testlancering in 1961 vanaf Cape Canaveral LC5, van de VS ruimtecapsule Mercury 2/MR-2.

Mercury Redstone 2 is het 3de hoogteschot van de Mercury-Redstone combinatie, en het 1ste met een levend wezen aan boord. De ‘vrijwilliger’ was de 17 kg wegende chimpanzee Ham (zo genoemd ter ere van het “Holloman Aerospace Medical Center) waar dit dier getraind werd.

In hoofdzaak was deze test bedoeld voor het beoordelen van het lichamelijk gedrag van een primaat tijdens een ballistische vlucht en van het ECS-leefsysteem (Environmental Control System).

Daarbij zou het automatisch noodstop systeem geëvalueerd worden.

Als gevolg van de te hoge snelheid – 9400 km/u ipv 7000 km/u - en de daarmee bekomen hoogte - 250 km ipv 185 km – duurt Ham’s vlucht 16 min 39 sec – dat was 2 min 24 sec langer dan voorzien.

Alhoewel het aapje geen merkbare schade aan het avontuur overhield, was deze ‘astronaut’ niet meer bereid om nog verder aan het programma mee te werken.

(afbeeldingen: het aapje in zijn stoel en een vrije voorstelling van de capsule in de ruimte)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: -

Norad ID: -

Lading: Mercury SC5

Lanceertuig: Mercury Redstone MRLV-2

Massa: 1250 kg.

lancering in 1966 vanaf Baikonur LC31, van de Soviet ruimtesonde E-6M-202/Luna 9.

Luna 9 is de eerste succesvolle maanvlucht van een E-6 sonde, met de 1ste geslaagde zachte maanlanding op 3 februari in de Oceaan der Stormen (7°N - 60°W).

Op 4 februari zendt de sonde de eerste TV-beelden door van het landingsgebied, met oa merkwaardige rechtopstaande stenen.

Na 3 dagen en 27 doorgeseinde beelden, zijn de batterijen leeg en eindigt de missie.

(afbeeldingen: een model van de sonde en een foto van het maanoppervlak.

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1966-006A

Norad ID: 1954

Lading: ALS E-6 No.13 SA

Lanceertuig: Molniya 8K78M U103-32

Massa van de lander: 99 kg.

vertrek in 1971 van de VS maanexpeditie Apollo 14 (Norad ID: 4900).

Apollo 14 is de derde missie waarbij twee mensen op het maanoppervlak zullen verblijven en veilig naar de aarde terugkeerden.

Op 5 februari landden twee astronauten (bevelvoerder Alan B. Shepard Jr en LM piloot Edgar D. Mitchell) met de Lunar Module “Antares” in de buurt van Fra Mauro krater, terwijl de commando/dienst module (CSM-110 “Kitty Hawk”), met CM-piloot Stuart A. Roosa, in een maanbaan bleef.

Het Fra Mauro gebied was de geplande landingsplaats voor de mislukte Apollo 13 missie.

Tijdens hun verblijf op de maan zetten de astronauten een packet wetenschappelijke experimenten (ALSEP) op, ze namen foto's en verzamelden 43 kg bodemmonsters met behulp van een “kruiwagen”.

Shepard en Mitchell stapten in totaal gedurende 9u 23min op de maan.

De LM steeg op van de maan op 6 februari en de astronauten kwamen op 9 februari neer in de Stille Oceaan.

(afbeeldingen: bemanning, embleem en Shepard met wagentje op de maan)

De inzittenden zijn:

Alan B.Shepard, Jr, bevelhebber,

Edgar D.Mitchell, LM piloot,

Stuart A.Roosa, CM piloot.

lancering in 1979 vanaf Baikonur LC31, van het Soviet ruimteschip Soyuz 7K-ST-5L.

Dit is een (waarschijnlijk) onbemande lange duur testvlucht van een Soyuz-T ruimtetuig, waarover verdere gegevens ontbreken.

De landing vondt plaats op 1 april 1979.

