
lancering in 1966 vanaf Baikonur LC1, van de Soviet ruimtesonde E-6M N°205/Luna 13.
Luna 13 landt op 24 december op de maan in de Oceaan der Stormen (18,9°N-62°W), en seint wetenschappelijke gegevens en panoramische beelden van de omgeving naar de aarde. Aan boord van de lander is er ook apparatuur voor het meten van oa de bodemhardheid en straling.
Aan de gegevensstroom komt eind december een einde.
(afbeelding: vrije voorstelling van de sonde op de maan en een omgevingsfoto)
Enkele gegevens:
NSSDC ID: 1966-116A
Norad ID: 2626
Lanceertuig: Molniya 8K78M N103-45
Massa: 1700 kg.

vertrek in 1968 van het ruimteschip Apollo 8 (Norad ID: 3626), voor de eerste bemande vlucht omheen de maan.
Apollo 8 is de tot dan meest gedurfde bemande ruimtevlucht en de eerste maal dat de mens de aarde verlaat. De maanmodule (LEM) is vervangen door een model met dezelfde massa.
Op kerstdag wentelen de astronauten als eerste mensen acht maal rond onze natuurlijke satelliet op zowat 110 km hoogte. Ze zenden rechtstreekse TV-beelden naar de aarde met daarin de beroemde lezing uit het bijbelboek Genesis.
Na een vlucht van 147 uren komt Apollo 8 op 27 december neer in de Stille Oceaan op 1600 km zuid-zuidwest van Hawaii, en wordt aan boord gehesen van de USS Yorktown.
De inzittenden zijn:
Frank J.Borman, bevelhebber,
James A.Lovell, Jr, CM piloot,
William A.Anders, LM piloot.

lancering in 1984 vanaf Baikonur LC200/39, van de Soviet ruimtesonde 5VK-902/Vega 2.
Deze sonde gaat op weg voor onderzoek van de planeet Venus en de komeet Halley. Ze bestaat in hoofdzaak uit drie delen: een drager, een venuslander en een venusballon. De lander en de ballon worden in juni 1985 vrijgelaten tijdens de passage aan Venus.
De lander bereikt de oppervlakte op 15 juni 1985 in het oosten van Aphrodite Terra maar stuurt door vroegtijdige in schakeling van de sensoren geen gegevens door. Toch zouden metingen een druk van 91 atmosfeer en een temperatuur van 463°C aangegeven hebben.
Ondertussen zweeft de ballon met instrumentengondel op 54 km hoogte in de venusatmosfeer en doet metingen ivm beweging, struktuur en eigenschappen van de wolken. De gemeten druk is 535 mbar en de temperatuur ongeveer 40°C. De ballon drijft aan 140 km/uur in westelijke richting. De laatste gegevens komen binnen op 17 juni. De ballon heeft dan 11100 km afgelegd.
De drager, uitgerust met camera en instrumenten voor meting van oa stralingsspectrum, stof en plasma, bereikt Halley op 9 maart 1986 en vliegt er op 8890 km voorbij. Hier worden meer dan 500 beelden, alsmede een schat aan gegevens over de samenstelling en rotatie van de kern, naar de aarde geseind. Er waren bijna geen beelden van de komeet door het falen van een beeldsensor kort vóór de aankomst bij Halley. Gelukkig werd de backup sensor tijdig ingeschakeld en kon voor het eerst een goede foto van de kern genomen worden die 15x7 km groot bleek te zijn.
(afbeeldingen: een model van deze sonde en lander, foto van de kern van Halley)
Enkele gegevens:
NSSDC ID: 1984-128A
Norad ID: 15449
Andere naam: Venera-Halley 2
Lanceertuig: Proton K/D-1
Massa: 4920 kg.

vertrek in 1987 van het ruimteschip Soyuz TM4 (Norad ID: 18699), naar het Soviet ruimtestation MIR.
De taak van de bemanning is de voortzetting van het onderzoek en de experimenten in de ruimte, waarbij Titov en Manarov drie maal buiten het station werken (EVA).
Naar gewoonte is de vluchtleiding karig met gegevens hierover.
Soyuz TM4 landt op 17 juni 1988 met Solovyev, Savinykh en Aleksandrov. Deze waren vertrokken in Soyuz TM5 als bezoekende cosmonauten en waren tien dagen in de ruimte.
Levchenko was al om onduidelijke redenen geland op 29 december in Soyuz TM3.
Titov en Manarov keren na 366 dagen terug naar de aarde in Soyuz TM6.
De inzittenden bij de lancering zijn:
Vladimir G.Titov, gezagvoerder,
Musa K.Manarov, vluchtingenieur,
Anatoliy S.Levchenko, wetenschapper;
bij de landing:
Anatoliy Y.Solovyev, gezagvoerder,
Viktor P.Savinykh, vluchtingenieur,
Aleksandr Pan. Aleksandrov, wetenschapper - Bulgarije.

geboorte in 1945 te Mineral Wells – Texas, van Dr Millie Elizabeth Hughes-Fulford.
Amerikaanse ladingspecialist/astronaute – Biochemicus.
Lid van Spacelab 4/SLS 1 1984 groep.
Maakte ruimtevlucht in STS 40.
Verbleef 9,09 dagen in de ruimte.
Was astronaute tot juni 1991.
lanceringen van allerlei aard, onder andere
in 1963: de VS SIGINT satelliet Hitchhiker 3/P11-A4, de fotospion KH-4 9062/OPS 1388 en de NASA weersatelliet TIROS 8 (H);
in 1964: de VS wetenschapssatelliet Explorer 26/EPE-D en de ELINT satelliet OPS 3762/FTV 2355;
in 1965: een SU militaire wetenschapssatelliet DS-P1-Yu, de VS experimentele satellieten LES 3 en 4, de militaire satelliet Transtage 7?8/OV 2-3 en de communicatiesatelliet OSCAR 4;
in 1966: een SU militaire wetenschapssatelliet DS-U2-D;
in 1968: een SU militaire wetenschapssatelliet DS-U2-Gk;
in 1972: de VS militaire satelliet OPS 3978/SAMOS 91/KH8 en een SU aardobservatie satelliet Sfera;
in 1973: een SU fotoverkenner Zenit-4MK;
in 1974: de SU communicatiesatelliet Molniya 2-11;
in 1977: een SU onderscheppingssatelliet IS;
in 1982: de VS militaire weersatelliet DMSP 2-01/AMS 5;
in 1983: de SU communicatiesatelliet Molniya 3-22;
in 1987: een SU militaire waarschuwer Oko;
in 1990: een SU militaire waarnemer Terilen;
in 1992: de AU communicatiesatelliet Aussat B2/Optus B2;
in 1999: de VS satelliet voor atmosfeeronderzoek Acrimsat en de KR experimentele wetenschapssatelliet KompSat.
|