vertrek in 1991 van de ruimtependel Atlantis STS 43 (Norad ID: 21638), voor een 9-daags verblijf in een baan om de aarde.

Oorspronkelijk was de lancering voorzien op 23 juli, maar moest wegens technische redenen en weersomstandigheden naar later verschoven worden.

De hoofdtaak van de bemanning is het uitzetten van de Tracking en Data Relay Satellite-5 (TDRS-5), als vierde lid van de TDRS cluster.

De inzittenden zijn:

John E.Blaha, bevelhebber,

Michael A.Baker, piloot,

Shannon W.Lucid, missiespecialist,

James C.Adamson, missiespecialist,

David G.Low, missiespecialist.

geboorte in 1934 te Pavlowski Possad – Moskow, van Valeri Fyodorovich Bykovsky.

Russische piloot/cosmonaut.

Lid van Luchtmacht 1-1960 groep.

Maakte ruimtevlucht in vostok 5, soyuz 22 en 31(29).

Verbleef 20,74 dagen in de ruimte.

Maakte eerste orbitmaneuvers in september 1976.

Was cosmonaut tot 1982.

geboorte in 1949 te Gyulahaza, van Farkas Bertalan.

Hongaarse piloot/cosmonaut.

Lid van Interkosmos 1978 groep.

Maakte ruimtevlucht in soyuz 36(35).

Verbleef 7,87 dagen in de ruimte.

Eerste Hongaar in de ruimte - 26 mei 1980.

Was cosmonaut tot 1980.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1962: een VS fotospion KH-4;

in 1972: een SU fotoverkenner Zenit-4M;

in 1984: een SU militaire waarschuwer Oko en de NASDA weersatelliet GMS 3/Himawari 3;

in 1985 en 1989: een SU fotoverkenner Oblik;

in 1986: een SU aardobservatie satelliet Resurs-F1;

in 1990: de VS militaire navigatiesatelliet Navstar 2-08/USA 63;

in 1994: een SU doelsatelliet Obzor;

in 1998: de telecomsatellieten Orbcomm-FM 13,14,15,16,17,18,19 en 20.

lancering in 1967 vanaf Cape Canaveral LC13, van de VS ruimtesonde Lunar Orbiter 5.

Lunar Orbiter 5 is de laatste in de Lunar Orbiter-reeks en is bedoeld voor extra fotografie van de Apollo en Surveyor landingsplaatsen en van delen van de achterkant van de maan.

De sonde is ook uitgerust om wetenschappelijke gegevens te verzamelen en om de volgstations en het programma voor baanbepaling te evalueren voor de Apollo missies.

Het ruimtevaartuig kwam in een bijna polaire baan om de maan en maakte van 6 tot 18 augustus een totaal van 633 hoge resolutie (tot 2m) en 211 gemiddelde resolutie foto’s.

Het door de 5 Lunar Orbiters bekomen fotomateriaal besloeg 99% van het oppervlak van de maan.

Op 31 januari 1968 vond de gekontroleerde inslag plaats op 3°Z-83°W.

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1967-075A

Norad ID: 2907

Andere namen: Lunar Orbiter E

Lanceertuig: Atlas SLV-3 Agena D5805

Massa: 386 kg; nominaal vermogen: 375 W.

vertrek in 1990 van het ruimteschip Soyuz TM10 (Norad ID: 20722), naar het Soviet ruimtestation MIR.

De cosmonauten zullen tijdens hun verblijf van 130 dagen een relatief bescheiden programma van geofysisch en astrofysisch onderzoek uitvoeren en experimenteren met biologische en materiaal specimen.

Bij de landing op 10 december komt de Japanner Tohiro Akiyama, die op 2 december aan boord van Soyuz TM11 als bezoeker aankwam, terug naar de aarde.

De inzittenden bij de lancering zijn:

Gennadi M.Manakov, gezagvoerder,

Gennady M.Strekalov, vluchtingenieur;

bij de terugkeer:

Gennadi M.Manakov, gezagvoerder,

Gennady M.Strekalov, vluchtingenieur,

Tohiro Akiyama, wetenschapper - Japan.

geboorte in 1944 te Orenburg, van Yuri Viktorovich Romanenko.

Russische piloot/cosmonaut.

Lid van Luchtmacht 5-1970 groep.

Maakte ruimtevlucht in: soyuz 26(27), 38 en TM2(TM3).

Verbleef 430,76 dagen in de ruimte.

