lancering in 1959 vanaf Baikonur LC1, van de Soviet ruimtesonde E-2(A) N°1/Luna 3.

Luna 3 wordt de ruimte ingeschoten met de bedoeling na een rechtstreekse vlucht te pletter te slaan op het maanoppervlak.

Op 7 oktober mist Luna 3 de maan op 6.200 km en komt in een lusvormige aarde/maan omloop van

15 dagen. Daarbij kwam de voor ons verborgen « achterzijde » van de maan, die op dat moment door de zon beschenen was, in het bereik van de camera’s.

Op 18 oktober seint de sonde 17 foto’s door die moeilijk te interpreteren bleken.

Toch was deze prestatie van luna 3, met de eerste fotos van de maan”achterzijde”, van enorm belang voor de wetenschap.

(afbeeldingen: model van deze sonde en maan”achterzijde”)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1959-008A (theta 1)

Norad ID: 21

Lanceertuig: Molniya 8K72/I1-8(Luna)

Massa: 278 kg.

lancering in 1965 vanaf Baikonur LC1, van de Soviet ruimtesonde E-6 N°11/Luna 7.

De maansonde E-6-11 wordt gelanceerd met de bedoeling een zachte landing op de maanbodem te maken.

De remraketten zijn echter te vroeg uitgewerkt, zodat de sonde op 7 oktober aan hoge snelheid inslaat in de Oceaan der Stormen (9°N – 48°W).

(afbeelding: model E-1 sonde).

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1965-077A

Norad ID: 1610

Lanceertuig: Molniya 8K78M U103-27

Massa: 1500kg.

geboorte in 1957 te Demarest - New Jersey, van Gregory Thomas Linteris.

Amerikaanse ladingspecialist/astronaut.

Lid van MSL 1-1996 ladingspecialisten.

Maakte ruimtevlucht in STS 83 en 94.

Verbleef 19,66 dagen in de ruimte.

Was astronaut tot 17 juli 1997.

selektie in 1967 van de NASA-6/XS-11 (The Excess Eleven) astronauten

Joseph Allen,

Philip Chapman,

Anthony England,

Karl Henize,

Donald Holmquest,

William B. Lenoir,

Anthony Llewellyn,

Story Musgrave,

Brian O'Leary,

Robert Parker,

William Thornton.

Deze wetenschapper-astronauten werden als backup bemanningsleden gekozen voor de laatste drie Apollo-missies of voor Skylab.

Behalve Chapman, Holmquest, Llewellyn en O'Leary – die ontslag namen bij de NASA voor het einde van het Apollo-programma – vlogen allen uiteindelijk als missiegespecialisten in het Space Shuttle programma.

Met zijn vlucht in STS-80 op de leeftijd van 61 jaar, kreeg Musgrave de titel van 'oudste astronaut" tot aan de tweede vlucht van John Glenn.

selektie in 1989 van de Spacelab-J ladingspecialist

Stanley N.Koszelak,

die echter geen ruimtevlucht zal maken.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1957: de allereerste satelliet Sputnik 1/PS 1;

in 1960: de VS militaire communicatiesatelliet Courier 1B;

in 1964: de VS wetenschapssatelliet Explorer 21/IMP 2;

in 1972: een SU fotoverkenner Zenit-4M;

in 1978: acht SU militaire communicatiesatellieten Strela-1M;

in 1984: een SU militaire waarschuwer Oko;

in 1991: de SU satelliet voor materiaalonderzoek Foton 4?7.

vlucht in 1962 van de ruimtecapsule Mercury Atlas 8/Sigma 7 (Norad ID: 433), van 6 omlopen om de aarde.                                        

Mercury Atlas 8, ook Sigma 7 genoemd, met astronaut Walter M.Schirra Jr aan boord is de beste VS bemande ruimtevlucht tot dan.

De lancering is de eerste die rechtstreeks te volgen is door West-Europese TV-kijkers, via de onlangs in dienst genomen Telstar-satelliet.