(afbeelding: tekening van dit ruimtetuig)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1979-008A

Norad ID: 11259

Andere naam: Kosmos 1074

Lanceertuig: Molniya 8K78M U103-32

Massa: 6450 kg.

selektie in 1967 van de bijkomende OKB-1-Mishin burgerspecialisten

Nikolai Rukavishnikov,

Vitali Sevastiyanov.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1961: de VS fotospion SAMOS 2;

in 1972: de ESA astronomiesatelliet HEOS 2;

in 1978: een SU fotoverkenner Zenit-4MKM;

in 1979: de SU test Soyuz 7K-ST-5L;

in 1984: de VS militaire communicatiesatelliet DSCS 3.

in de rand:

- Het was voor Alan Shepard zijn eerste echte ruimtereis, nadat hij reeds op 5 mei 1961 als eerste Amerikaan een ruimtesprong maakte in zijn Mercury Redstone 3 capsule.

- De Apollo 14 bemanning meldde aan NASA dat hun apparatuur straling waarnam afkomstig van een bepaald gebied op de maan.

Ze zetten een soort kanon op de maan dat na hun vertrek vanaf de aarde kon bediend worden. De bedoeling was vier granaten af te vuren die 150 à 1500 m verder moesten neerkomen. De zo veroorzaakte maanbevingen moesten gegevens verschaffen over de bodemgesteldheid tot 450m diepte.

- Op de filmopname van een lancering van een Thor-Able raket in januari 1964, op de lanceerbasis Vandenberg, zou een niet herkenbaar voorwerp opgemerkt zijn. 

- Ook in januari, maar zonder specifieke datum

zou cosmonaut Mitkov in 1959 omgekomen zijn in een suborbitale vlucht;

zou cosmonaut Belyayev, die voorbereid werd op een maanmissie, in 1970 verongelukt zijn (officieel stierf hij na een maagzweeroperatie).

lancering in 1964 vanaf Cape Canaveral LC12, van de VS ruimtesonde Ranger 6.

Deze maansonde heeft als doel het doorseinen van beelden gedurende de laatste minuten vóór

het neerstorten op het maanoppervlak.

Op 2 february 1964, 65u30min na de lancering, valt Ranger 6 aan de oostelijke rand van de

Zee van de Stilte neer. Door het falen van het camera-systeem worden geen beelden doorgeseind.

(afbeelding: een model van de sonde)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1964-007A

Norad ID: 747

Andere namen: RA-6

Lading: ranger Block 3 N°6

Lanceertuig: Atlas Agena B 199D

Massa: 381 kg.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1964: twee SU wetenschapssatellieten Elektron;

in 1965: de SU militaire wetenschapssatelliet DS-A1-5;

in 1969: de VS wetenschapssatelliet ISIS 1;

in 1974: een SU fotoverkenner Zenit-4M;

in 1975: een SU militaire waarschuwer Oko;

in 1976: de communicatiesatelliet Intelsat IVA-F2;

in 1979: de SU wetenschapssatelliet SCATHA en een fotoverkenner Zenit-4MKM;

in 1980: een SU ELINT satelliet Tselina-D;

in 1981: de SU communicatiesatelliet Molniya 1-49;

in 1982: de SU militaire waarnemer Feniks-953;

in 1987: de SU communicatiesatelliet Ekran-M-11L;

in 1988: de SU weersatelliet Meteor 2-17;

in 1990: een SU ELINT satelliet Tselina-R;

in 1997: de telecomsatellieten GE 2 en Nahuel 1A (AR).

lanceertest in 1964 vanaf Cape Canaveral 37B, van de Saturn SA-5, in het kader van het VS Apollo programma.

Eerste lancering van de Saturn I Block II configuratie, zijnde verlengde brandstoftanks in de S-I en met S-IV bovenste trap met neuskegelballast.

De acht H-1 motoren van S-1 ontwikkelden samen 680400 kg stuwkracht en de zes RL-10 motoren van de S-IV trap samen 41000 kg.

Het was tevens de eerste test van het Saturn I geleidingssysteem.

