "Lacy" Veach.

William Shepherd zal het bevel voeren over de eerste ISS-bezetting (Expedition 1).

James Wetherbee zal als enige persoon het bevel voeren over vijf ruimtemissies.

Sonny Carter kwam om in een vliegtuigcrash tijdens een NASA opdracht in 1991.

selektie in 1989 van de ASI-2 astronauten

Franco Malerba,

Franco Rossitto,

Umberto Guidoni,

Cristiano Batalli-Cosmovici.

Malerba en Guidoni namen deel aan ruimtemissies.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1968: de VS militaire weersatelliet DMSP 4B-F1;

in 1969: de VS militaire technologiesatellieten OV 5-5, 5-6, 5-9 en Vela 9 en 10;

in 1973: een SU fotoverkenner Zenit-4M;

in 1977: een SU satellietonderschepper IS-A en de VS afluistersatelliet Canyon 7 (Rhyolite 2);

in 1978: een SU fotoverkenner Fram en militaire navigatiesatelliet Parus;

in 1980: een SU fotoverkenner Fram;

in 1981: de telecomsatelliet Intelsat V-F1;

in 1982: het Saljut 7 cargoschip Progress 13;

in 1984: de CN communicatiesatelliet Chinasat 5/Spacenet 1;

in 1985: een SU militaire waarnemer Kobal't;

in 1986: een SU militaire navigatiesatelliet Parus;

in 1995: de NASA/NOAA weersatelliet GOES 9/GOES-J.

- In 1961 zou een cosmonaute omgekomen zijn in de dampkring nadat de landing na 17 omwentelingen om de aarde wegens problemen uitgesteld werd. Dit gerucht ontstond na ontvangst door de broers Judica-Cordiglia (Italiaanse radio-amateurs) van oa deze flarden van communicatie:

(wanhopige stem van een vrouw in de ruimte) “hoort u me? ik heb het warm(ik brand)… ik zie een

vlam… ga ik te pletter vallen? ik heb het warm… 32… ik kom terug… ik heb het warm… ik luister, ik heb het warm”.

Drie dagen later meldde de Soviet leiding de verbranding in de atmosfeer van een onbemande satelliet die op 23 mei gelanceerd was. Deze lancering was niet aangekondigd en het doel ervan werd niet meegedeeld.

selektie in 1967 van de AN-1 wetenschappers

Mars Fatkhullin,

Rudolf Gulyayev,

Ordinard Kolomiytsev,

Valentin Yershov.

Zij zullen nooit deelnemen aan een ruimtemissie.

- In 1952 is er de sub-orbitale vlucht van de Aerobee USAF-26 (VS) met de aapjes Pat en Mike en enkele muizen. De raket bereikt vermoedelijk 16 km hoogte. Over het resultaat hiervan heb ik geen gegevens.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1963: een SU militaire wetenschapssatelliet DS-A1;

in 1967: een VS fotospion KH-7, de VS militaire satelliet OPS 5557 en een SU fotoverkenner Zenit-4;

in 1969: de telecomsatelliet Intelsat III-F4;

in 1971: een SU navigatiesatelliet Tsiklon;

in 1975: de telecomsatelliet Intelsat IV-F1;

in 1976: de VS technologiesatelliet P76-5;

in 1979: de SU ruimteveer test TKS VA n°0102;

in 1981: een SU fotoverkenner Fram en de NOAA weersatelliet GOES 5;

in 1984: een SU fotoverkenner Fram;

in 1985: een SU aardobservatie satelliet Resurs F1;

in 1990: een SU ELINT satelliet Tselina-2;

in 1993: het MIR cargoschip Progress-M18;

in 1994: het MIR cargoschip Progress-M23;

in 1999: de VS militaire satelliet USA 144.

lancering in 1986 vanaf Baikonur LC1, van het Soviet ruimteschip Soyuz 7K-STM N°51.

Dit is vermoedelijk een test van een vernieuwde Soyuz-versie. Gegevens hierover zijn mij niet bekend.

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1986-035A

Norad ID: 16722

Lanceertuig: Soyuz 11A511U

Massa: 7000 kg (?).

geboorte in 1941 te Krasnokutsk – Kharkov, van Anatoli Semyonovich Levchenko.

Oekraiense piloot/cosmonaut.

Lid van Buran 1978 en MAP 1-1981 / LII 1 groep.

Maakte ruimtevlucht als wetenschapper in Soyuz TM4(TM3).

Verbleef 7,92 dagen in de ruimte.

Overlijdt tgv een hersentumor op 6 augustus 1988, te Moskow.

geboorte in 1942 te St Louis – Missouri, van Robert Clyde ‘Bob’ Springer.

Amerikaanse missiespecialist/astronaut.

Lid van Nasa 9-1980 groep.

Maakte ruimtevlucht als missiespecialist in STS 29 en STS 38.

Verbleef 9,90 dagen in de ruimte.