Schirra volbrengt bijna 6 omlopen om de aarde en valt terug in de Stille Oceaan, na een vlucht van 9 uur 13 min (21:28 UTC). Binnen 40 minuten na de ‘landing’ wordt Schirra samen met zijn capsule op het dek van de USS Kearsage gezet.

Schirra is dan gedurende 8u 56m 22s gewichtloos geweest en haalde een nieuw menselijk snelheidsrecord van 7850 mps.

De voornaamste objectieven van de missie waren: de menselijke handelingen tijdens een vlucht van zes maal om de aarde evalueren en de beoordeling van het wereldwijde Mercury netwerk.

Sigma 7 staat opgesteld in de Astronaut Hall of Fame, Titusville - Florida.

De inzittende is:

Walter M.Schirra, Jr.

vertrek in 1985 van de ruimtependel Atlantis STS 21/51J (Norad ID: 16115), voor een 4-daags verblijf in een baan om de aarde.

Het is de 2de geheime pendelmissie in opdracht van DoD (VS Ministerie van Landsverdediging).

Vanuit Atlantis worden de twee militaire satellieten USA 11/DSCS 3A-02 en USA 12/DSCS 3A-03 in de ruimte gezet.

De inzittenden zijn:

Karol J.Bobko, bevelhebber,

Ronald J.Grabe, piloot,

David C.Hilmers, missiespecialist,

Robert L.Stewart, missiespecialist,

William A.Pailes, ladingspecialist.

vertrek in 1994 van het ruimteschip Soyuz TM20 (Norad ID: 23288), naar het Soviet ruimtestation MIR.

Tijdens de automatische koppeling van deze 20ste expeditie naar Mir, wijkt de soyuz onverwacht af van de ideale baan; de koppeling slaagt toch nog zonder incidenten op handbediening door de ervaren cosmonaut Viktorenko.

De lading bevat oa 10 kg apparatuur voor gebruik door Merbold in ESA's Euromir 94 programma.

Na 169 dagen brengen cosmonauten Viktorenko en Kondakova de wetenschapper Polyakov, die 437 dagen in de ruimte was, terug naar de aarde. Merbold landde na 32 dagen in Soyuz TM19.

De inzittenden bij de lancering zijn:

Alexander S.Viktorenko, gezagvoerder,

Yelena V.Kondakova/Ryumin, vluchtingenieur,

Ulf D.Merbold, wetenschapper - ESA Euromir 94;

bij de terugkeer:

Alexander S.Viktorenko, gezagvoerder,

Yelena V.Kondakova/Ryumin, vluchtingenieur,

Valeri V.Polyakov, wetenschapper.

geboorte in 1935 te Charlotte – North Carolina, van Charles Moss ‘Charlie’ Duke Jr.

Amerikaanse piloot/astronaut.

Lid van Nasa 5-1966 groep.

Maakte ruimtevlucht in apollo 16.

Verbleef 11,08 dagen in de ruimte.

Maakte 3 maanwandelingen en 1 stand-up - samen 21u37’56”.

Tiende mens op de maan - apollo 16.

Was astronaut tot 1976.

geboorte in 1951 te Paterson - New Yersey, van Dr Kathryn Dwyer ‘Kathy’ Sullivan.

Amerikaanse missiespecialist/astronaute – Geoloog.

Lid van Nasa 8-1978 groep.

Maakte ruimtevlucht in STS 13/41G, 31 en 45.

Verbleef 22,20 dagen in de ruimte.

Maakte 1 ruimtewandeling van 3u29’.

Eerste ruimtewandeling door VS astronaute op 11 oktober 1984.

Was astronaute tot mei 1993.

overlijden in 1995 te Houston – Texas, van Charles Lacy Veach

Amerikaans piloot/astronaut

Geboren op 18 september 1944, te Chicago, Illinois

Rang: Kolonel, USAF

Selectie: NASA Astronaut Groep 10-1984

Missies: STS-39 en STS-52

Verbleef 18d 4h 18m (18,18d) in de ruimte

Overleed aan kanker

Werd meermaals onderscheiden, oa met het VS Purple Heart (hier afgebeeld).