(afbeelding: lancering van de raket)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: -

Norad ID: -

Lading: Jupiter neuskegel

Lanceertuig: Saturn I

Massa: 17100 kg.

vertrek in 1998 van het ruimteschip Soyuz TM27 (Norad ID: 225146), voor een koppeling aan het Soviet ruimtestation MIR.

Cosmonauten Musabayev en Budarin worden lid van de 25^ste permanente bezetting en zullen er 108 dagen verblijven. Naast de routine wetenschappelijke experimenten zullen zij oa het Spektre zonnepaneel herstellen en een nieuw orientatiesysteem installeren.

ESA astronaut Eyharts zal onderzoek doen in het kader van het Pegase projekt en landt op 19 februari aan boort van Soyuz TM26.

Cosmonaut Baturin die vertrok in Soyuz TM28, keert na 12 dagen van MIR terug.

De inzittenden bij de lancering zijn:

Talgat A.Musabayev, gezagvoerder,

Nikolai M.Budarin, vluchtingenieur,

Léopold Eyharts, wetenschapper - ESA Pegase;

bij de terugkeer:

Talgat A.Musabayev, gezagvoerder,

Nikolai M.Budarin, vluchtingenieur,

Yuri M.Baturin, wetenschapper.

geboorte in 1942 te Guantanamo, van Arnaldo Tamayo-Méndez.

Cubaanse piloot/cosmonaut.

Lid van Interkosmos 1978 groep.

Maakte ruimtevlucht als wetenschapper in Soyuz 38.

Verbleef 7,86 dagen in de ruimte.

Eerste Cubaan in de ruimte - 18 september 1980.

Was cosmonaut tot 1980.

geboorte in 1948 te Yoichi-Machi – Hokkaido, van Mamoru Mohri.

Japanse missiespecialist/astronaut.

Lid van NASDA 1985 en NASA 16-1996 groep.

Maakte ruimtevlucht als

ladingspecialist in STS 47 en

missiespecialist in STS 99.

Verbleef 19,17 dagen in de ruimte.

Was astronaut tot december 2000 en bleef aktief in de ruimtevaart.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1976: een SU fotoverkenner Zenit-2M;

in 1982: een SU zwerm doelsatellieten Romb;

in 1984: de CN militaire satelliet China 14-DFH;

in 1987: een SU navigatiesatelliet Tsikada;

in 1991: de SU communicatietest satelliet Informator 1;

in 1992: drie SU Glonass navigatiesatellieten Uragan;

in 1995: de VS militaire wetenschapssatelliet USA 108-UFO;

in 1998: de VS militaire satelliet USA 137-Capricorn.

mislukte lancering in 1986 van de ruimtependel Challenger STS 25/51L, die na amper 73 seconden explodeert.

Enkele seconden na de lancering lekken hete gassen uit de rechter stuwraket op vaste brandstof doorheen een dichtingsring. Deze gassen en brokstukken beschadigen de externe brandstoftank en de daarop volgende explosie vernietigt de ruimtependel. De cockpit met de bemanning valt van op 16 km hoogte in de Atlantische Oceaan en spat uiteen op het wateroppervlak.

De meegedragen communicatie satelliet TDRS-C2, alsmede twee kleine militaire satellieten gaan verloren.

De lerares Christa McAuliffe zou tijdens de missie aan haar leerlingen les geven vanuit de ruimte.

 

Hierbij kwamen de volgende zeven astronauten, postuum gehuldigd met de Congressional Space Medal of Honor, om het leven:

 

Amerikaanse piloot/astronaut

Geboren op 19 mei 1939 te Cle Elum - Washington

Rang: Luitenant Kolonel, USAF

Selectie: NASA Astronaut Groep 8-1978

Missies: STS 41C en STS 51L;

 

Amerikaanse ladingspecialist/astronaut, ingenieur van Hughes Aircraft

Geboren op 24 augustus 1944 te Detroit - Michigan

Rang: Kapitein, USAF

Selectie: Hughes Ladingspecialist

Missie: STS 51L;