Was astronaut tot december 1990.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1974: een SU ELINT satelliet Tselina-O;

in 1975: een SU fotoverkenner Zenit-2M;

in 1981 en 1982: een SU fotoverkenner Zenit-6;

in 1986: een SU wetenschapssatelliet Foton 2L;

in 1987: de SU aardobservatie satelliet Resurs F1;

in 1988: de SU GLONASS navigatiesatellieten Uragan 39L, 40L en 41L;

in 1991: de SU aardobservatie satelliet Resurs F10;

in 1993: de SU aardobservatie satelliet Resurs F17(02).

lancering in 1978 vanaf Cape Canaveral LC36A, van de ruimtesonde Pioneer Venus 1.

De Pioneer Venus Orbiter komt in een elliptische baan rond Venus op 4 december 1978. Het ruimtevaartuig stuurde gegevens en foto’s van de wolken, atmosfeer en ionosfeer van de planeet. Ook werden de eerste radarkaarten van 93 procent van het oppervlak doorgeseind.

De sonde bleef in gebruik tot het in de venusatmosfeer verbrandde in 8 oktober 1992, waardoor de geplande missieduur van acht maanden ruimschoots werd overschreden.

(afbeeldingen: vrije voorstelling van de sonde in de ruimte en een radarkaart van venus)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1978-051A

Norad ID: 10911

Andere naam: Pioneer Venus Orbiter

Lading: Pioneer 12

Lanceertuig: Atlas SLV-3D Centaur AC-50

Massa: 582 kg.

lancering in 1995 vanaf Baikonur LC81/23, van de Soviet MIR-uitbreidingsmodule Spektr.

Spektr is de vijfde module van het ruimtestation MIR. De module is ontworpen voor de observatie van het milieu van de aarde met onderzoeksapparatuur voor zowel de atmosfeer als de oppervlakte. Spektr heeft vier zonnepanelen die ongeveer de helft van de elektriciteit van het station leveren.

De Spektr module werd oorspronkelijk ontwikkeld als onderdeel van een top-geheim militair programma met de codenaam "Oktant". Het was de bedoeling om te experimenten met spionage en anti-raket verdediging vanuit de ruimte. De instrumenten voor spionage waren gemonteerd op de buitenkant van de module, samen met twee lanceerinrichtingen voor kunstmatige doelen.

Het voornaamste apparaat van Spektr was een experimentele optische telescoop met de codenaam "Pion".

(afbeelding: Spektr na beschadiging van de zonnepanelen)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1995-024A

Norad ID: 23579

Andere namen: TKM-O, 77KSO, 11F77O

Lading: TsM-o N°17301

Lanceertuig: Proton-K 378-02

Massa: 19640 kg.

geboorte in 1944 te Columbus – Georgia, van David Mathieson ‘Dave’ Walker.

Amerikaanse piloot/astronaut.

Lid van Nasa 8-1978 groep.

Maakte ruimtevlucht als

piloot in STS 14/51A en

bevelhebber in STS 30, STS 53 en STS 69.

Verbleef 30.19 dagen in de ruimte.

Was astronaut tot april 1996.

Overlijdt aan kanker op 23 april 2001, te Houston - Texas.

geboorte in 1951 te St Louis – Missouri, van Thomas ‘Tom’ Dale Akers.

Amerikaanse missiespecialist/astronaut.

Lid van Nasa 12-1987 groep.

Maakte ruimtevlucht als missiespecialist in STS 41, STS 49, STS 61 en STS 79.

Verbleef 33,95 dagen in de ruimte.

Maakte 4 ruimtewandelingen - samen 30u10’.

Was astronaut tot juli 1997.

geboorte in 1964 te Scranton – Pennsylvania, van Paul Willam Richards.

Amerikaanse missiespecialist/astronaut.

Lid van NASA 16-1996 “The Sardines”.

Maakte ruimtevlucht als missiespecialist in STS 102.

Verbleef 12,83 dagen in de ruimte.

Maakte 1 ruimtewandeling van 6u21’.

Was astronaut tot februari 2002 en bleef actief in de ruimtevaart.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1965: de VS militaire wetenschapssatelliet DAPP 12(Block 3);

in 1966: een SU ruimtebom OGCh-04L;

in 1969 en 1970: een SU fotoverkenner Zenit-4;

in 1970: de VS militaire satelliet OPS 4720

in 1975: de VS militaire communicatiesatellieten DSCS 2-5 en DSCS 2-6;

in 1976: een SU fotoverkenner Zenit-2M;

in 1980: een SU militaire navigatiesatelliet Parus;

in 1982: een SU militaire waarschuwer Oko;

in 1992: de IN aardobservatie satelliet SROSS 3(D);

in 1994: de SU communicatiesatelliet Gorizont 30;

in 1995: de (?) wetenschapssatelliet MIRAS;

in 1997: de NO communicatiesatelliet Thor 2A;

in 1999: de CA communicatiesatelliet Nimiq 1.

- In het midden van de jaren 1990, met de terugkeer van de Amerikaans-Russische samenwerking in de ruimte, besloot NASA om fondsen te verstrekken aan de Spektr en Priroda MIR-modules in ruil voor het samen uitvoeren van Amerikaanse experimenten. De Oktava militaire component werd vervangen door een uitbreidingsstuk voor twee extra zonnepanelen.