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1967: de SU communicatiesatelliet Molniya 1-06(F);

in 1968: de ESA/NASA wetenschapssatelliet Aurorae/ESRO 1(A) en een SU radardoel DS-P1-Yu;

in 1970: een SU oceaanobservatie satelliet US-A;

in 1973: een SU fotoverkenner Zenit-2M;

in 1978: een SU fotoverkenner Fram en het Saljut 6 cargoschip Progress 4;

in 1979: een SU communicatiesatelliet Ekran 04;

in 1980: een SU fotoverkenner Zenit-6;

in 1985: de SU communicatiesatelliet Molniya 3-26 en een aardobservatie satelliet Resurs-O1;

in 1986 en 1988: een SU militaire waarschuwer Oko;

in 1989: een SU militaire waarnemer Kobal't;

in 1998: de VS militaire satellieten USA 140 en USA 141.

vertrek in 1991 van het ruimteschip Soyuz TM13 (Norad ID: 21735), naar het Soviet ruimtestation MIR.

Deze Austromir 91 missie is de 13de expeditie naar MIR, met een astronaut uit Oostenrijk en een kosmonaut uit Kazachstan. De Oostenrijkers betaalde $ 7.000.000 voor de vlucht van Viehböck, terwijl Aubakirov gekozen werd om het onafhankelijke Kazachstan aan te moedigen lanceringen te blijven toestaan vanaf Baikonur Cosmodrome.

Viehbock en Aubakirov keerden al na 8 dagen terug in Soyuz TM12. Na 175 dagen gekoppeld te zijn aan Mir bracht Soyuz TM13 op 25 maart 1992 samen met Volkov, de cosmonauten Krikalyev en Flade terug naar de aarde, die respektivelijk 312 en 8 dagen in de ruimte waren.

Krikalyev werd op die manier "de laatste Burger van de Sovjet-Unie": gelanceerd vanaf de Kazachse Socialistische Sovjetrepubliek en geland in het onafhankelijke Kazachstan.

De inzittenden bij de lancering zijn:

Aleksander A.Volkov, gezagvoerder,

Toktar O.Aubakirov, vluchtingenieur - Kazakhstan,

Franz A.Viehbock, wetenschapper - ESA;

bij de terugkeer:

Aleksandr A.Volkov, gezagvoerder,

Sergei K.Krikalyev, vluchtingenieur,

Klaus-Dietrich Flade, wetenschapper - ESA.

geboorte in 1939 te Moskou, van Yuri Nikolayevich Glazkov.

Russische ingenieur/cosmonaut.

Lid van Luchtmacht 3-1965 groep.

Maakte ruimtevlucht in soyuz 24.

Verbleef 17,73 dagen in de ruimte.

Was cosmonaut tot 1982.

Overlijdt te Moskou op 9 december 2008.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1962: de VS wetenschapssatelliet Eexplorer 14;

in 1966: de VS weersatelliet ESSA 3/TOS A;

in 1968: een SU ruimte kernbom OgCh;

in 1972: het VS radardoel Radcat 2 en de wetenschapssatelliet Radsat/SESP 72-1;

in 1973: acht SU militaire communicatiesatellieten Strela-1M;

in 1982: een SU oceaanobservatie satelliet US-A;

in 1985: een SU zwerm Romb doelsatellieten.

geboorte in 1950 te Moskow, van Boris Vladimirovich Morukov.

Russische medicus/cosmonaut.

Lid van IMBP 5-1989 medici.

Maakte ruimtevlucht in STS 106.

Verbleef 11,80 dagen in de ruimte.

Was cosmonaut tot 13 november 2007 en bleef actief in de ruimtevaart.

geboorte in 1964 te Miami – Florida, van Eric Allen Boe.

Amerikaanse piloot/astronaut.

Lid van NASA 18-2000 “The Bugs”.

Maakte ruimtevlucht in STS 126 en 133.