 

Amerikaanse testpiloot/astronaut

Geboren op 30 april 1945 te Beaufort - Noord Carolina

Rang: Kapitein, USN

Selectie: NASA Astronaut Groep 9-1980

Missie: STS 51L;

 

Amerikaanse ingenieur/astronaut

Geboren op 24 juni 1946 te Kealakekua - Hawaii

Rang: Luitenant Kolonel, USAF

Selectie: NASA Astronaut Groep 8-1978

Missies: STS 51C en STS 51L;

 

Amerikaanse NASA vluchtdeelneemster

Geboren op 2 september 1948 te Boston - Massachusetts

Beroep: onderwijzeres

Selectie: Teacher in Space Project-1985

Missie: STS 51L;

 

Amerikaanse ingenieur/astronaut

Geboren op 5 april 1949 te Akron - Ohio

Selectie: NASA Astronaut Groep 8-1978

Missies: STS 41D en STS 51L;

 

Amerikaanse natuurkundige/astronaut

Geboren op 21 oktober 1950 te Lake City - Zuid Carolina

Selectie: NASA Astronaut Groep 8-1978

Missies: STS 41B en STS 51L.

geboorte in 1939 te Goosecreek – Texas, van John McCreary Fabian.

Amerikaanse missiespecialist/astronaut.

Lid van Nasa 8-1978 groep.

Maakte ruimtevlucht als missiespecialist in STS 7 en STS 18/51G.

Verbleef 13,17 dagen in de ruimte.

Was astronaut tot 1985 en bleef aktief in de ruimtevaartindustrie.

geboorte in 1950 te Clinton – Iowa, van David Carl ‘Dave’ Hilmers.

Amerikaanse missiespecialist/astronaut.

Lid van Nasa 9-1980 groep.

Maakte ruimtevlucht als missiespecialist in STS 21/51J, STS 26, STS 36 en STS 42.

Verbleef 20,60 dagen in de ruimte.

Was astronaut tot 1992.

geboorte in 1951 te Klishkovtsy, van Leonid Konstantinovich Kadenyuk.

Oekraiense piloot/cosmonaut.

Lid van TsPK 6-1976, GKNII 1s-1979, Chkalov 2-1988(?), Uk-1996 en Sh-1997 selektie.

Maakte ruimtevlucht als ladingspecialist in STS 87.

Verbleef 15,69 dagen in de ruimte.

Langste wachttijd op een ruimtevlucht als cosmonaut (21 jaar).

Was cosmonaut tot 1 januari 1998.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1966: de VS militaire satelliet Transit 11;

in 1975: een SU doelsatelliet DS-P1-Yu;

in 1976: acht SU militaire communicatiesatellieten Strela-1M;

in 1977: de NAVO/VS militaire satelliet NATO 3B;

in 1986: een SU fotoverkenner Oblik;

in 1989: een SU militaire waarnemer KOBAL’T;

in 1994: het MIR cargoschip Progress M21.

- Het zat van bij de aanvang al niet mee met Challenger STS 25/51L. De lancering, oorspronkelijk voorzien voor 22 januari, was al meerdere malen om verschillende redenen uitgesteld.

De ingenieurs van Morton Thiokol, waar de hulpraketten vervaardigd waren, hadden ook nog gewaarschuwd dat de temperatuur op het lanceercomplex te laag was voor een veilig gebruik van deze lanceerhulp.

Na deze ramp werden de ambities teruggeschroefd en de pendels grondig nagezien en aangepast. Elk lid van de bemanning werd vanaf dan voorzien van een ruimtepak en parachute.

- Van de ongeveer 11000 burgerkandidaten werden er uiteindelijk twee weerhouden, namelijk de leraressen Christa McAuliffe en Barbara Morgan. Deze laatste besliste om professioneel astronaut te worden en nam deel aan de STS 118 missie naar het international ruimtestation ISS.

tragisch overlijden in 1967, in de Apollo-1 capsulebrand tijdens een voorbereidingstest, te Cape Canaveral.