Maakte 3 ruimtewandelingen en 1 stand-up - samen 10u16’.

Vader van cosmonaut Roman Romanenko.

Was cosmonaut tot 1988.

geboorte in 1946 te Fayetteville – Arkansas, van Richard Oswalt ‘Dick’ Covey.

Amerikaanse piloot/astronaut.

Lid van Nasa 8-1978 groep.

Maakte ruimtevlucht in STS 20/51I, 26, 38 en 61.

Verbleef 26,88 dagen in de ruimte.

Was astronaut tot juni 1994.

geboorte in 1963 te Omiya – Saitama, van Koichi Wakata.

Japanse missiespecialist/astronaut.

Lid van NASDA 2-1992 en NASA 14-1992 selektie.

Maakte ruimtevlucht in STS 72, 92, 119(127) en soyuz TMA11M.

Verbleef 347,40 dagen in de ruimte.

selektie in 1998 van de EAC astronauten

Léopold Eyharts (Frankrijk),

Umberto Guidoni (Italië),

Paolo Nespoli (Italië),

Hans Schlegel (Duitsland),

Gerhard Thiele (Duitsland),

Roberto Vittori (Italië).

(de afbeelding omvat ook de geselekteerden van juni en oktober 1998, en deze van februari en november 1999)

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1973: een SU fotoverkenner Zenit-2M;

in 1984: de SU communicatiesatelliet Gorizont 10;

in 1985: een SU oceaanobservatie satelliet US-A;

in 1987: een SU EPN Boeran test;

in 1988: een SU militaire communicatiesatelliet Geizer;

in 1991: een SU communicatiesatelliet Molniya 1;

in 1997: de NASA/OSC oceaanobservatie satelliet Orbview 2/Seastar.

vertrek in 1992 van de ruimtependel Atlantis STS 46 (Norad ID: 22064), voor een 8-daags verblijf in een baan om de aarde.

Het hoofddoel van deze missie is het uitzetten van ESA ruimtelab EURECA (European Retrievable Carrier) en de test met de draadsatelliet TSS, een gesamelijk NASA/Italië project.

Hiertoe waren de ESA astronauten Nicollier en Malerba aan boord.

Door problemen met de gegevensverwerking wordt EURECA een dag later dan gepland in de ruimte gezet.

De baanhoogte is ongeveer 500 km. Het lab zal in 1993 door STS 57 teruggebracht worden naar de aarde.

Ook het TSS-experiment schuift een dag op en de draadsatelliet komt slechts 256 m ver in plaats van de beoogde 20 km. De tests worden beëindigd en TSS wordt terug in de pendel opgenomen.

Atlantis landt op 8 augustus, één dag later dan voorzien.

De inzittenden zijn:

Loren J.Shriver, bevelhebber,

Andrew M.Allen, piloot,

Jeffrey A.Hoffman, missiespecialist,

Franklin R.Chang-Diaz, missiespecialist,

Claude Nicollier, missiespecialist - ESA,

Marsha S.Ivins, missiespecialist,

Franco E.Malerba, ladingspecialist - ESA.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1963: een VS fotospion KH-6 Lanyard;

in 1967: een SU ruimtebom OGCh-11;

in 1969: de VS militaire satelliet OPS 8285;

in 1975: een SU fotoverkenner Zenit-4MK;

in 1979: de SU communicatiesatelliet Molniya 1-44;

in 1980: een SU aardobservatie satelliet Resurs F1 en een zwerm doelsatellieten Romb;

in 1981: een SU doelsatelliet Raduga;

in 1983: de VS ELINT satelliet Jumpseat 6/SDS 8;

in 1984: een SU militaire waarnemer Kobal't;

in 1995: een VS militaire communicatiesatelliet DSCS 3/USA 113;

in 1996: het MIR cargoschip Progress-M32.

lancering in 1965 vanaf Cape Canaveral, van Pegasus 3 als voorbereiding op de latere bemande Apollo vluchten.

De hoofdopdracht van dit ruimtevaartuig is het meten van de hoeveelheid meteorieten in de buurt van de aarde. Het was ook een test van de Apollo/Saturn werking en compatibiliteit.

De Saturn 1 (SA-10) had een standaard Apollo commando en service module (BP-9) en een ontsnappings- toren gemonteerd op de top.