Verbleef 28,65 dagen in de ruimte.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1969: de ESA wetenschapssatelliet Boreas/ESRO 1B;

in 1970: een SU fotoverkenner Zenit-2M;

in 1975: een SU fotoverkenner Zenit-4MK;

in 1979: de VS militaire satelliet IMEWS 10/Vortex/OPS 1948;

in 1981: een SU fotoverkenner Zenit-6;

in 1987: een SU militaire communicatiesatelliet Geizer;

in 1990: een SU fotospion Don en de VS militaire navigatiesatelliet Navstar 2-09/USA 64.

vertrek in 1994 van de ruimtependel Endeavour STS 68 (Norad ID: 23285), voor een 11-daagse opdracht in een baan om de aarde.

Tijdens deze missie wordt voor de tweede maal het Ruimte Radar Laboratorium (SRL 2) ingezet als onderdeel van het NASA Planet Earth projekt.

De aarde wordt hiermee rond-de-klok geobserveerd door astronauten verdeeld in twee teams.

Naast de gewone veranderingen omwille van het seizoensverschil met de SRL-1 periode, werden oa

vulkaanaktiviteit in Rusland en aardbevingsgevolgen in Japan waargenomen. Ook branden in British Columbia (Canada) werden bestudeerd.

De inzittenden zijn:

Michael A.Baker, bevelhebber,

Terrence W.Wilcutt, piloot,

Thomas D.Jones, ladinggezagvoerder,

Steven L.Smith, missiespecialist,

Daniel W.Bursch, missiespecialist,

Peter J.K.Wisoff, missiespecialist.

geboorte in 1949 te Vincennes, van Michel Ange-Charles Tognini.

Franse missiespecialist/cosmonaut.

Lid van CNES 1-1985, Internationale 1986 en NASA 15-1995 groep.

Maakte ruimtevlucht in soyuz TM15(TM14) en STS 93.

Verbleef 18,74 dagen in de ruimte.

Was astronaut tot mei 2003 en bleef aktief in de ruimtevaart.

geboorte in 1964 te Pittsburgh – Pennsylvania, van Stephen Nathaniel Frick.

Amerikaanse piloot/astronaut.

Lid van NASA 16-1996 “The Sardines”.

Maakte ruimtevlucht in STS 110 en 122.

Verbleef 23,59 dagen in de ruimte.

Was astronaut tot oktober 2010 en bleef actief in de ruimtevaart.

selektie in 1985 van de Intercosmos-Syrië cosmonauten

Muhammed Ahmed Faris,

Habib Munir Habib.

Enkel Faris zal aan een ruimtevlucht deelnemen.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1965: een VS fotospion KH 7;

in 1969: een VS militaire satellieten OPS 1807, Tempsat 2, OPS 7613 en Timation 2;

in 1972: de SU communicatiesatelliet Molniya 2-03(C);

in 1975: een SU militaire communicatiesatelliet Strela-2;

in 1977: een SU fotoverkenner Zenit-4MKM;

in 1981: een SU geodesiesatelliet Musson;

in 1982: een SU fotoverkenner Zenit-6;

in 1983: een SU zwerm doelstellieten Romb;

in 1985: een SU militaire waarschuwer Oko;

in 1986: een SU ELINT satelliet Tselina-D;

in 1993: een SU doelstelliet Raduga 30.

vertrek in 1988 van de ruimtependel Discovery STS 26 (Norad ID: 19547), voor een 4-daagse opdracht in een baan om de aarde.

Deze korte missie is de eerste pendelvlucht na de ramp met Challenger op 28 januari 1986.

De opdracht omvat het in de ruimte zetten van de NASA gegevensoverdracht satelliet TDRS-3 (Tracking and Data Relay Satellite-3) en het uitvoeren van wetenschappelijke experimenten.

De inzittenden zijn:

Frederick H.Hauck, bevelhebber,

Richard O.Covey, piloot,

John M.Lounge, missiespecialist,

George D.Nelson, missiespecialist,

David C.Hilmers, missiespecialist.

geboorte in 1942 te Miami - Florida, van Clarens William ‘Bill’ Nelson.

Amerikaanse ladingspecialist/astronaut.

Lid van Congress Observer 1984 groep.

Maakte ruimtevlucht in STS 24/61C.