Eerst was er een probleem met de communicatie en even later meldde één der astronauten dat er vuur was in de capsule. De techniekers trachtten het luik te openen maar de onderdruk in de cabine bemoeilijkte dit en de astronauten stierven waarschijnlijk binnen 20 seconden als gevolg van de hitte en de giftige dampen.

Meerdere faktoren lagen aan de oorzaak van de brand, maar het was de atmosfeer die uit zuivere zuurstof bestond die de doorslag gaf. Ook in de Mercury en Gemini capsules was dezelfde atmosfeer met meer geluk gebruikt.

De slachtoffers, gehuldigd met de Congressional Space Medal of Honor, waren:

Amerikaanse testpiloot/astronaut

Geboren op 3 april 1926 te Mitchell - Indiana

Rang: Lieutenant Colonel, USAF

Selectie: NASA Astronaut Groep 1-1959

Missies: Mercury-Redstone 4, Gemini 3 en Apollo 1

Verbleef 5h 7m (0,21d) in de ruimte;

 

Amerikaanse testpiloot/astronaut

Geboren op 14 november 1930 te San Antonio - Texas

Studies: VS Militaire Academie, Universiteit Michigan

Rang: Lieutenant Colonel, USAF

Selectie: NASA Astronaut Groep 2-1962

Missies: Gemini 4 en Apollo 1

Verbleef 4d 1h 56m (4,08d) in de ruimte

Aantal EVAs: 1 - totale EVA duur: 36 minuten;

 

Amerikaanse wetenschapper-testpiloot/kandidaat astronaut

Geboren op 15 februari 1935 te Grand Rapids - Michigan

Studies: Universiteit Purdue

Rang: Lieutenant Comander, USN

Selectie: Nasa Astronaut Groep 3-1963

Missies: Apollo 1.

geboorte in 1980 te Yantai – Shandong, van Yaping Wang.

Chinese piloot/taikonaute.

Lid van Cina 2-2010 groep.

Maakte ruimtevlucht in Shenzhou 10.

Verbleef 14,60 dagen in de ruimte.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1981: een SU ELINT satelliet Tselina-D;

in 1983: een SU fotoverkenner Zenit-6;

in 1989: de communicatiesatelliet Intelsat VA-F15;

in 1999: de TW wetenschapssatelliet Chunghua 1/ROCSAT-1.

- Een testopstelling kreeg normaal geen nummer, maar deze werd Apollo 1 genoemd om de bemanning een eervolle plaats in de geschiedenis te geven.

- Scott Grissom, de zoon van Virgil Grissom, beweert in 1999 na onderzoek van de uitgebrande Apollo-capsule, dat de ramp mogelijk te wijten was aan sabotage. Men zou een metalen plaatje achter een schakelaar gevonden hebben, die een vonk kon veroorzaken bij de bediening van die schakelaar.

lancering in 1962 vanaf Cape Canaveral LC12, van de VS ruimtesonde Ranger 3.

De sonde behoort tot de 2^de fase van het Ranger programma en moet foto’s nemen van de maan en wetenschappelijke informatie naar de aarde seinen.

Een capsule (Ranger capsule 12 – A00102) moet op de gepaste hoogte loskomen en d.m.v. retroraketten de maanlanding overleven. De capsule zou dan nog een tijdje gegevens doorsturen vanaf de maanbodem.

Een storing in de nabijheid van de maan belet het zenden van bruikbare TV beelden.

Ranger 3 vloog op 28 januari op 37000 km boven het maanoppervlak voorbij en kwam in een heliocentrische baan van 147/174 miljoen km – 0,40 graden.

(afbeelding: een model van de sonde)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1962-001A (alpha 1)

Norad ID: 221

Andere namen: Nasa P-34, RA-3

Lading: ranger Block 2

Lanceertuig: Atlas LV-3A Agena B121D

Massa: 327 kg.

geboorte in 1952 te Bronx - New York, van Mario Runco Jr.