Na de bereikte baan werd de 4600 kg BP-9 afgestoten, terwijl de Pegasus zoals gepland in een aparte baan om de aarde de metingen uitvoerde. (afbeelding: vrije voorstelling van een Pegasus satelliet)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1965-060A

Norad ID: 1467

Andere namen: Apollo SA-10 Test Flight, Saturn SA-10

Lanceertuig: Saturn 1

Gewicht: 10500/1450 kg.

geboorte in 1953 te Fryazino – Moskow, van Aleksandr Nikolayevich Balandin.

Russische ingenieur/cosmonaut.

Lid van Energia Ingenieur 5-1978/NPOE 4 groep.

Maakte ruimtevlucht in soyuz TM9.

Verbleef 179,05 dagen in de ruimte.

Maakte 2 ruimtewandelingen - samen 10u31’.

Was cosmonaut tot oktober 1994.

geboorte in 1962 te Yavas – Moldavië, van Vladimir Nikolayevich Dezhurov.

Russische Piloot/Cosmonaut.

Lid van Luchtmacht(TsPK)8-1987 groep.

Maakte ruimtevlucht in soyuz TM21(STS 71) en STS 105(108).

Verbleef 244,23 dagen in de ruimte.

Maakte 9 ruimtewandelingen - samen 37u26’.

Was cosmonaut tot 12 juli 2004 en bleef aktief in de ruimtevaart.

selektie in 1980 van

de IBMP-3 medici

Galina Amelkina,

Yelena Dobrokvashina,

Larisa Pozharskaya,

Tamara Zakharova;

de MAP cosmonaute

Svetlana Savitskaya;

de NPOE-5 ingenieurs

Yekaterina Ivanova,

Natalya Kuleshova,

Irina Pronina;

en de AN-2 wetenschapster

Irina Latysheva.

Hiervan zal alleen Savitskaya in de ruimte vertoeven.

selektie in 1983 van de AMN wetenschapper

Oleg Y.Atkov.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1964: een SU militaire wetenschapssatelliet DS-P1-Yu;

in 1968: een SU fotoverkenner Zenit-4;

in 1971: een SU fotoverkenner Zenit-2M;

in 1986: de SU ELINT satelliet EPN en de SU communicatiesatelliet Molniya 1-67;

in 1990: de SU wetenschapssatelliet Musson/GEO-IK3;

in 1992: een SU fotoverkenner Obliken de Glonass navigatiesatellieten Uragan n°56L, 72L en 74L.

vertrek in 1985 van de ruimtependel Challenger STS 19/51F (Norad ID: 15925), voor een 8-daags verblijf in een baan om de aarde.

Bij de lancering stopt één der hoofdmotoren voortijdig zodat de beoogde baan niet bereikt wordt.

De hoofdlading bestaat uit Spacelab 2 welke een iglo en wetenschappelijke instrumenten bevat voor onderzoek van oa leven in de ruimte, plasmafysica, astronomie, astrofysica, de zon en de atmosfeer.

Ook was voor het eerst het ESA Instrument Pointing System (IPS) aan boord.

Niettegenstaande de lagere orbit werd de missie succesvol afgewerkt.

De inzittenden zijn:

Gordon C.Fullerton, bevelhebber,

Roy D.Bridges, Jr, piloot,

Story F.Musgrave, missiespecialist,

Anthony W.England, missiespecialist,

Karl G.Henize, missiespecialist,

Loren W.Acton, ladingspecialist,

John-David F.Bartoe, ladingspecialist.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1966: een VS fotospion KH 8-1 Gambit;

in 1974: de SU testsatelliet molniya S1;

in 1976: de weersatelliet ITOS H/NOAA 5 en een SU navigatiesatelliet Tsiklon;

in 1977: een SU fotoverkenner Zenit-2M;

in 1981: een SU fotoverkenner Zenit-6;

in 1982: een zwerm SU doelsatellieten Romb;

in 1994: een SU militaire waarnemer Kometa.

lancering in 1964 vanaf Cape Canaveral LC12, van de VS ruimtesonde Ranger 7.

Deze sonde heeft als doel het doorseinen van hoge resolutie beelden tijdens de laatste minuten vóór het neerstorten op het maanoppervlak.

Op 31 juli - 65u 30min na de lancering - valt Ranger 7 op de maan neer op 11°Z – 339°O.

Zowat 4300 fotos van goede kwaliteit worden bekomen, waaronder de eerste goede VS close-up foto's.