Verbleef 6,09 dagen in de ruimte.

Was astronaut tot januari 1986.

geboorte in 1956 te Monroe – Louisiana, van James Donald Halsell Jr.

Amerikaanse piloot/astronaut.

Lid van NASA 13-1990 groep.

Maakte ruimtevlucht in STS 65, 74, 83, 94 en 101.

Verbleef 52,44 dagen in de ruimte.

Was astronaut tot november 2006.

selektie in 1989 van de ATLAS(EOM) ladingspecialisten

Charles R. Chappell,

Michael Lampton,

Byron K. Lichtenberg.

Waarvan alleen Lichtenberg in de ruimte zal vertoeven.

Nb: op de foto staat ook de belgische astronaaut Frimout die later bij de groep kwam.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1962: de NASA/CA astronomiesatelliet Alouette 1 en een VS fotospion KH-4;

in 1970: de SU communicatiesatelliet Molniya 1-15;

in 1971: een SU wetenschapssatelliet OSO, de NASA testsatelliet TETR/TTS 3 en een SU fotoverkenner Zenit-4M;

in 1972: een SU doelsatelliet DS-P1-M;

in 1975: de militaire testvlucht Soyuz 7K-S-2L;

in 1976: een SU militaire communicatiesatelliet Strela-2;

in 1977: het SU ruimtestation DOS 5(7K)/Saljoet 6;

in 1983: een SU communicatiesatelliet Ekran;

in 1987: de NASA/SU biologiesatelliet Bion 8;

in 1988: de SU communicatiesatelliet Molniya 3-33;

in 1995: een SU militaire satelliet Neman;

in 1997: de IN aardobservatie satelliet IRS 1D.

lancering in 1971 vanaf Baikonur LC81/24, van de Soviet ruimtesonde E-8LS N°202/Luna 19.

Deze zware maansonde komt op 3 oktober in een baan om de maan, om vandaar het oppervlak in kaart te brengen.

Luna 19 zette de systematische studie voort van de maan, oa voor wat betreft de zwaartekracht en de locatie van de mascons (massa concentraties). De sonde bestudeerde ook de straling en de zonnewind nabij de maan. Een TV-systeem zorgde voor beelden.

(afbeelding: model van deze sonde)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1971-082A

Norad ID: 5488

Lanceertuig: Proton-K/D(UR-500)

Massa: 5810 kg.

geboorte in 1940 te Ivanteyevka, van Aleksandr Segeyevich Ivanchenkov.

Russische ingenieur/cosmonaut.

Lid van Energia 4-1973 groep.

Maakte ruimtevlucht in soyuz 29(31) en T6.

Verbleef 147,53 dagen in de ruimte.

Maakte 1 ruimtewandeling van 2u05’.

Was cosmonaut tot 3 november 1993.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1963: de VS militaire satellieten Transit 5B-1(VBN-1) en Transit 5E-1;

in 1966: een VS fotospion KH 8 Gambit;

in 1967: de communicatiesatelliet Intelsat II F-4;

in 1971: de JP astronomiesatelliet MSF 2/Shinsei/MU-4S-3 en een SU fotoverkenner Zenit-4M;

in 1979: een SU fotoverkenner Zenit-6;

in 1980: het een SU progress 11   11993  cargo

in 1981: een SU zwerm Romb doelstellieten;

in 1982: de communicatiesatelliet Intelsat V-F5;

in 1983 en 1984: een SU satelliet voor oceaanstudie Okean-OE;

in 1984: een SU ELINT satelliet Tselina-2;

in 1985: de communicatiesatelliet Intelsat VA-F12;

in 1989: de SU communicatiesatelliet Gorizont 19 en de satellieten voor ruimteonderzoek Intercosmos 24 (SU) en Magion 2 (EZ);

in 1990: de SU weersatelliet Meteor 2-20;

in 1991: zes SU militaire communicatiesatellieten Strela-3;

in 1998: de SU communicatiesatelliet Molniya 1-91;

in 1999: een SU aardobservatie satelliet Resurs F1M.