Amerikaanse missiespecialist/astronaut.

Lid van Nasa 12-1987 groep.

Maakte ruimtevlucht als missiespecialist in STS 44, STS 54 en STS 77.

Verbleef 22,96 dagen in de ruimte.

Maakte 1 ruimtewandeling van 4u28’.

Was astronaut tot juni 2002 en bleef aktief als ruimtevaartmedewerker.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1967: de VS weersatelliet ESSA 4;

in 1971: een SU doelsatelliet DS-P1-Yu en de communicatiesatelliet Intelsat IV-F2;

in 1973: een SU navigatiesatelliet Tsiklon GVM;

in 1978: de CN militaire testsatelliet China 8/FSW O-3 en de ESA/NASA/UK astronomiesatelliet IUE 1/Explorer 57;

in 1983: de NASA/NL/UK astronomiesatelliet IRAS;

in 1984: een SU doelsatelliet Vektor en een fotoverkenner Zenit-6;

in 1988: een SU fotoverkenner Oblik;

in 1989: de SU communicatiesatellieten Gorizont 17 en een Strela-2;

in 1993: een SU militaire waarschuwer Oko.

lancering in 1994 vanaf Vandenberg AFB SLC4W, vande VS ruimtesonde Clementine 1.

Deze missie is een gezamenlijk project van de Ballistic Missile Defense Organization en NASA. Ze bestaat uit twee fasen:

- fotografie van de maan gedurende 2 maanden en na terugkeer langs de aarde

- bezoek aan de planetoïde 1620/Geographos.

Het is de eerste van een nieuwe klasse van sondes voor ruimtemissies van lange duur, met gebruikmaking van lichte en minder dure technologie.

Het doel is sensoren en onderdelen van ruimtevaartuigen te testen onder langdurige blootstelling aan de ruimte, alsmede wetenschappelijke observaties van de Maan en Geographos te maken.

De sonde maakte meer dan 1 miljoen beelden van de maan en ontdekte vermoedelijk waterijs in het Aitkinbassin op de zuidpool.

De Geographos waarnemingen lukten niet als gevolg van een storing op 7 mei 1994 in één van de stuurraketjes van het ruimtevaartuig en de missie eindigde in juni 1994.

(afbeeldingen: vrije voorstelling van de sonde boven de maan en maanfoto)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1994-004A

Norad ID: 22973

Andere namen: Deep Space Program Science Experiment (DSPSE)

Lanceertuig: Titan II SLV 23G-11

Massa: 227 kg.

selectie in 1989 van de

Vladimir Karashtin,

Vasili Lukiyanyuk,

Boris Morukov;

Anatoli Polonsky,

Valeri Tokarev,

Aleksandr Yablontsev;

Nikolai Budarin,

Yelena Kondakova,

Aleksandr Poleshchuk,

Yury Usachyov;

TsPK-10 militairen:

Sergei Kirchevsky,

Yury Onufriyenko,

Gennady Padalka;

Yuri V.Pikhodko.

Hiervan zullen alleen Morukov, Tokarev, Budarin, Kondakova, Poleshchuk, Usachyov, Onufriyenko en Padalka een ruimtevlucht maken.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1964: de VS ballon-satelliet voor communicatie Echo 2;

in 1966: een SU doelsatelliet DS-P1-I;

in 1967: een SU ruimtebom OGCh;

in 1972: een SU doelsatelliet DS-P1-Yu;

in 1979: de SU weersatelliet Meteor 1-29;

in 1980: een SU navigatiesatelliet Parus;

in 1990: een SU militaire waarnemer Kobal’t;

in 1992: het MIR cargoschip Progress M11;

in 1994: een SU weersatelliet Meteor 3 en de DE testsatelliet TUBSat;

in 1996: de SU communicatiesatelliet Gorizont 31.

- De sonde Clementine 1 werd genoemd naar de oude ballade “My Darling Clementine” en zou deel uitgemaakt hebben van het Strategic Defense Initiative of “Star Wars”.