vertrek in 1963 van de ruimtecapsule Vostok 5 (Norad ID: 591), voor een vlucht van 5 dagen omheen de aarde.
Evenals bij Vostok 3 en Vostok 4 betreft het een tweeledige missie, nu met Vostok 6 die 2 dagen later gelanceerd wordt.
Bykovsky zou oorspronkelijk 8 dagen in de ruimte blijven, maar de vluchtdetails werden meermaals herzien t.g.v. de hoge zonneactiviteit. Om deze reden was de lancering ook al uitgesteld.
Bykovsky ondervond grote hinder van een niet nader omschreven falend ‘afvalverwijderings-systeem’ in de capsule. Terwijl het enige andere vermeldenswaardig probleem weer bestond uit het verbonden blijven van de dienstmodule en de terugkeer bol in de aanvangsfase van de landing.
Gedurende de vlucht bleven Vostok 5 en Vostok 6 zowat 3 dagen in elkaars gezelschap, waarbij ze tot minder dan 5 km naderen en regelmatig radiocontact onderhouden met elkaar en met het grondstation.
Er werden TV-beelden van de kosmonauten naar de aarde gestraald, en ze voerden een aantal bio-medische en wetenschappelijke experimenten uit.
Vostok 5 haalde de geplande orbithoogte niet, en begon mede door de hoge zonneactiviteit vlug te dalen. De temperatuur in het schip liep daarbij hoog op zodat besloten werd de missie voortijdig te beëindigen.
De inzittende is:
Valeriy F.Bykovskiy.
lancering in 1967 vanaf Cape Canaveral LC12, van de VS ruimtesonde Mariner 5.
Mariner 5 is een aangepaste Mariner 4 reservesonde omgezet van een Mars naar een Venus missie, bedoeld om wetenschappelijke gegevens te verzamelen tijdens het voorbijvliegen aan de planeet. Ook metingen in de interplanetaire ruimte vóór en na venus stonden op het programma.
Op 19 oktober 1967 passeert Mariner 5 de planeet op 4100 km en komt in een heliocentrische baan.
Deze missie levert gegevens ivm oa straling, magnetisme en plasma; alsmede UV-emissies van de atmosfeer van Venus.
Enkele gegevens:
NSSDC ID: 1967-060A
Norad ID: 2845
Andere namen: Mariner Venus 67-2
Lanceertuig: Atlas SLV-3 Agena D 5401 (AA23)
Massa: 245 kg.
(afbeelding: vrije voorstelling van de sonde in nabij venus)
lancering in 1969 vanaf Baikonur LC81/24, van de Soviet ruimtesonde Luna E-8-5 N°402.
Deze sonde moest in een baan rond de maan komen en een lander met een bodemmonster laten terugkeren naar de aarde.
Door het falen van de derde trap van het lanceertuig komt de sonde echter niet weg van de aarde en eindigen hiermee de kansen van de Sovietunie om nog vóór Apollo 11 over maanmateriaal te beschikken.
Enkele gegevens:
NSSDC ID: 1969-F08
Norad ID: -
Lanceertuig: Proton-K/D(UR-500)
Massa: 5600 kg.
(afbeelding: vrije voorstelling van het landingsdeel)
lancering in 1975 vanaf Baikonur Cosmodroom, van de Soviet ruimtesonde 4V-1-661/Venera 10.
Venera 10 komt na ongeveer 4,5 maanden vlucht op 23 oktober in een baan om venus en stoot de lander af. De orbiter zal atmosferisch onderzoek doen en dienen als communicatierelais voor de lander. Bij de instrumenten bevindt zich een Franse stralingsmeter. De orbiter bevatte oa ook instrumenten voor meting van magnetisme en geladen deeltjes.
Bij het afwerpen van de beschermingskappen op de camera’s van de lander bleef er één hangen, waardoor het gezichtsveld beperkt bleef tot 180°. De camera bleek wel verder te kunnen kijken dan deze van Venera 9.
De omgeving leek op een steenwoestijn. De bodem bleek een dichtheid te bezitten van 2,7 à 2,9 gram/cm³, hetgeen overeenkomt met basaltrotsen op aarde.
Aan de oppervlakte woei een wind van 3,5 m/sec; verder verzamelde de sonde gegevens over de hoeveelheid zonlicht die het oppervlak bereikte, de temperatuur en luchtdruk op verschillende hoogtes.
Bij de lancering had Venera 10 met inbegrip van de lander een massa van 5033 kg.
Enkele gegevens:
NSSDC/COSPAR ID: 1975-054A
Norad ID: 7947
Lanceertuig: Proton.
(afbeelding: model van de lander)
lanceringen van allerlei aard, onder andere
in 1978: een VS fotospion KH 11;
in 1980: de SU communicatiesatelliet Gorizont 4 en een militaire waarschuwer Oko;
in 1983: een SU fotoverkenner Zenit 6;
in 1985: een SU geodesiesatelliet Musson;
in 1988: een SU ELINT satelliet Tselina-D;
in 1989: de VS militaire satelliet ADSP 1/DSP 14/USA 39 en een SU doelsatelliet Vektor;
in 1994: de SU technologiesatelliet Foton 9.
|