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1964-041A

Norad ID: 842

Lading: ranger Block 3 N°7

Lanceertuig: Atlas Agena B 250D

Massa: 366 kg.

vertrek in 1978 van de Skylab 2 bemanning (Norad ID: 6757), naar het VS ruimtestation Skylab. 

Skylab 2 (soms SL-3 of SLM-2 genoemd) was de tweede bemanning in Skylab en duurde 59 dagen.

Door problemen bij de koppeling werd voor de eerste maal een Apollo CSM reddingscapsule klaargezet op het lanceerplatform. De lancering hiervan bleek later toch niet nodig.

De astronauten deden medische en wetenschappelijke experimenten, alsmede waarnemingen van oa de zon en de aarde. Een beter zonnescherm werd aangebracht over de noodoplossing die door de bemanning van Skylab 1 geplaatst was. De astronauten waren drie maal per twee gedurende in totaal bijna 14 uren aktief buiten het station.

De inzittenden zijn:

Alan L.Bean, bevelhebber,

Jack R.Lousma, piloot,

Owen K.Garriott, wetenschapper.

geboorte in 1961 te Little Rock – Arkansas, van Scott Edward Parazynski.

Amerikaanse missiespecialist/astronaut.

Lid van NASA 14-1992 groep.

Maakte ruimtevlucht in STS 66, 86, 95, 100 en 120.

Verbleef 57,65 dagen in de ruimte.

Maakte 7 ruimtewandelingen - samen 47u05’.

Was astronaut tot maart 2009.

selektie in 1997 van

de TsPK-12 cosmonauten

Dmitri Kondratyev,

Yury Lonchakov,

Oleg Moshkin,

Roman Romanenko,

Aleksandr Skvortsov,

Maksim Surayev,

Valeryi Tokarev,

Konstantin Valkov,

Sergey Volkov;

de RKKE-13 ingenieurs

Oleg Skripochka,

Fyodor Yurchikhin;

en de VVS cosmonaut

Sergei Moshchenko.

Moshkin, Valkov en Moshchenko zullen geen ruimtevlucht maken.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1962: een VS fotospion KH-4 en een SU fotoverkenner Zenit-2

in 1966: een SU fotoverkenner Zenit-4;

in 1967: de VS wetenschapssatelliet OGO 4;

in 1971: de SU communicatiesatelliet Molniya 1-18;

in 1972: een SU fotoverkenner Zenit-2M;

in 1983: de telecomsatelliet Telstar 3A;

in 1986: een SU oceaanobservatie satelliet Okean-O1;

in 1988: een SU doelsatelliet Romb;

in 1997: de JP(SSC) communicatiesatelliet Superbird-C;

in 1998: een SU ELINT-satelliet Tselina-2.

vertrek in 1992 van het ruimteschip Soyuz TM15 (Norad ID: 22054), voor de 15de expeditie naar het Soviet ruimtestation MIR.                                    

Michel Tognini was als bezoeker de derde fransman die het station bezocht. Hij gebruikte 300 kg uitrusting, aangebracht door Progress cargoschepen, om experimenten uit te voeren. Hij bleef 2 weken in de ruimte in het kader van de Frans-Russische samenwerking en keerde op 10 augustus met Soyuz TM14 terug naar de aarde.

Cosmonauten Solovyev en Avdeyev zullen na 189 dagen terugkeren.

De inzittenden bij de lancering zijn:

Anatoly Y.Solovyev, gezagvoerder,

Sergei V.Avdeyev, vluchtingenieur,

Michel Tognini, wetenschapper - ESA Antares;

bij de landing:

Anatoly Y.Solovyev, gezagvoerder,

Sergei V.Avdeyev, vluchtingenieur.

geboorte in 1961 te Manchester – Connecticut, van Daniel Christopher Burbank.

Amerikaanse missiespecialist/astronaut.

Lid van NASA 16-1996 “The Sardines”.

Maakte ruimtevlucht in STS 106, 115 en soyuz TMA22.

Verbleef 188,90 dagen in de ruimte.

Maakte 1 ruimtewandeling van 7u11’.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1967: de VS militaire satellieten OV 1-11   en 1-12;

in 1976: de SU wetenschapssatellieten Interkosmos 16 en Tselina-O;

in 1977 en 1982: een SU fotoverkenner Zenit-6;

in 1978: een SU navigatiesatelliet Tsiklon;

in 1979: een SU fotoverkenner Gektor/Priroda;

in 1984: een SU fotoverkenner Oblik/Priroda.